Prawda i dobro, piękno i brzydota w literaturze.
Zestaw lektur
- Biblia
- średniowieczna literatura parenetyczna (epos rycerski, żywoty świętych)
- William Szekspir – Makbet, Romeo i Julia
- Wolter – Kandyd
- Adam Mickiewicz – Dziady cz. II
- Juliusz Słowacki – Kordian, Balladyna
- Zygmunt Krasiński – Nie-Boska komedia
- Bolesław Prus – Lalka
- Eliza Orzeszkowa – Nad Niemnem
- Stefan Żeromski – Ludzie bezdomni
- Gabriela Zapolska – Moralność pani Dulskiej
- Joseph Conrad – Lord Jim
- Michaił Bułhakow – Mistrz i Małgorzata
- Albert Camus – Dżuma
- Antoine de Saint-Exupéry – Mały Książę, Ziemia, planeta ludzi
- Gustaw Herling-Grudziński – Wieża
- Zbigniew Herbert – Przesłanie Pana Cogito
Inne teksty kultury
Poezja:
- Tadeusz Różewicz: Ocalony, Przyszli, żeby zobaczyć poetę
- Wisława Szymborska – Nienawiść, Yeti
- Zbigniew Herbert – Dlaczego klasycy
- Czesław Miłosz – Lektury
Proza:
- Witold Gombrowicz – Dziennik
- Jan Parandowski – Alchemia słowa
Konspekt – pomysł na pracę
Propozycje wstępu:
„Szukam nauczyciela i mistrza (…)
niech oddzieli światło od ciemności”.
To słowa Tadeusza Różewicza z wiersza pt. „Ocalony”. Poszukiwanie autorytetu, który pozwoli odróżnić dobro od zła. Rozpacz człowieka zagubionego wśród powojennego chaosu. Od wojny minęły dziesiątki lat. Ale młody człowiek wkraczający w wiek XXI także może poszukiwać nauczyciela i mistrza. Także może czuć się zagubiony. Ja znalazłem swoje źródło wiedzy: jest nim literatura…
Przystosowanie znanego cytatu do potrzeb swojej pracy to zupełnie dobry pomysł na wstęp. Zauważmy: autor odnosi cytat z Różewicza, z odległych czasów i odmiennych realiów do swojej sytuacji – młodego człowieka XXI w.
Teza:
Literatura uczy mnie – czytelnika – co jest dobre, a co złe, co piękne, a co nie. Podane przeze mnie przykłady to uzasadnią.
Układ:
- Biblia – podaje uniwersalny dekalog – dziesięć przykazań Bożych; ukazuje drogę dobra, piękna na przykładzie Chrystusa; poucza w przypowieściach.
- Szekspir – Makbet – przestrzega przed złem zbrodni; Romeo i Julia – ukazują piękno miłości i zło, do którego prowadzą spory, nienawiść.
- Mickiewicz – Dziady część II – są wykładnią moralności ludowej. Uczą, że złem jest chciwość i okrucieństwo, brak uczuć.
- Juliusz Słowacki – Balladyna – jest przestrogą przed zbrodnią.
- Gabriela Zapolska – Moralność pani Dulskiej – jaskrawo ukazuje brzydotę i zło fałszu, obłudy.
- Albert Camus – Dżuma – propaguje postawy aktywnej walki ze złem.
- Zbigniew Herbert – Przesłanie Pana Cogito – daje dekalog postępowania w świecie współczesnym.
- Michaił Bułhakow – Mistrz i Małgorzata – nauczycielem moralności staje się sam Szatan. Piękno i dobro reprezentuje Chrystus, Mistrz i Małgorzata.
- Antoine de Saint Exupéry – Mały Książę – ukazuje postawy i uczucia dobre i piękne, takie jak miłość, przyjaźń, troska i odpowiedzialność.
Konkluzja:
Jeśli tylko człowiek chce się uczyć i poszukuje w literaturze wskazówek dotyczących dobra i zła, piękna i brzydoty – znajduje. Może utożsamić się z bohaterem pozytywnym, może z przerażeniem czytać o zbrodniach i nienawiści.
Uwaga!
Materiał literacki do tego tematu jest bardzo bogaty. Nawet schematyczny romans z happy endem wzbudza w odbiorcach sympatię do dobrych, a niechęć do złych postaci. Dlatego należy skupić się na kilku wybranych tytułach. Piękno i brzydota – lepiej potraktować te pojęcia w kategoriach moralnej oceny: dobre jest piękne, a złe – brzydkie. Jeśli bowiem zaczniemy rozpatrywać ich znaczenie estetyczne, czyli zastanawiać się, co jest pięknem – sprawa się skomplikuje. Zupełnie co innego na ten temat twierdzą klasycy, co innego poeci romantyczni, jeszcze coś innego – turpiści. Dlatego – to wariant dla ambitnych.
Uatrakcyjnij pracę!
- Przywołanie kilku autorytetów znalezionych w literaturze. Herbert proponuje np. Gilgamesza, Hektora, Rolanda. Ale może my wybierzemy: Antygonę, doktora Rieux, Wokulskiego… Rozmawiamy wtedy o postaciach, nie o wymowie utworów.
- Refleksja o nieaktualności pewnych nauk i zmienności niektórych zasad. Autor pracy powinien umieć odróżnić uniwersalne nauki od zmiennych. Zbada wówczas np. przystawalność ideału rycerskiego do naszych czasów.
Najlepsze cytaty
Dobro i zło –
wiedzieli o nim mało, ale wszystko
kiedy zło triumfuje, dobro się utaja;
gdy dobro się objawia, zło czeka w człowieku
(Wisława Szymborska, Krótkie życie naszych przodków)
Piękna i bardzo młoda jest Filo-Sofija
I sprzymierzona z nią poezja w służbie Dobrego.
(…)
Sławna będzie ich przyjaźń, ich czas nie ma granic.
Ich wrogowie wydali siebie na zniszczenie.
(Czesław Miłosz, Zaklęcie)
Zobacz:
Uzasadnij tezę, że literatura różnych epok uczy odróżniać dobro od zła i piękno od brzydoty.
Czy brzydota może być piękna? Rozważ ten problem, odnosząc się do Padliny Charles’a Baudelaire’a.
Brzydota w literaturze i innych dziedzinach sztuki – przekora, nowa estetyka czy moda?