Tag "weltschmerz"
Autor Johann Wolfgang Goethe (1749-1832) – pierwszy okres jego twórczości przypada na czas burzy i naporu, to wtedy właśnie powstają ballady oraz słynna powieść epistolarna Cierpienia młodego Wertera. Jego twórczość i osobowość wywarły ogromny wpływ na literaturę europejską. Epoka Preromantyzm. W drugiej połowie XVIII wieku w Niemczech zaistniało zjawisko zwane preromantyzmem. Młode pokolenie, które wówczas doszło do głosu, manifestowało bunt wobec istniejącej sytuacji, wobec zastanego porządku. Młodzi buntowali się przede wszystkim przeciwko
Romantyzm charakterystyka epoki Granica czasowe W Europie Początek – 1789 rok: Wielka Rewolucja Francuska. Koniec – 1848 rok: Wiosna Ludów – umowna data końca romantyzmu europejskiego, choć już w latach 30. pojawia się w literaturze realizm. W Polsce 1818 (lub 1822) – 1863 Początek teoretyczny 1818 rok: wydanie przez Kazimierza Brodzińskiego rozprawy O klasyczności i romantyczności. Początek faktyczny 1822 rok: Adam Mickiewicz wydaje swój pierwszy tomik wierszy, Ballady i romanse.
Czym charakteryzował się Weltschmerz? Wyobraź sobie, że jesteś lekarzem, który sporządza opis choroby Wertera. Stwórz taki opis wraz z diagnozą. Uwaga – zanim przystąpisz do pisania takiej pracy, przemyśl kilka kwestii. Po pierwsze, musisz posługiwać się specyficznym językiem – dość suchym, urzędowym, a zarazem obrazowym. Nie oceniaj Wertera, nie wyrażaj współczucia ani niechęci do niego – traktuj bohatera jako jeden z przypadków medycznych. Po drugie, musisz nabrać dystansu do tematu – wyobraź
Granica czasowe W Europie Początek – 1789 rok: Wielka Rewolucja Francuska. Koniec – 1848 rok: Wiosna Ludów – umowna data końca romantyzmu europejskiego, choć już w latach 30. pojawia się w literaturze realizm. W Polsce 1818 (lub 1822) – 1864 Początek teoretyczny 1818 rok: wydanie przez Kazimierza Brodzińskiego rozprawy O klasyczności i romantyczności. Początek faktyczny 1822 rok: Adam Mickiewicz wydaje swój pierwszy tomik wierszy, Ballady i romanse. Koniec – 1864
Motyw literacki – bezdomność Można mówić o różnych znaczeniach bezdomności – dosłownie – jako o braku miejsca do mieszkania. Znaczenia przenośne są bardzo bogate – mówi się o bezdomności ideowej, narodowej, tożsamościowej, religijnej czy egzystencjalnej! Wszystkie te rozumienia łączy wspólna cecha – brak punktu zaczepienia, bezpiecznego schronienia, miejsca czy sfery, w której można czuć się pewnie. Do jakich tematów? Bohaterowie bezdomni w literaturze. Zaprezentuj sylwetki na podstawie wybranych przykładów. Bezdomność i jej różne aspekty w literaturze.Omów, opierając
CHOROBA WIEKU – termin związany jest z epoką romantyzmu, mianem tym określano stan psychologiczny i odczucia młodych ludzi początków XIX wieku. Choroba wieku charakteryzowała się poczuciem smutku i melancholii, wyobcowania w świecie i niechęci do ludzi, odczuwaniem tzw. „bólu świata” (→ weltschmerz), a także gwałtownej rozpaczy i chęci samounicestwienia. Bohaterem uosabiającym owe odczucia, niejako reprezentantem ówczesnej młodzieży stał się Werter z Cierpień młodego Wertera J.W. Goethego (→ werteryzm).
Bajronizm to postawa na wzór Byrona i jego bohaterów. Określa się tak zachowanie człowieka dumnie odwróconego od świata, samotnego, niepospolitego, lecz nierozumianego przez tłumy. Werteryzm to postawa na wzór Wertera z powieści słynnego i bardzo modnego wówczas Goethego. Typ werterowski to człowiek pełen emocji, wręcz nadwrażliwy, odczuwający Weltschmerz i nieszczęśliwie zakochany. Ukojenie znajduje blisko natury. Niemniej rozczarowanie światem, jego bezduszność prowadzi go do samobójstwa. Wśród młodzieży romantycznej zapanowała moda na strój werterowski, czyli niebieski
Oto Werter – bohater powieści Goethego Cierpienia młodego Wertera, młody człowiek w prostym niebieskim fraku z kołnierzem i wyłogami, w żółtych spodniach i żółtej kamizelce. Dlaczego cierpiał tak bardzo, że pewnej grudniowej nocy, tuż przed świętami Bożego Narodzenia, strzelił sobie w głowę. Mówiąc najogólniej, nie potrafił pogodzić się z faktem, że kobieta, którą kocha, zostaje żoną jego przyjaciela, a o jego „karierze” decydują nie przymioty ducha i umysłu, ale niskie, bo zaledwie mieszczańskie, pochodzenie. Nie mógł uznać istniejącego porządku
