Danse macabre to taniec śmierci, bardzo w średniowieczu popularny motyw, wykorzystywany w literaturze i sztuce. Jest to przedstawienie korowodu tanecznego, na którego czele stoi zawsze śmierć, prosząc kolejne osoby, by się przyłączyły. Śmierć jest sprawiedliwa, nie zna podziału na biednych i bogatych, na dobrze czy źle urodzonych. Każdy w swoim momencie zostanie wciągnięty do korowodu. Dlatego też opisy bądź obrazy tańca śmierci stanowią także charakterystykę średniowiecznego społeczeństwa – od najbogatszych, obdarzonych władzą, fortuną, przez księży, rzemieślników, chłopów po żebraków i dzieci. Przykładów tańca śmierci w literaturze średniowiecznej jest bardzo wiele. Warto w tym miejscu wymienić słynny korowód w Wielkim testamencie (strofy 39-41) i scenę z Rozmowy mistrza Polikarpa ze Śmiercią.

Warto wiedzieć
W średniowieczu motywy związane ze śmiercią robiły wielką karierę. Oprócz tańca śmierci, będącego jednym z ulubionych motywów w sztukach plastycznych, popularne są takie zwroty, jak memento mori – pamiętaj o śmierci. Ważne miejsce w utworach zajmuje też sztuka umierania – ars moriendi.

Zobacz:

Czym jest motyw danse macabre w literaturze i sztuce średniowiecznej?

Wyjaśnij pojęcie danse macabre. Wypisz pięć zwrotów frazeologicznych i pięć powiedzeń dotyczących śmierci.

Motyw tańca śmierci (danse macabre) w literaturze i malarstwie.

Motyw danse macabre w Rozmowie mistrza Polikarpa ze Śmiercią

Podaj przykład literackiej realizacji tematu danse macabre w literaturze polskiego średniowiecza

12. Danse macabre i ars moriendi – przedstaw stosunek człowieka średniowiecza do śmierci