Tag "motyw pielgrzyma w literaturze"

W której epoce literackiej szczególnie często pojawia się motyw pielgrzyma?

W której epoce literackiej szczególnie często pojawia się motyw pielgrzyma? Wskaż trzech literackich pielgrzymów tej epoki, a następnie określ przyczyny ich podróżowania (pielgrzymowania). Określ epokę na samym początku wypowiedzi. Motyw pielgrzyma był szczególnie często eksploatowany przez twórców polskiego romantyzmu. Wskaż wyjątkowość motywu pielgrzyma w polskim romantyzmie. Polscy romantycy nie zawsze pisali o pielgrzymach jako osobach podróżujących do miejsca kultu, odbywających pielgrzymkę (dziś tego słowa używamy w takim znaczeniu). Pielgrzymami byli

Dramat narodu bez państwa na przykładzie wybranych utworów – motyw tułacza i tęsknoty za ojczyzną w literaturze polskiej

Dramat narodu bez państwa na przykładzie wybranych utworów – motyw tułacza i tęsknoty za ojczyzną w literaturze polskiej. Zauważ, że trzeba przyjrzeć się aż dwóm motywom – tułacza – pielgrzyma i tęsknoty za ojczystym krajem. Jak się do niego zabrać? Przede wszystkim ograniczyć materiał literacki (choć jest z czego wybierać!). Na ten temat można by napisać obszerną książkę, nie jest to chyba jednak Twoim celem. Nie wolno także nie wspomnieć choćby słowem o Wielkiej Emigracji. Ten

Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego Adama Mickiewicza

Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego formułują teorię Polski jako mesjasza narodów, a Polaków jako narodu wybranego. Paryż. Rok 1832. Wielka Emigracja. Polacy na obczyźnie nie są wcale pogodzeni… W tej sytuacji istnieje wielka potrzeba idei i programu, który by ich połączył. Adam Mickiewicz pisze Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego w nadziei, że dzieło to spełni taki właśnie cel. . Czym jest historia? Na to pytanie odpowiada Mickiewicz, że jest to teren, na którym

Moja piosnka [II] – Cyprian Kamil Norwid

Forma wiersza Moja piosnka (II) swą formą przypomina litanię. Składa się z sześciu zwrotek – każda z nich kończy się słowami: „Tęskno mi, Panie…”. Trochę to podobna konstrukcja do Hymnu (Smutno mi, Boże…) Juliusza Słowackiego, w którym słowa „Smutno mi, Boże” funkcjonują na zasadzie refrenu. Adresatem wypowiedzi poetyckiej jest Bóg, któremu „ja” liryczne, pielgrzym-tułacz zwierza się ze swej tęsknoty za ojczyzną. Nadawca występuje w pierwszej osobie, o czym świadczą zwroty: „tęskno mi”, „nie wiem”. Jest