Medaliony Zofii Nałkowskiej określa się często mianem prozy wojennej, małych form prozatorskich itp.
Jakim są gatunkiem? Są to „opowiadania” – lecz nie tylko.
Opowiadania te bliskie są reportażowi, sprawozdaniom z procesu sądowego, często przybierają formę zeznania świadków.
Zawierają prawdę – posiadają wymowę dokumentu, więc bliskie są literaturze faktu.
- Narracja – tworzą ją strzępy relacji i ułamki zdarzeń, zawsze prezentowane z punktu widzenia osób mówiących. Komentarz autorki jest ograniczony do minimum. Lecz wyczuwamy jej postawę – absolutnego protestu wobec zbrodni ludobójstwa.
- Bohaterowie – to zwykli, szarzy ludzie, mówią własnym językiem i prezentują tylko własny, prywatny wycinek wojennej rzeczywistości, w dodatku widziany tylko z własnej perspektywy.
- Styl opowiadań jest zwięzły, surowy, pozbawiony komentarzy.
Zwróć uwagę
na dwie perspektywy obserwowania i postrzegania świata, które składają się na wizję zamkniętą w Medalionach.
- Pierwsza – fragmentaryczna, pole wokół jednostki, która postrzega tylko przestrzeń wokół siebie – jest to perspektywa widzenia bliskiego, prawd dotyczących poszczególnych bohaterów.
- Druga – scalona, panoramiczne spojrzenie na prawdę o obozach – tak straszna, że wydaje się niemożliwa, rzeczywistość „widzenia dalekiego”.
Zobacz:
Wyjaśnij genezę i znaczenie tytułu oraz motto utworu Zofii Nałkowskiej pt. Medaliony
Czym jest literatura faktu? Wymień znane ci gatunki i podaj przykłady