Tag "wiersz zdaniowo-rymowy"
Jest to inaczej wiersz średniowieczny, czyli o typowej dla tej epoki kompozycji. Nazwa tego typu wiersza bierze się stąd, że: w każdym wersie zamyka się „zdanie” (lub jednorodny człon zdaniowy), „rymy” w wierszu średniowiecznym uzyskane są przez powtarzalność na końcu wersów formy gramatycznej – np. czasownika w 1. os. liczby mnogiej: ————— nosimy ————— prosimy lub np. wołacza: ————— bożycze ————— człowiecze poszczególne wersy mają różną liczbę sylab (w Bogurodzicy spotykamy pierwsze próby ustalania zgodności liczby
Do najstarszych dzieł polskiej poezji religijnej zaliczamy: Bogurodzicę – najdawniejszą, słynną pieśń – hymn z XIII wieku; staropolską wersję żywotu św. Aleksego pt. Legenda o św. Aleksym, zapis z XV wieku; Lament świętokrzyski lub inaczej Posłuchajcie, bracia miła, rękopis z XV wieku. Zabytkiem poezji religijnej są także znane i wciąż funkcjonujące modlitwy, takie jak: Ojcze nasz czy Zdrowaś Maria. Zobacz: Co to jest wiersz zdaniowo-rymowy? Na czym polega szczególna wartość Lamentu świętokrzyskiego? Omów Bogurodzicę, jej
Bogurodzica jest zabytkową polską pieśnią religijną i rycerską. Dwie pierwsze zwrotki to najstarsza część Bogurodzicy – pochodzi z pierwszej połowy XIII wieku, choć spisana została w początkach XV wieku. W późniejszym okresie utwór bardzo się rozrósł, gdyż dopisywano kolejne zwrotki, poza tym popularność i wymowa Bogurodzicy sprawiły, iż uznano ją za pierwszy hymn polski. Autorstwo najstarszej części przypisywano św. Wojciechowi – według piętnastowiecznej legendy. Bogurodzica jest wierszem zdaniowo-rymowym. Pierwsza jej zwrotka skierowana jest do Matki
