Mały Książę
Wyjechał, żeby zatęsknić wkrótce za własną planetą i ukochaną Różą.
Lektura: Mały Książę Antoine’a Saint-Exupéry’ego
Zwiedzane miejsca:
- Planeta króla, którego tak opanowała pycha i żądza władzy, że wydawał rozkazy, choć nie miał poddanych.
- Planeta Próżnego, który pragnął pochwał, wyrazów podziwu, oklasków.
- Planeta Pijaka, który pił, bo… wstydził się swojego nałogu.
- Planeta Bankiera, który chciał posiadać wszystkie policzone przez siebie gwiazdy.
- Planeta pracowitego Latarnika, który nieustannie zapalał i gasił latarnię, bo musiał nadążyć ze zmianami pór nocy i dnia, które tam trwały bardzo krótko.
- Planeta Starszego Pana – geografa, który ciągle zbierał dane o swojej planecie, choć nigdy jej nie widział na własne oczy.
- Ziemia, na której znalazł ogród pełen róż, spotkał lisa i zapragnął powrócić na własną planetę.
Cel podróży: zaspokojenie ciekawości świata, pozbycie się nudy, poszukiwanie przyjaciół.
Co mu dała podróż? Mały Książę poznał smak przyjaźni – oswoił liska, uświadomił sobie, że kocha Różę ze swojej planety i zatęsknił za domem (Asteroid B-612). Dojrzał do przyjaźni, miłości. Poznał inne światy i wartości, którym hołdowali ich mieszkańcy. Otarł się o zło, głupotę, materializm, które odrzucił.
Cechy podróżnika: ciekawość świata, wrażliwość, szczerość, zaufanie do innych, otwartość na świat.
Guliwer
Szukał idealnego państwa, by zrozumieć, że to całkowita utopia.
Lektura: Podróże Guliwera Jonathana Swifta
Odbyte podróże: liczne rejsy morskie aż do katastrofy statku, w wyniku której Guliwer znalazł się na wyspie Lilliputów. Później odwiedzał kolejne kraje: olbrzymów, szalonych uczonych, wynalazców, czarowników, a na końcu krainę rządzoną przez rozumne konie.
Cel podróży: spełnienie marzenia o wielkich przygodach, poszukiwanie idealnie funkcjonującego społeczeństwa.
Co mu dała podróż?
Wnioski z podróży były bardzo gorzkie. Guliwer nie znalazł idealnej krainy, w której chciałby mieszkać. W obywatelach innych społeczności dostrzegał wady, które porównywał do cech ludzi w swoim świecie. Doszedł do wniosku, że człowiek nie jest istotą doskonałą i nie potrafi korzystać ze zdobyczy cywilizacyjnych w ten sposób, by przyczyniały się one do dobra ludzkości.
Cechy podróżnika: marzycielstwo, odwaga, śmiałość w podejmowaniu wyzwań, ryzykanctwo, otwartość na świat.
Don Kichot
Chciał być rycerski – uczynny wobec dam i odważny. Wylądował na ramionach wiatraka.
Lektura: Don Kichot Miguela Cervantesa
Odbyte podróże: ich trasa nie była zaplanowana. Don Kichot ruszył przed siebie ze swojej wioski Manczy. Drogę wytyczały mu kolejne przygody i spotkane w drodze postacie.
Cel podróży: poszukiwanie przygód, pomoc pokrzywdzonym, wypełnianie powinności średniowiecznych rycerzy.
Co mu dała podróż?
Sporo guzów, które jednak nie zrażały go do kolejnych wędrówek. Don Kichot miał dobre intencje, ale żył mrzonkami o naprawianiu świata, niesieniu pomocy. Nie widział świata takim, jakim był, i nie docierały do niego sygnały, że swoim zapałem przynosi więcej szkody niż pożytku. Wiele osób, którym chciał pomóc, obrywało przez niego, a i on sam ciągle wpadał w tarapaty. Do swej bezsensownej walki z wiatrakami przyznał się dopiero na łożu śmierci – wtedy nazwał swoje rycerstwo błędnym i niedorzecznym.
Cechy podróżnika: upór, wytrwałość w dążeniu do celu, bezinteresowność, altruizm, ciekawość świata, ufność, marzycielstwo.
Robinson Crusoe
Nie mógł usiedzieć w domu. Chciał odbywać wielkie morskie podróże, ale znalazł się sam na wyspie.
Lektura: Robinson Crusoe Daniela Defoe
Odbyte podróże: Robinson zaczął podróżować wbrew woli rodziców – by zrealizować swoje marzenia, uciekł z domu. Dwukrotnie przeżył katastrofy statków, którymi płynął. Za drugim razem został odcięty od świata na wiele lat, bo okazał się jedynym człowiekiem na wyspie, na której musiał zorganizować sobie życie na nowo.
Cel podróży: realizacja towarzyszących mu od dziecka marzeń o podróżach, wypłynięciu w morze i niesamowitych przygodach.
Co mu dała podróż?
Z beztroskiego, lekkomyślnego, leniwego młodzieńca Robinson przemienił się w człowieka pokornego, doświadczonego i zaradnego. Metodą prób i błędów udało mu się w przyspieszonym tempie przejść przez kolejne etapy cywilizacyjne. Nauczył się polować, hodować zwierzęta, budować schronienie, przechowywać żywność, uprawiać rolę, szyć, wyplatać koszyki, lepić naczynia.
Cechy podróżnika: ogromna odporność psychiczna, siła charakteru, hart ducha, pracowitość, zaradność, samodzielność, pomysłowość, upór, wytrwałość, poczucie rytmu natury, pogoda ducha, optymizm, pokora, chęć walki z przeciwnościami losu, odpowiedzialność.
Fileas Fogg
Założył się, że objedzie świat dookoła w 80 dni. Zakład, że to możliwe nawet w krótszym czasie?
Lektura: W 80 dni dookoła świata Juliusza Verne’a
Odbyte podróże: opłynięcie świata dookoła – z Londynu, przez porty w Afryce (Suez), Indiach (Bombaj), przeprawę przez Azję na słoniu, koleją do Kalkuty, znowu na statku do Hongkongu, Japonii (Jokohama), Ameryki (San Francisco), a nawet na sankach.
Cel podróży: opłynięcie świata w ciągu 80 dni (1920 godzin). Cel ten był wynikiem zakładu o pokaźną sumę.
Co mu dała podróż?
Udowodnił, że jego naukowe wyliczenia były słuszne – da się opłynąć świat w 80 dni (a nawet krócej!). Ze sztywnego angielskiego dżentelmena zmienił się w sympatycznego podróżnika. W czasie podróży zakochał się w Hindusce, którą uratował od śmierci i która towarzyszyła mu w dalszej podróży oraz… życiu (po powrocie do Londynu Fogg ożenił się z Audą).
Cechy podróżnika: mądrość, inteligencja, zdyscyplinowanie, świetna organizacja, odwaga, ciekawość świata.
Poldek Wanatowicz
Marzyły mu się wielkie przygody na miarę bohaterów z powieści przygodowych.
Lektura: Podróż za jeden uśmiech Adama Bahdaja (film w reżyserii Stanisław Jędryka)
Przyczyna podróży: wraz z ciapowatym kuzynem Dudusiem Fąferskim (Filip Łobodziński) miał po prostu przejechać pociągiem z Krakowa do Gdańska, ale przypadek sprawił, że przygody ich nie omijały w czasie podróży autostopem.
Odbyte podróże: chłopcy – ku ogromnemu zadowoleniu Poldka – mieli okazję nocować pod gołym niebem, podróżować w chłodni, w wozie meblowym wiozącym trumny, wylądowali w komisariacie i poznali żywot prawdziwych autostopowiczów. W pewnym momencie przyłączyła się do nich pani Ula, którą prosili, aby mogli się nią zaopiekować (choć w rzeczywistości to ona cały czas nadzorowała chłopców, a w finale okazała się znajomą taty Poldka).
Cel podróży: Gdańsk, gdzie mieli nadzieję spotkać się z rodzicami.
Co mu dała podróż?
Poldek poznał smak przygód na miarę Jacka Londona – swojego ulubionego pisarza. Nabył też sporą wiedzę od kujonowatego Dudusia.
Cechy podróżnika: umiejętność dopasowania się do różnych warunków, ciekawość świata, spryt, pomysłowość, poczucie humoru.
Postacie historyczne
Krzysztof Kolumb (1451–1506)
Odkrył nowy ląd, nazwany potem Nowym Światem (rok 1492). Ale zmarł przeświadczony, że odkrył nową drogę do Indii. Zdementował to niedługo później Amerigo Vespucci, od którego nazwiska nowy kontynent nazwano Ameryką.
Ferdynand Magellan (1480–1521)
Jako pierwszy opłynął Ziemię (dowodząc jej kulistości), ale za swoją pasję podróży zapłacił życiem – został zabity przez mieszkańców jednej z wysp w Archipelagu Filipińskim. Nadał nazwę Oceanowi Spokojnemu. W podróży dookoła świata zgubił jeden dzień – nie miał wtedy pojęcia o strefach czasowych. Był prawdopodobnie – wraz z członkami swojej załogi – pierwszym człowiekiem, który widział lamę (nazwał ją wielbłądem bez garbu), pingwina (czarną gęś, która nie dała się oskubać z piór) oraz najbliższe Ziemi galaktyki nazwane potem Obłokami Magellana.
Postać współczesna
Marek Kamiński
Podróżnik i polarnik, który jako pierwszy człowiek dotarł na oba bieguny Ziemi w ciągu roku (w 1995 r.). Sukces ten powtórzył w roku 2004, ale tę niesamowitą podróż odbył tym razem w towarzystwie niepełnosprawnego nastolatka – Jana Meli. Podejmuje też inne wyzwania podróżnicze – przeszedł 700-kilometrową trasę przez Pustynię Gibsona, odbył wyprawę do źródeł Amazonki, dowodząc tym odwagi, siły charakteru i sensu podejmowania trudu.