Tag "Rzeczpospolita szlachecka"

Barokowa Polska

Barok w Polsce Renesans zwano wiekiem złotym. Barok to wiek srebrny. Polska nadal jest potężnym mocarstwem w Europie, ale powoli traci swą rangę. Wszystko przez sarmatyzm – symbol wolności i zarazem polskie przekleństwo.   Rzeczpospolita wieku XVII Czas potęgi Barok, choć wiek to srebrny, nie złoty, jak jego poprzednik, był w historii Polski bardzo ważny. Rzeczpospolita szlachecka XVII w. obejmuje około miliona kilometrów kwadratowych! Terytorialnie – drugie po Ros­ji państwo w Europie. To

Rzeczpospolita szlachecka

Niewątpliwie Polskę między XV a XVIII stuleciem wyróżniała na tle Europy wyjątkowa pozycja polityczna stanu szlacheckiego. Stosunkowo liczny u nas (ok. 10% populacji) – był wewnętrznie niejednolity. Na szczycie znajdowała się zamożna i wpływowa magnateria, posiadająca nawet prywatne siły zbrojne, w centrum szlachta średnia (specjaliści dzielą ją na wielowioskową, jednowioskową i kolokacyjną, czyli właścicieli części wsi), a na samym końcu szlachta zagrodowa i tzw. gołota (nieposesjonaci). Rzeczpospolita szlachecka w dziejach

Przyczyny upadku państwa polskiego

Przyczyny wewnętrzne Degeneracja ustroju demokracji szlacheckiej. Paraliż ustrojowy w postaci ubezwłasnowolnienia sejmu i króla w XVII i XVIII w. Fakt, że ustrojowi zabrakło elementu równowagi, który przeciwstawiłby się egoizmowi stanowemu jednej tylko grupy. Zło nie leżało jednak w samej zasadzie demokracji czy w szlachcie jako takiej. Rozwój polskiego feudalizmu. Stagnacja gospodarcza w wyniku złej koniunktury, wzrostu obciążeń chłopskich i wojennych zniszczeń. Prywata, brak szerszego horyzontu politycznego, niezrozumienie dobra wspólnego. Zniszczenia wojenne doprowadziły do upadku gospodarczego Polski. A to właśnie

Rzeczpospolita szlachecka – ustrój

Niewątpliwie Polskę między XV a XVIII stuleciem wyróżniała na tle Europy wyjątkowa pozycja polityczna stanu szlacheckiego. Stosunkowo liczny u nas (ok. 10% populacji) – był wewnętrznie niejednolity. Na szczycie znajdowała się zamożna i wpływowa magnateria, posiadająca nawet prywatne siły zbrojne, w centrum szlachta średnia (specjaliści dzielą ją na wielowioskową, jednowioskową i kollokacyjną, czyli właścicieli części wsi), a na samym końcu szlachta zagrodowa i tzw. gołota (nieposesjonaci). Rzeczpospolita szlachecka w dziejach

Rzeczpospolita w drugiej połowie XVII w.

Powstanie Bohdana Chmielnickiego Na naddnieprzańskich obszarach Ukrainy zamieszkiwała grupa ludności, tworząca swoisty, wolny stan, rekrutująca się z różnych klas społecznych, głównie zbiegłych chłopów, mająca odrębną organizację wojskową – Kozacy. Jej dowództwo mieściło się w Siczy na jednej z wysp Dniepru. Szlachta próbowała narzucić im poddaństwo i katolicyzm (Kozacy byli wyznania prawosławne–go). To, a takie próby ograniczenia liczebności Kozaków (tzw. rejestr). było przyczyną licznych powstań m.in. w 1591-93, 1630-37. Największe z