Wielka reforma teatru – to ważne wydarzenie epoki
Mianem tym określa się akcję ludzi teatru: dramatopisarzy, reżyserów, którzy wystąpili przeciw naturalizmowi i realizmowi w teatrze. Przeciw iluzjonizmowi i próbom odtworzenia na scenie rzeczywistego świata (m.in. przez sprowadzanie zwierząt na scenę, rozpylanie potrzebnych zapachów, drobiazgowość stroju itp.; np. w sztuce Rzeźnicy wieszano autentyczne połcie mięsa, w innych wypuszczano na scenę kury). Nowatorom nie podobała się ta maniera, podobnie zresztą jak gra aktorska, pełna patosu, przesadnej dykcji i sztuczności. Postulowano też teatr autonomiczny – tzn. traktowany jako odrębna dziedzina sztuki.
Reformatorzy
- Edward Craig – Anglik – stworzył zasadę autonomii teatru. Uważa się, że to od niego zaczęła się właściwa wielka reforma teatru.
- Adolf Appia – Szwajcar. Teatr dziełem „sztuki żywej” – reformator, który zaczął wykorzystywać grę świateł i cieni, odszedł od malarskości sceny.
- Konstanty Stanisławski i MChAT (Moskiewski Teatr Artystyczny).
Rosyjski reformator odegrał wielką rolę w rozwoju teatru. Proponował zupełnie inną grę aktora i pracy zespołu, którą nazywano duchowym realizmem. Metoda Stanisławskiego polegała na „pobudzeniu podświadomego systemu twórczego”, przeżywaniu swojej roli.
- Max Reinhardt – reformator niemiecki (właśc. Austriak), reżyser, który zdobył wielką sławę dzięki swoim nowatorskim pomysłom. Należał do nich m.in. Król Edyp wystawiony w berlińskim cyrku dla wielotysięcznych tłumów (wskrzeszenie tradycji antycznej) lub Hamlet we współczesnych strojach i mundurach. Reinhardt był eklektykiem – co znaczy, że reżyserował różny repertuar i rozmaite stylistyki teatralne.
- Antonin Artaud – francuski twórca „teatru okrucieństwa”. Według niego teatr powinien ukazywać ludzką podświadomość, odnajdywać pierwotne wartości duszy ludzkiej, wstrząsnąć wrażliwością widza – poprzez manifestowanie tych najbardziej mrocznych stanów podświadomości. Teatr ma dać widzowi rzetelną materializację snów, w których wyjdą na jaw jego skłonność do zbrodni i obsesje erotyczne, jego brutalność i utopijne wyobrażenia o życiu.
Zobacz: