Nazwę Młoda Polska nasz kraj przyjął analogicznie do innych krajów europejskich (Młode Niemcy, Młode Włochy, Młoda Francja), po cyklu programowych artykułów Artura Górskiego pt. Młoda Polska. Tak samo w Polsce jak w Europie funkcjonowały także inne nazwy:
- Dekadentyzm – inaczej schyłkowość. Nazwa modna szczególnie w początkach epoki, określająca pesymistyczną postawę wobec życia, bierność, zniechęcenie człowieka „końca wieku”.
- Neoromantyzm – ta nazwa wynikła z pokrewieństwa epoki Młodej Polski z epoką romantyzmu. Twórcy końca wieku XIX poszukiwali źródeł w twórczości romantyków, mieli podobne poglądy na rolę artysty, jednostki ludzkiej, sztuki. Zapanowała moda na Mickiewicza i Słowackiego, a także dopiero ta epoka odkryła i spopularyzowała twórczość Norwida.
- Modernizm – charakterystyczne określenie dla pierwszej, bojowej fazy epoki, gdy młodzi twórcy głosili potrzebę młodości (modern – niem. nowoczesny) w odróżnieniu od starzyzny, od założeń ojców. Epoka modernizmu – czyli nowych poglądów, nowych założeń, nowego sposobu myślenia.
- Symbolizm – jest to właściwie nurt w Młodej Polsce i innych krajach, sformułowany przez Maeterlincka i eksponujący wartość symbolu w sztuce. Założenie symbolizmu w sztuce brzmiało: sztuka realistyczna musi ustąpić sztuce symbolicznej, gdyż ta oddaje ideę, a nie tylko zewnętrzną stronę problemu. Nurt był tak silny, że często epokę określa się mianem symbolizmu.
Zobacz:
https://aleklasa.pl/liceum/c111-jak-odpowiadac-z-polskiego/modernizm-mloda-polska-c111-jak-odpowiadac-z-polskiego/c142-mloda-polska/zaprezentuj-osrodki-moderny
https://aleklasa.pl/gimnazjum/c214-lekcje-z-epok-literackich/c223-modernizm/charakterystyka-epoki-mlodej-polski