1. W miejsce kropek wstaw brakujące litery. (25 pkt) (za każdy uzupełniony wyraz po pół punktu)
Dyktando
Bardzo …ciałam k…pić te perf…my! Oczywiście p…ez cały czas pamiętałam, że mają być imieninowym prez…tem dla w…jenki Kornel… A p…ede mną le…ały wspaniałe jaskrawoczerwone flakoniki, z wnęt…a kt…rych roz…odziła się niezapomniana woń. G…rowały z pewnością nad innymi, bo p…ecież stanowiły interes…jącą k…pozycję zapa…ową, zło…oną z p…ecudnych …erbacianych r…ż, suszonych …iacyntów i konwal… Słusznie wyobra…ałam sobie, że za ka…dym niepozornym flakonikiem stoi potę…ny p…emysł. Oczami wyobraźni dost…egałam wielkie, fabryczne kadzie, p…epełnione mieszaniną spirytusu i su…ych kwiatów. W olb…ymiej …ali le…ały …ędami na p…łkach r…wnie su…e łodygi, płatki i ko…enie. Za…wycający widok!! Uff! Wr…ciłam do …eczywistości. Teraz wyb…r był naprawdę tr…dny. M…szę się zdecydować – pomyślałam. – „Poproszę wszystkie!” – Wszystkie? Ekspedi…tka ze zdziwienia otwo…yła szeroko oczy. Zatoczyłam ręką k…łko i …śmie…nęłam się p…ekornie. – Tak – podkreśliłam. – Cały sklep.
2. Przed Tobą rozwiązana krzyżówka. Wpisz obok niej objaśnienia wszystkich haseł. Każde z nich powinno być krótkie i zawierać dwie informacje. (6 pkt)
Wzór:
Miłosz:
1. polski pisarz
2. laureat Nagrody Nobla z 1980 roku.
3. W każdym ze zdań wyraz „piesek” pełni inną funkcję składniową. Jaką? (5 pkt)
A. Pan piesek zachorował i leżał w łóżeczku.
B. Lubił chodzić nad jezioro i pływać pieskiem.
C. Baltazar był mądrym pieskiem.
D. Nie widziałem ostatnio swojego pieska.
E. Piesek ugryzł mnie w łydkę.
4. Do podanych wyrazów dopisz inną formę gramatyczną – dopełniacz liczby mnogiej: (4 pkt)
A. ksiądz
B. marzyciel
C. źrebię
D. Amerykanin
5. Cytat z II części „Dziadów” Adama Mickiewicza: „Bo kto nie był ni razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże” mówi o tym, że: (1 pkt)
A. Według ludowej zasady sprawiedliwości surowa kara wiecznego potępienia czeka po śmierci tych wszystkich, którzy za życia byli okrutni dla innych ludzi.
B. Nie możemy pomóc zwierzętom, roślinom i wszystkim przedmiotom martwym, bowiem nie były one nigdy ludźmi.
C. Żadnej duszy po śmierci człowiek nie może już pomóc.
D. Wszystkich sprawców szczególnie odrażających czynów, np. zabójstw, powinno się od razu skazywać na karę śmierci.
6. Skojarz parami postacie (z lewej strony) z odpowiadającymi im dziedzinami (z prawej): (5 pkt)
A. Homer
B. Juliusz Słowacki
C. Mikołaj Rej
D. Jerzy Zelnik
E. Tycjan
a) film
b) epos starożytny
c) malarstwo renesansowe
d) poezja romantyczna
e) język ojczysty w literaturze
7. Kiedy miały miejsce te wydarzenia? (4 pkt)
A. bitwa pod Grunwaldem
B. trzeci rozbiór Polski
C. Sejm Czteroletni
D. powstanie styczniowe
8. Do podanych spółgłosek dźwięcznych dopisz ich bezdźwięczne odpowiedniki: (3 pkt)
A. w
B. b
C. d
9. Która z definicji jest prawdziwa? Rdzeniem wyrazu nazywamy: (1 pkt)
A. podstawę słowotwórczą
B. najmniejszą niepodzielną podstawę słowotwórczą
C. formant, który przechodzi z wyrazu podstawowego do pochodnego
D. wyraz podstawowy
10. Połącz wyrazy w pary synonimów (rodzimy – zapożyczony): (13 pkt)
Wzór:
wybuch – eksplozja
adaptacja, doświadczenie, kościół, edukacja, homilia, intencja, świątynia, przystosowanie, adwersarz, synteza, lingwistyka, nekropolia, zainteresowanie, przeciwnik, wykształcenie, hobby, destrukcja, egzystencja, empiria, zniszczenie, połączenie, kazanie, zamiar, istnienie, językoznawstwo, cmentarz
11. W zdaniu: „Nie poszedłbym z tobą do przedszkola” znajdują się: (1 pkt)
A. jedna partykuła i jeden przyimek
B. trzy partykuły i jeden przyimek
C. dwie partykuły i dwa przyimki
D. trzy partykuły i dwa przyimki
12. Przepisz podany niżej tekst, poprawiając wszystkie błędy językowe. (12 pkt)
Było jesienne przedpołudnie. Idąc do szkoły zaczął padać deszcz, a ja, niestety, nie wzięłem ze sobą deszczochronu. Stanęłem w bramie. Nagle podszedła do mnie sąsiadka. Powiedziała, że zginął jej pies z obciętym ogonem, do którego była mocno przywiązana.
Nagły przeciąg zatrzasnął kilka drzwi. Staruszka z przestrachem cofnęła się do tyłu. Spojrzała z obrzydzeniem na moje brudne i obszarpane szaty: czerwone spodnie i żółtą kurtkę. Stwierdziła, że te rzeczy pasują mi jak pięść do oka. Dodała też, że musi dalej kontynuować poszukiwania psa. Zdenerwowany wyszedłem z bramy na ulicę. Wolałem móc na deszczu niż słuchać biadolenia sąsiadki.
13. Kto wypowiedział podane niżej słowa i w jakim utworze? Wpisz poprawne odpowiedzi w miejsca wykropkowane. (6 pkt).
„Jestem bardzo znużony i skołatany. Dużo, widzicie, przeszedłem. (…) Drugi raz się może taka posada nie zdarzy. Co za szczęście, że byłem w Panamie. (…) Przysięgam, że jestem uczciwy, ale… dość mam już tego tułactwa”.
B.
„Życie jest jednostajne. Ja poluję na kury, ludzie polują na mnie. Wszystkie kury są do siebie podobne i wszyscy ludzie są do siebie podobni. To mnie trochę nudzi. Lecz jeślibyś mnie oswoił, moje życie nabrałoby blasku”.
C.
„Patrzcie, o giaury! jam siny, blady,
Zgadnijcie, czyim ja posłem?
Jam was oszukał, wracam z Grenady,
Ja wam zarazę przyniosłem”.
14. Przekształć podaną niżej wypowiedź według wzoru (zastosuj różne konstrukcje składniowe): (3 pkt)
Wzór:
Psu jest przyjemnie, kiedy go drapią za uchem.
Pies z przyjemnością poddaje się drapaniu.
Pies, drapany za uchem, odczuwa przyjemność.
Psa drapią za uchem i jest mu przyjemnie.
Zdanie:
Marek wyłączył magnetowid i wyszedł z domu.
15. Zdanie: „Wychylił się z okna tak bardzo, że po krótkiej chwili wypadł” jest zdaniem: (1 pkt)
A. złożonym podrzędnie okolicznikowym sposobu
B. złożonym podrzędnie okolicznikowym stopnia (i miary)
C. złożonym podrzędnie okolicznikowym przyczyny
16. Z poniższego zdania wybierz imiesłowowy równoważnik i przekształć go na zdanie podrzędne. (1 pkt)
Zaczęła grać na fortepianie, chcąc przygotować się do występu.
17. Określ rodzaje przydawek w podanych związkach (3 pkt)
Kanapa cioci, facet do rzeczy, miejsce stojące
18. We fragmencie utworu Adama Mickiewicza: „Wnet drży me serce zajęcze, tchórząc tchórzliwiej od tchórza” – powtórzenia wyrazów: (1 pkt)
A. są celowym zabiegiem stylistycznym, uwydatniają treści utworu i podkreślają uczucia podmiotu lirycznego
B. są błędnymi konstrukcjami, świadczą o braku wrażliwości językowej
C. niczemu nie służą, świadczą o braku umiejętności budowania zdań
19. Co oznaczają poniższe związki? Wybierz właściwą odpowiedź. (5 pkt)
1. terefere kuku, strzela baba z łuku!
A. wykrzyknienie podkreślające czyjeś kłamstwo, blagę
B. wyrażenie pogardy dla współczesnej kobiety-łuczniczki
C. dawniej – hasło bojowe, używane przez szczep Amazonek
2. wyglądać jak szczur (z mąki)
A. wyglądać blado, chudo, mizernie
B. wyglądać z ukrycia, zza worków mąki
C. nosić białe lub szare ubranie (koloru mąki)
3. Siedź cicho, kiedy śpi licho
A. być człowiekiem małomównym, cichym
B. być ostrożnym, unikać zła, mieć się na baczności
C. wierzyć w duchy, zabobony, czary
4. jasne jak słońce
A. o rodzaju piwa
B. o czymś, co jest jasne, błyszczące lub białe
C. o czymś oczywistym, zrozumiałym
5. strach ma wielkie oczy
A. wyolbrzymianie niebezpieczeństwa (strachy na Lachy)
B. strachy na wróble zawsze robiono ze starych szmat, a w miejsce oczu – wstawiano wielkie guziki
C. o osobie, która nie boi się niczego
20. Zakreśl poprawną odpowiedź. (6 pkt)
A. Zetknęliśmy się…
a) dłońmi,
b) dłoniami,
c) obie formy są poprawne
B. Zjedliśmy masę…
a) klusek,
b) klusków,
c) obie formy są poprawne
C. Daj mi swój…
a) durszlak,
b) druszlak,
c) obie formy poprawne
D. Jak sobie…
a) pościelisz,
b) pościelesz,
…tak się wyśpisz.
E. Nie założę…
a) podkoszulki,
b) podkoszulka,
c) obie formy są poprawne
F. Oddaj mi swoją…
a) pomarańcz,
b) pomarańczę,
c) obie formy poprawne
21. Z rozsypanki wyrazowej ułóż zdanie: (2 pkt)
A. w mowie niezależnej (trybie rozkazującym)
B. w mowie zależnej
ojciec, powiedzieć, Kasia, kupić, sałata
Odpowiedzi
1.
Bardzo chciałam kupić te perfumy! Oczywiście przez cały czas pamiętałam, że mają być imieninowym prezentem dla wujenki Kornelii. A przede mną leżały wspaniałe jaskrawoczerwone flakoniki, z wnętrza których rozchodziła się niezapomniana woń. Górowały z pewnością nad innymi, bo przecież stanowiły interesującą kompozycję zapachową, złożoną z przecudnych herbacianych róż, suszonych hiacyntów i konwalii. Słusznie wyobrażałam sobie, że za każdym niepozornym flakonikiem stoi potężny przemysł. Oczami wyobraźni dostrzegałam wielkie fabryczne kadzie, przepełnione mieszaniną spirytusu i suchych kwiatów. W olbrzymiej hali leżały rzędami na półkach równie suche łodygi, płatki i korzenie. Zachwycający widok! Uff! Wróciłam do rzeczywistości. Teraz wybór był naprawdę trudny. Muszę się zdecydować – pomyślałam. – „Poproszę wszystkie!” – Wszystkie? Ekspedientka ze zdziwienia otworzyła szeroko oczy. Zatoczyłam ręką kółko i uśmiechnęłam się przekornie. – Tak – podkreśliłam. – Cały sklep.
Na początek – dyktando. Trudne, ale nie dla tych, którzy doskonale znają zasady pisowni. Jeśli miałeś duże kłopoty z prawidłowym rozwiązaniem – sięgnij po podręczniki do nauki ortografii. Znajdziesz w nich nie tylko więcej informacji, ale także sporo różnorodnych ćwiczeń do samodzielnej pracy w domu.
2.
Szymborska – współczesna poetka polska, autorka wiersza „W muzeum”;
Dyndalski – sługa piszący list, bohater komiczny „Zemsty”;
Akapit – rozpoczynamy od niego nową myśl; zdanie, poprzedzone wcięciem.
Elegia – żałobny utwór, np. „…o chłopcu polskim”;
Sienkiewicz – twórca powieści historycznych, laureat Nagrody Nobla;
Ikar – marzyciel, syn Dedala.
Polecenie sprawdza umiejętność kojarzenia faktów i tworzenia zwięzłych konstrukcji zdaniowych. Słowem – gimnastyka umysłu! A czynić ją warto, bowiem podobne polecenia spotykali już na egzaminach starsi koledzy.
3. A. przydawka rzeczowna,
B. okolicznik sposobu,
C. orzecznik w orzeczeniu imiennym,
D. dopełnienie,
E. podmiot.
Tym razem składnia, a ściślej – podział na części zdania, których jest pięć: podmiot, orzeczenie (najważniejsze!), przydawka, dopełnienie, okolicznik. Aby prawidłowo rozwiązać nasze zadanie, należało postawić odpowiednie pytania. Spytamy: lubił pływać – w jaki sposób? pieskiem. W przykładzie (C) wyróżniamy orzeczenie imienne, składające się z łącznika (był) i orzecznika pieskiem, a w (D) pytamy: nie widziałem kogo? czego? pieska (i już wiadomo, że to dopełnienie). Ostatnie, najłatwiejsze zadanie wymagało pytania o podmiot: kto? co? piesek.
4. A. księży,
B. marzycieli,
C. źrebiąt,
D. Amerykanów
Zadanie z dziedziny fleksji sprawdza umiejętność określania form gramatycznych trudniejszych rzeczowników. Zapamiętaj, że wyraz: „Amerykanin” odmienia się inaczej niż „mieszczanin” (choć obydwa mają jednakową końcówkę -anin). Powiemy bowiem: Amerykanów, ale: mieszczan.
5. A.
Mickiewicz pokazuje świat, widziany oczami prostego ludu, z jego żywą wiarą w duchy, zabobony, życie pozagrobowe, a tenże lud wierzy w zasadę: „nie ma zbrodni bez kary” (zauważ, jak surowo został potraktowany zakochany strzelec, bohater „Świtezianki”, który złożył dziewczynie miłosną przysięgę, a potem zgrzeszył zdradą!).
6.
A. – b) Homer – epos starożytny,
B. – d) Juliusz Słowacki – poezja romantyczna,
C. – e) M. Rej – język ojczysty w literaturze,
D. – a) Jerzy Zelnik – film,
E. – c) Tycjan – malarstwo renesansowe.
Polecenie mobilizuje do zebrania informacji na temat wielkich postaci z przeszłości: twórców światowej literatury, podróżników, malarzy, rzeźbiarzy. Taką podstawową wiedzę powinien mieć każdy przyszły licealista, bądź co bądź – obywatel Europy. Zachęcam do jej pogłębiania przy pomocy różnorodnych leksykonów, przewodników i encyklopedii. Sprawdzają się też programy multimedialne (do nauki biologii, historii, a nawet polskiego), ale do tego trzeba dysponować odpowiednim sprzętem komputerowym.
7.
A. bitwa pod Grunwaldem – 1410,
B. trzeci rozbiór Polski – 1795,
C. Sejm Czteroletni – 1778-1792,
D. powstanie styczniowe – 1863
Dla odmiany – sprawdzian z historii (która też może się na egzaminach pojawić!). Niewiedza na temat ważnych faktów z przeszłości (szczególnie swojego kraju!) byłaby żenująca i źle widziana (nie tylko przez egzaminatora!). Datę największego zwycięstwa nad Krzyżakami podsuwają nie tylko podręczniki, ale sama literatura („Krzyżacy”), nie można więc jej mylić z innymi bardzo ważnymi datami: ze zjazdem w Gnieźnie (1000), ani – momentem podziału Polski na dzielnice (1138). Daty rozbiorów powinni pamiętać wszyscy (1772, 1793, 1795). Dobrze byłoby też znać lata obrad Sejmu Czteroletniego. Nie wolno też mylić powstania listopadowego (1830) ze styczniowym ani warszawskim (1944).
8. f, p, t
Polecenie (z fonetyki) nietrudne. Trzeba tylko znać ważną zasadę: głoski zazwyczaj układają się w pewne opozycje (dźwięczna – bezdźwięczna). Zobacz: b:p, w:f, d:t, z:s, g:k itd. Prawie każda głoska dźwięczna ma swój bezdźwięczny odpowiednik. Radzę w ten sposób uczyć się fonetyki. Przyda się tabliczka z opozycyjnie podzielonymi głoskami, którą można zawiesić w pokoju na ścianie lub umieścić na półce.
9. B. Najmniejszą niepodzielną podstawę słowotwórczą
Uwaga! Rdzeń wyrazu nie zawsze równa się podstawie słowotwórczej, np. w wyrazie wołowina podstawą jest cząstka „wołow”, a rdzeniem – „woł”.
Słowotwórstwo sprawia wszystkim duże kłopoty właśnie dlatego, że mylą się rdzenie, podstawy słowotwórcze, wyrazy podstawowe, formanty. A to wcale nie jest takie trudne. Trzeba tylko uważnie szukać i zastanawiać się nad każdym wyrazem – czy jeszcze można go „oskubać” z formantów, czy to już najprostsza forma.
10.
- doświadczenie – empiria
- kościół – świątynia
- wykształcenie – edukacja
- kazanie – homilia
- zamiar – intencja
- językoznawstwo – lingwistyka
- zainteresowanie – hobby
- zniszczenie – destrukcja
- połączenie – synteza
- istnienie – egzystencja
- cmentarz – nekropolia
- przeciwnik – adwersarz
- przystosowanie – adaptacja
Jeśli to ćwiczenie nie sprawiło Ci trudności – GRATULUJEMY! Pamiętaj, że bogate słownictwo ułatwia życie (nie tylko przy pisaniu wypracowań!). Ładna wypowiedź oryginalnych słów dodaje punktów na egzaminie, ale budzi sympatię również w zwykłych rozmowach.
11. C.
Tym razem krótki sprawdzian z części mowy. Jeśli masz problemy z odróżnianiem partykuł i przyimków powinieneś zapamiętać, że: partykuły to malutkie cząstki – li, że, czy, nie…, które zmieniają znaczenie naszej wypowiedzi (np. Czy pojedziesz? Nie pojadę!). Natomiast przyimki określają stosunki przestrzenne: o, w, z, nad, pod…
12.
Było jesienne przedpołudnie. Gdy szedłem do szkoły (tu należało zlikwidować imiesłowowy równoważnik zdania), zaczął padać deszcz, a ja, niestety, nie wziąłem (nie: wzięłem) ze sobą parasola (w języku potocznym unikamy neologizmów). Stanąłem (nie: stanęłem) w bramie. Nagle podeszła (nie: podszedła) do mnie sąsiadka. Powiedziała, że zaginął jej pies, do którego była bardzo przywiązana (przywiązana oczywiście w przenośni). Pies miał obcięty ogon.
Nagły przeciąg zatrzasnął drzwi (jedne, bo to liczba mnoga!). Staruszka cofnęła się z przestrachem (nie można cofnąć się do przodu). Spojrzała z obrzydzeniem na moje brudne i obszarpane ubranie (nie: szaty, które nosi król): czerwone spodnie i żółtą kurtkę. Stwierdziła, że te rzeczy do mnie nie pasują. Dodała też, że musi kontynuować poszukiwania (kontynuować dalej – tzw. masło maślane). Zdenerwowany wyszedłem z bramy na ulicę. Wolałem moknąć (nie: móc) na deszczu niż słuchać biadolenia sąsiadki.
Oj, dużo tych błędów. Wydaje Ci się pewnie, że nie zrobiłbyś tyle (a może w ogóle nie przydarzyłby Ci się żaden). Ale posłuchaj, jak mówią Twoi koledzy. Skoro im zdarzają się różne wpadki, to i Tobie może się zdarzyć. Więc już dziś zacznij słuchać tego, co mówisz. I pracuj nad poprawianiem swojego słownictwa.
13.
A. Słowa te wypowiedział Skawiński w ,,Latarniku”,
B. Słowa te wypowiedział lis w „Małym Księciu”,
C. Słowa te wypowiedział Almanzor w balladzie: „Alpuhara”.
Cytaty, cytaty… Zadanie sprawdza znajomość treści lektur i spostrzegawczość. Łatwo bowiem skojarzyć piewszy fragment z wypowiedzią latarnika, który jest tułaczem, polskim wygnańcem, nietrudno też skojarzyć znany wszystkim fragment (B) ze słowami lisa. Poseł, wracający z Grenady, to Almanzor – bohater ballady, którą w całości przytacza podręcznik (zapominalskim radzę przeczytać piękny utwór Mickiewicza).
14.
Marek, po wyłączeniu magnetowidu, wyszedł z domu.
Marek, kiedy wyłączył magnetowid, wyszedł z domu.
Marek, wyłączywszy magnetowid, wyszedł z domu.
Marek przed wyjściem z domu wyłączył magnetowid.
Bogactwo konstrukcji składniowych daje nam możliwość przekształcania zdań w różny sposób. Można zastosować imiesłowowy równoważnik zdania, choć zdanie wtedy nie brzmi najlepiej. Starajmy się więc tak budować zdania, by znalazły się w nich tylko te najlepsze konstrukcje, choć niekiedy warto poeksperymentować (do czego zachęcam!). Ale pamiętaj: żaden eksperyment nie usprawiedliwia błędów.
15. B.
Tu główna trudność tkwiła w odróżnieniu okolicznika stopnia i miary od okoliczników sposobu i przyczyny. Zobacz: pytamy – jak bardzo? w jakim stopniu? – tak bardzo, że aż wypadł (zdanie okolicznikowe stopnia). Tymczasem okolicznikiem sposobu rządzą inne pytania (jak? w jaki sposób?), a okolicznikiem przyczyny – dlaczego? z jakiej przyczyny? (np. powiedział to, ponieważ był zły).
16. Zaczęła grać na fortepianie, ponieważ chciała przygotować się do występu.
Żeby przekształcić zdanie z imiesłowowym równoważnikiem należy: a – zamienić imiesłów na czasownik w formie osobowej, b – wprowadzić jeden ze spójników podrzędności: ponieważ, dlatego, że, bo… I cały problem z głowy!
17. kanapa cioci – przydawka dopełniaczowa,
facet do rzeczy – przydawka przyimkowa,
miejsce stojące – przydawka przymiotna.
Znajomość części zdania jest bardzo ważna przy dokonywaniu rozbioru logicznego. Przydawki łatwo potrafimy odróżnić od innych części zdania, ale… Właśnie! Gorzej bywa z ich nazywaniem i określaniem. Dlatego warto powtarzać to do momentu, gdy nie tylko zapamiętamy, ale zrozumiemy, o co naprawdę chodzi w składni.
18. A. Są celowym zabiegiem stylistycznym, uwydatniają treści utworu i podkreślają uczucia podmiotu lirycznego.
Są różne rodzaje i cele potórzeń. Warto pamiętać o anaforze, czyli powtarzaniu tego samego wyrazu lub grupy wyrazów na początku każdego wersu lub strofy. Są też powtórzenia sylab (zwłaszcza w piosenkach), a szczególnym rodzajem powtórzeń są zabiegi dźwiękonaśladowcze (np. kap, kap, kap albo szur, szur, szur).
19. 1 – A; 2 – A; 3 – B; 4 – C; 5 – A
W słowniku frazeologicznym spotkasz różne związki, także te rzadziej używane. Niektóre pochodzą jeszcze z doby staropolskiej (pewnie ów szczurek z mąki). Pamiętaj, że prawie wszystkie związki mają znaczenie przenośne.
20. A. obie formy są poprawne,
B. obie formy są poprawne,
C. durszlak,
D. pościelesz,
E. podkoszulka,
F. pomarańczę
Poprawne stosowanie form gramatycznych i rodzajowych często nastręcza wiele wątpliwości, ale zawsze można sięgnąć do „Słownika poprawnej polszczyzny”, który pomoże je rozwiać.
21. A. Ojciec powiedział: „Kasiu, kup sałatę.”
B. Ojciec powiedział Kasi, żeby kupiła sałatę.
W tym ćwiczeniu uratować może wiedza na temat mowy zależnej i niezależnej. Przypomnijmy też, że istnieje trzeci rodzaj mowy: pozornie zależna, który jest używany do zapisu refleksji bohatera.
Ta wiedza przydaje się nie tylko na egzaminie. Jest potrzebna w wypracowaniach, gdy trzeba przywołać czyjąś opinię lub wypowiedź. Można ją także wykorzystać w pamiętnikach, gdy opisujemy, co powiedziała nam koleżanka, a co my jej na to odpowiedziałyśmy. Zresztą nie tylko prace pisemne; mowy zależne i niezależne pojawiają się w naszych zwyczajnych rozmowach.
A teraz obliczamy:
81 – 83 pkt – celująca
71 – 80 pkt – bardzo dobra
60 – 70 pkt – dobra
53 – 59 pkt – dostateczna
41 – 52 pkt – dopuszczająca
0 – 40 pkt – niedostateczna
Zobacz: