Wyjaśnij, jak definiowano rolę poety i poezji w wybranych utworach literackich epoki romantyzmu?
Zacznij:
Romantyzm to epoka, w której rola poezji była ogromna. Wiele ważnych utworów romantyków polskich poświęconych jest zadaniom poezji i poety. Duże było także znaczenie współzawodnictwa poetów – np. pojedynek improwizacyjny Mickiewicza i Słowackiego.
Rozwiń:
- Wiele fragmentów poświęconych jest poezji w jednym z najważniejszych utworów polskiego romantyzmu – III cz. Dziadów Adama Mickiewicza. Ten temat pojawia się choćby w Małej i Wielkiej Improwizacji. Konrad to poeta, który przez talent i moc oddziaływania swego słowa czuje się niemal równy Bogu. Kreator, twórca nowych światów, przywódca duchowy narodu. Tam także poeta ukazany jest jako samotnik, indywidualista, przekraczający rozmaite normy.
- Wielka rola poezji – choć inna – ukazana jest także w Konradzie Wallenrodzie – poezja to „arka przymierza”, pomost „między dawnymi i młodszymi laty”.
- Inaczej pojmuje rolę poezji Cyprian Kamil Norwid – piękno, w tym także piękno słowa poetyckiego, ma zachwycać do pracy (rozumianej inaczej niż dziś), a poeta traktowany jest jako rzemieślnik słowa.
- Moc oddziaływania poezji, dzięki niej można „w aniołów przerobić” zwykłych zjadaczy chleba, ale także duże ryzyko niezrozumienia i odrzucenia podkreśla Juliusz Słowacki.
Zakończ:
Ważny utwór to także Nie-Boska komedia Zygmunta Krasińskiego – mowa tam o niebezpieczeństwie, które niesie ze sobą poezja – wystarczy prześledzić tragiczne losy rodziny poetów przeklętych – Męża, Żony i Orcia.
Najważniejsze teksty:
- III cz. Dziadów i Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza,
- Beniowski, Grób Agamemnona i Testament mój Juliusza Słowackiego,
- Nie-Boska komedia Zygmunta Krasińskiego,
- Promethidion Cypriana Kamila Norwida.
Zobacz: