Tag "Napoleon Bonaparte"
Przejściowa hegemonia francuska w Europie i jej obalenie Mało kto zdawał sobie sprawę we Francji, jak i chyba całej Europie, że rozpoczęte w 1792 r. wojny potrwają ponad 20 lat. Patrząc na problem z pewnej perspektywy cały ten ciąg konfliktów jawi się jako przedłużenie znanych z poprzednich epok walk o prymat w Europie, gdzie panująca pewna względna równowaga została w pewnym momencie złamana przez rewolucję i napoleońską Francję, czemu przeciwstawiły się inne, tradycyjne potęgi. Należy jednak nadmienić, iż
Legiony Polskie we Włoszech Wielu polskich patriotów nie pogodziło się z faktem upadku Rzeczypospolitej, usiłując, u boku walczącej z zaborcami Francji, odzyskać niepodległość własnej ojczyzny. Najbardziej energicznym z nich był generał Jan Henryk Dąbrowski, który po wielu podejściach zdobył zgodę Dyrektoriatu, a potem głównodowodzącego armii włoskiej, generała Bonapartego na utworzenie Polskich Legionów (1797). Wspólnie z Józefem Wybickim – komisarzem cywilnym, oraz grupą patriotycznie nastawionych Polaków przebywających na obczyźnie stworzył polskie jednostki wojskowe składające się z jeńców polskich
Przyczyny dominacji Francji w Europie Francja w okresie rządów Napoleona stała się najsilniejszym państwem na kontynencie, narzucając Europie swoją hegemonię. Przyczyn tego należałoby szukać w: wyjątkowo sprawnych, kompetentnych rządach, administracji efektywnie przeprowadzającej pobór do armii, wyposażającej wojsko itd.; świetnej, utalentowanej kadrze wojskowej wyrosłej z rewolucji, jak Napoleon i jego marszałkowie; świetnej armii o wysokim morale obywatelskim i patriotycznym, co w części zapewne wypływało z jej demokratycznego charakteru; sile ekonomicznej, wynikającej z nieskrępowanego feudalnymi zasadami kapitalistycznego rozwoju oraz rabunkowej gospodarce
Napoleon Bonaparte, który wsławił się jako dowódca wyprawy włoskiej (1796-1797) i do Egiptu (1798), dokonał 18 brumaire’a (9 listopada) 1799 r. zamachu stanu, likwidując Dyrektoriat. Na jego miejsce powołano 3 konsulów z Bonaparte na czele. Nowa konstytucja dawała władzę wykonawczą oraz możliwość wysuwania projektów ustaw (przyjmowanych lub odrzucanych przez Ciało Prawodawcze) pierwszemu konsulowi (Napoleonowi Bonaparte). Ten okres w historii Francji (1799-1804) nazywamy Konsulatem. Dokonano w tym czasie reformy administracji i
