Które postacie z Zemsty wydają Ci się najbardziej, a które najmniej komiczne? Uzasadnij swoją opinię.
Niedawno przeczytałam Zemstę Aleksandra Fredry. Obejrzałam też filmową adaptację w reżyserii Andrzeja Wajdy. Obie wersje – i ta do czytania, i ta do oglądania – bardzo mi się podobały. Komiczne sytuacje, język i zachowania bohaterów rozbawiły mnie do łez.
Najbardziej urzekła mnie postać Józefa Papkina. W rolę „rycerza Europy” w filmie wcielił się Roman Polański. Dlaczego Papkin mnie śmieszył? Cóż, nie da się chyba nie uśmiechnąć, czytając wypowiedzi i opisy jego zachowań. Józef jest hazardzistą, próżniakiem i tchórzem, jednak sam widzi siebie jako odważnego, szanowanego rycerza. Kłamie i oszukuje innych, którzy pokpiwają z niego. Nie tylko to śmieszy mnie w Papkinie. Samo nazwisko już brzmi dość zabawnie. Takie właśnie zamierzenie miał autor, tworząc je od słowa „papka”. Przezabawne są sytuacje z udziałem Papkina. Jego oświadczyny rozweselą nawet największego ponuraka. Podobnie jak treść testamentu, który spisał, myśląc, że umiera.
Inne postacie w Zemście też są śmieszne. Spodobali mi się Cześnik i Rejent. W Raptusiewiczu bawi mnie szczególnie jego wybuchowość i porywczość oraz powiedzonko „mocium panie”. Do łez doprowadziła mnie też sytuacja z jego udziałem, kiedy dyktował list Dyndalskiemu. U Rejenta zaś podobało mi się powiedzonko „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba” oraz komiczna sytuacja, w której skarżył się na wrażliwy słuch.
Najmniej śmieszyła mnie postać Klary. Nie miała ona ani komicznego charakteru i usposobienia, ani swoich powiedzonek. Jedynie warunki, jakie stawiała Papkinowi w zamian za ślub, były śmieszne i świadczyły o jej dowcipie.
Podstolina i Wacław oraz pozostali epizodyczni bohaterowie też nie wyróżniali się komizmem. Oczywiście, można się doszukiwać zabawnych sytuacji z ich udziałem i odnajdywać śmieszne cechy ich charakterów. Mnie jednak nie rzuciły się w oczy.
Zemsta Aleksandra Fredry to przezabawna książka. Najbardziej śmieszą mnie w niej postacie Papkina (na pierwszym miejscu) oraz Cześnika i Rejenta. Najmniej Klara, Podstolina i Wacław. Jednak jako całość ta komedia bardzo mi się podoba.
Komentarz
Pracę można pochwalić za:
- zgodność z tematem;
- nawiązanie do dzieła literackiego i adaptacji filmowej;
- zdecydowaną opinię na zadany temat;
- umiejętność uzasadnienia tej opinii przykładami z dzieła literackiego;
- używanie sformułowań typu: komiczny charakter, postać epizodyczna;
- przytoczenie prawdopodobnego pochodzenia nazwiska Papkina (od słowa „papka”).
Jak można było wzbogacić wypracowanie
- Wprowadzeniem pojęć, takich jak: komizm językowy, sytuacyjny, komizm postaci.
- Wypowiedziami krytyków filmowych, teatralnych, literackich bądź aktorów grających w Zemście.
Na pewno wypowiadali się na temat postaci ze sztuki Fredry.
Generalnie wiele ich opinii pokrywa się z sądami autorki.
Wacław na przykład uchodzi za jedną z najbardziej „drewnianych postaci”, niechętnie granych przez aktorów.
Co do postaci Papkina, powstaje jednak wiele wątpliwości. Według niektórych krytyków, zwłaszcza w filmie Wajdy, bohater ten wcale nie jest taki komiczny:Papkin Polańskiego jest komiczny, ale zarazem podszyty melancholią.
ANDRZEJ WAJDA: – To najpiękniejszy rys tej roli, wynikający trochę z wieku Polańskiego. Kiedy Papkina gra młody aktor, jest komediantem, który się popisuje. Papkin Polańskiego doskonale wie, że swoje historyjki opowiedział już wielokrotnie, że opowiedziane po raz kolejny mogą się przestać podobać. Smutek tych, którzy nas usiłują rozśmieszać, zawsze chwyta za serce.
(fragment wywiadu z Tygodnika Powszechnego)Gdzie szukać takich wypowiedzi? W czasopismach, internecie, a wypowiedzi krytyków w podręcznikach historii literatury.
Zwróć uwagę na to, że autorka wypracowania umiejętnie unika powtórzeń.
Zapamiętaj bliskoznaczne sformułowania:
- „najbardziej urzekła mnie postać…”
- „nie da się chyba nie uśmiechnąć, czytając…”
- „to przezabawna…”
- „przezabawne są sytuacje z udziałem…”
- „do łez śmieszyło mnie”
- „podobało mi się powiedzonko”
- „brzmi dość zabawnie”
- „rozweselą nawet największego ponuraka”
- „bawi mnie”
- „najmniej śmieszyła mnie”
- „nie miała komicznego charakteru”
Zgromadź określenia dotyczące postaci, które Cię nie śmieszą
- Drewniana postać.
- Klasyczny amant.
- Mało zabawna sylwetka/postać.
- Wywołująca raczej współczucie niż śmiech Podstolina.
- Z tej postaci nie da się śmiać.
- Niezbyt komiczna bohaterka.
- Trudno zagrać tak bezbarwną, niewyróżniającą się niczym postać.
- Bohaterowie przyćmieni przez…
- Nie bawi mnie/nie śmieszy mnie/nie wzbudza śmiechu/nie wywołuje nawet uśmiechu.
Zobacz: