Tag "carpe diem"
Scharakteryzuj i oceń recepty na szczęśliwe życie zawarte w utworach polskich twórców epoki renesansu. Komentarz Bez trudu poradzisz sobie z tym tematem, jeśli dobrze wykorzystasz znajomość utworów Mikołaja Reja, Piotra Skargi czy Jana Kochanowskiego, którego Pieśni są prawdziwym skarbcem recept na szczęśliwe życie. Dodatkowym plusem twojej pracy będzie zabłyśnięcie odpowiednimi cytatami. Nie zapomnij o tym, że masz nie tylko owe recepty scharakteryzować, ale także ocenić, czyli odpowiedzieć na pytanie, czy nadal mogą
Stoicy i epikurejczycy mówili, jak żyć, by być szczęśliwym. Czy któraś z tych filozofii mogłaby być Twoją? Zauważ, że temat składa się z dwóch części (oddzielonych kropką). Musisz więc przywołać główne myśli stoicyzmu i epikureizmu oraz odpowiedzieć na pytanie zawarte w temacie. Forma pracy Rozprawka raczej się nie sprawdzi. Tego typu tematy na ogół wymagają „hybrydycznych” konstrukcji: elementów charakterystyki, opisu, streszczenia, a wszystko to inkrustowane cytatami. Dobry pomysł to nawiązanie do twórczości poetów, w których
CARPE DIEM – dosłownie oznacza „chwytaj dzień” i funkcjonuje jako hasło odzwierciedlające sposób myślenia epikurejczyków (epikureizm). Carpe diem to nakaz: ciesz się dniem dzisiejszym, chwytaj aktualną chwilę, nie myśl o przyszłości. Rozpowszechnił te słowa Horacy w swoich Pieśniach (1,11,8), a nawiązywali do nich także późniejsi poeci np. Jan Kochanowski.
W swoich Carminach (pieśniach) wyznawał Horacy filozofię umiaru oraz złotego środka, czyli z obu nurtów, stoicyzmu i epikureizmu brał to, co wydawało mu się cenne. Propaguje on hasło „carpe diem” charakterystyczne dla epikurejczyków. Mknie rok za rokiem jak jedna godzina, więc łap dzień każdy, a nie wierz ni trochę w złudnej przyszłości obietnice płoche. (Carmen I, 11: Do Leukonoe) Wyznaje także stoicką zasadę okazywania w nieszczęściu równowagi ducha. Pomnij zachować umysł niezachwiany Pośród złych przygód
Najważniejsi twórcy Wergiliusz, autor słynnej Eneidy, epopei napisanej na wzór eposów Homera, ukazującej wędrówkę Eneasza. Horacy, najsławniejszy poeta Rzymu, do twórczości którego nawiązywali późniejsi twórcy wielu krajów, w tym także Polski. Owidiusz – twórca dzieła pt. Metamorfozy, a także Sztuki kochania. Lukrecjusz – poeta – filozof, autor poematu O naturze wszechrzeczy. Katullus – autor miłosnych wierszy adresowanych do ukochanej Lesbii. Wergiliusz Żył za czasów Oktawiana Augusta. To Eneida (chociaż jej nie dokończył)
