Wraz z rozwojem dramatu rozwijał się także sam teatr jako budowla. W jego przemyślanej i wielokrotnie modyfikowanej konstrukcji wyodrębniły się pewne stałe miejsca, spełniające określone funkcje.
- Orchestra, czyli tanecznia (od tego dzisiejsza nazwa orkiestra), to zaczątek właściwego teatru – prostokątny lub kolisty plac, na którym stał i wykonywał swoje partie utworu chór.
- Skene (od tego dzisiejsza nazwa scena) to drewniany barak służący i jako garderoba, i jako dekoracja wypełniająca tło akcji; był pomysłem Ajschylosa.
- Proskenion (od tego dzisiejsza nazwa proscenium, część sceny wysunięta przed kurtynę), czyli front skene, początkowo ozdobiony był kolumnami, pomiędzy które wsuwano drewniane tablice stanowiące rodzaj dekoracji.
- Parodos to szerokie przejścia znajdujące się po obu stronach pomiędzy orchestrą a skeną, przez które chór wchodził na orchestrę, a publiczność dostawała się do teatru, zwłaszcza do niższych rzędów.
- Theatron (od tego dzisiejszy teatr) to wówczas widownia – z początku prowizoryczna: zbocze góry, na którym siadali widzowie – później zaś drewniane i kamienne ławy stawiane jedne nad drugimi.
Początkowo teatry budowano z drewna, później z kamienia. Pierwszy teatr mieścił się w Atenach na agorze; uległ zniszczeniu w 499 roku p.n.e.
Zobacz: