Zacznij:
Parabola jest gatunkiem literatury moralistyczno-dydaktycznej, w której przedstawione wydarzenia są ważne nie przez swe cechy jednostkowe, lecz jako przykład uniwersalnych prawideł rządzących światem i ludźmi, postaw, zachowań. Obok warstwy dosłownej istnieje warstwa ukryta, czekająca na rozszyfrowanie.
Rozwiń:
Dżuma może być alegorią zła – symbolizować wojnę i system totalitarny czy szerzej każdą formę przemocy. Zło czeka w ukryciu, by w sprzyjającym momencie zaatakować. Jest stale obecne i stanowi zagrożenie, z którym należy walczyć (jak bohaterowie powieści). Nie można go wprawdzie całkowicie pokonać i wyrugować, ale można je uśpić. Nie wolno się na nie godzić ani go usprawiedliwiać.
Dżuma to także metafora śmierci – zagrożenia, od którego człowiek nie może się uwolnić, ale które uświadamia sobie najpełniej dopiero w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia lub skażenie duszy każdego człowieka, ciemna strona jego natury. Dżuma to może być także zwątpienie, poddanie się, rezygnacja z walki i dokonywania wyborów.
Zakończ:
Na paraboliczny charakter powieści wskazuje motto zaczerpnięte z Daniela Defoe: Jest rzeczą równie rozsądną ukazać jakiś rodzaj uwięzienia przez inny, jak ukazać coś, co istnieje rzeczywiście, przez coś innego, co nie istnieje.
Camus wypowiada się na temat zachowań i postaw człowieka w świecie ogarniętym wojną, złem.
Zobacz:
Co to znaczy, że Dżuma jest powieścią-parabolą? Wytłumacz, jak rozumiesz to pojęcie.