Tag "Wiosna Ludów"
Wiosną Ludów nazwano całą serię wystąpień rewolucyjnych w latach 1848-1849. Walki objęły wiele państw europejskich: Włochy, Francję, Austrię (także Czechów, Węgrów, Polaków, Słowian i Rumunów zamieszkujących tę wielonarodową monarchię), liczne kraje niemieckie (np. Prusy, Badenię, Bawarię, Saksonię). To bardzo ważne! Przyczyną żywiołowych wystąpień skierowanych przeciw władzom było niezadowolenie społeczeństw w wielu państwach ze sposobu sprawowania rządów. Domagano się: większych swobód; ograniczenia władzy monarchów (trzeba pamiętać, że wtedy w Europie rządzili
Zabór pruski Tym razem najaktywniej w rytm europejskiej burzy politycznej, jaką była Wiosna Ludów, włączyły się w 1848 roku ziemie zaboru pruskiego, wyniszczone represjami i do tej pory omijane raczej przez powstania narodowe. 20 marca 1848 r. powstał w Poznaniu Komitet Narodowy, w skład którego wchodzili: Gustaw Potworowski, Maciej Mielżyński, Walenty Stefański, Paweł Andrzejewski, Jan Palacz (dwaj ostatni to przedstawiciele ludu). Pojawiły się postulaty spolszczenia administracji i wprowadzenia autonomii. Ruch rozszerzył się na prowincję, sięgając aż po
Geneza Niezadowolenie narodów europejskich z postanowień i funkcjonowania zasad kongresu wiedeńskiego (pogwałcone aspiracje narodowe). Kryzys gospodarczy połowy lat czterdziestych i związane z tym skutki ekonomiczne i społeczne (podwyżki cen żywności, bankructwa firm, bezrobocie). Rozbudzona świadomość narodowa. Liberalizm dążący do konstytucyjnej formy rządów, socjalizm utopijny i „naukowy” krytycznie nastawiony do społeczno-ekonomicznej rzeczywistości. Przyczyny lokalne, np. niezadowolenie z rządów Ludwika Filipa we Francji, dążenie do samostanowienia Węgier. Przebieg wypadków Francja Powszechnie znienawidzony, otoczony atmosferą nadużyć finansowych i skandali rząd
