BALLADA – jest to gatunek literacki, charakterystyczny dla epoki romantyzmu. Czytając np. Lilije lub Romantyczność Adama Mickiewicza widzimy, że jest to utwór wierszowany, zawiera dramatyczną fabułę, momenty zagadkowe i tajemnicze, opowiada o niezwykłych, często fantastycznych wydarzeniach. Jest to gatunek pokrewny (→ sielance), wywodzi się z literatury ludowej. Wydane w roku 1922 Ballady i romanse Adama Mickiewicza uznawane są za manifest programowy polskiego romantyzmu. Często wątpliwości budzi przynależność ballady do rodzaju literackiego: czy jest to gatunek epicki czy liryczny? Najczęściej spotykamy określenie, iż jest to gatunek o charakterze epicko-lirycznym. Można także przeczytać, że jest to „wierszowany utwór epicki”. W kwestii tej bezsporną prawdą jest istnienie w balladzie czynnika epickiego (fabuły, postaci i tła akcji) – czynnik ten traktowany jest jako podstawa ballady. Istnieją także elementy liryki w tym gatunku – choćby w osobie zaangażowanego narratora, prezentującego swoje obserwacje i refleksje.
Zobacz:
Adam Mickiewicz – Ballady i romanse