Tag "motyw moralności w literaturze"
Moralna refleksja twórcy nad naturą człowieka i jego dziełem. (literatura współczesna) Kim jest człowiek? Odpowiedzi na to pytanie od wieków poszukiwali filozofowie, egzystencjaliści, twórcy. Teraz, u progu wieku 21., my, ludzie, których jedynym sensem istnienia, zamiast: być” stało się za wszelką cenę „mieć”, nadal nie potrafimy odnaleźć tej odpowiedzi. Współczesny człowiek, dumny zdobywca Kosmosu, twórca bomby jądrowej i dzieci z probówki, wszechobecny, ingerujący w prawa Natury – potrafi zabić, unicestwić życie
Człowiek bez poczucia moralnego jest najniegodziwszym i najdzikszym stworzeniem. Arystoteles Jeśli reguł moralności nie nosisz w sercu, nie znajdziesz ich w książkach. Monteskiusz Nasza moralność jest tylko sumą naszych przyzwyczajeń. Nie wolno zatem nazywać ludzi niemoralnymi tylko dlatego, że mają inne przyzwyczajenia. George Bernard Shaw Żaden zły człowiek nie jest wolny. Epiktet To właśnie jest moralność: rzeczy, które później budzą w nas niesmak. Ernest Hemingway Między Scyllą a Charybdą strzeż się jeszcze siebie samego. Stanisław
Moralność, kodeks etyczny, hierarchia wartości – oto bardzo ważny temat literatury światowej i polskiej. Nic dziwnego: czy może być zaszczytniejszy cel jak odróżnić dobro od zła, zdefiniować moralność, określić i prezentować wartościowe postawy? I czy może być cenniejsze dla czytelnika doświadczenie niż odpowiedź na pytania o najważniejsze wartości życia? Przecież tego w wielkiej literaturze szukamy. A odpowiedzi – nie są niestety jednoznaczne. Często dopiero uruchamiają nasz prywatny proces myślenia, czasem
