Tag "twórczość Czesława Miłosza"
Motyw literacki – małe ojczyzny Małe ojczyzny to temat modny. W dobie jednoczącej się Europy – nazywanej niekiedy Europą ojczyzn – pojęcie ojczyzny zaczyna nabierać nowego charakteru. Świat staje się coraz wyraźniej globalną wioską nie tylko dzięki nowoczesnym środkom komunikacji takim jak Internet. Coraz bardziej jednolita okazuje się kultura (przede wszystkim kultura masowa), zanikają cechy narodowe, bo też poszczególne kraje coraz mniej zaczynają się od siebie różnić. I właśnie w takim świecie
Czesław Miłosz Który skrzywdziłeś Który skrzywdziłeś człowieka prostego Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając, Gromadę błaznów wokół siebie mając Na pomieszanie dobrego i złego, Choćby przed tobą wszyscy się skłonili Cnotę i mądrość tobie przypisując, Złote medale na twoją cześć kując, Radzi że jeszcze jeden dzień przeżyli. Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta. Możesz go zabić – narodzi się nowy. Spisane będą czyny i rozmowy. Lepszy dla ciebie byłby świt zimowy I
Człowiek myślący o ojczyźnie zazwyczaj nie kojarzy jej z całym państwem. To pojęcie jest jakby za duże, zbyt abstrakcyjne. Konkretem jest przestrzeń mniejsza – jakiś region czy dana miejscowość, miejsce, z którym człowiek się identyfikuje. Zazwyczaj jest to miejsce z dzieciństwa, często po latach idealizowanego. Właśnie takie przestrzenie można określić jako małe ojczyzny albo ojczyzny prywatne. Są one ważnym tematem w prozie XX wieku – przemiany historyczne i społeczne coraz silniej prowokują pytania o tożsamość, o zakorzenienie. Kim
