Owszem, podejmował, choć faktycznie nie jest to motyw szczególnie eksponowany, rzadko też wspominają o nim podręczniki. Zwłaszcza że wieszcz chciał „kochać statecznie”, czyli roztropnie, spokojnie – nie tak, jak późniejsi romantycy: pełni namiętności szaleńcy. Ale, ale…
- Już podczas studiów w Padwie młody podówczas Jan poświęcił cykl łacińskich elegii niejakiej Lidii… Kim była? Nie dowiemy się nigdy. Część badaczy podejrzewa, że mogła to być postać jedynie literacka.
- Potem – w okresie dworskim – pojawia się niejaka Hanna. Znów postać otoczona tajemnicą. Według niektórych hipotez – Hanna była wielką, długotrwałą i nieszczęśliwą miłością Kochanowskiego. Według innych – uosabia wiele postaci. A jeszcze inni badacze utożsamiają ją z Dorotą Podlodowską – późniejszą panią Czarnolasu.
- Dorota Podlodowska. To wiemy na pewno: Kochanowski poślubił ją w roku Pańskim 1575 i miał z nią dzieci, żyli długo i szczęśliwie… Nazywał ją w poezji „nieprzepłaconą Dorotą”, „przyjacielem”, wierną towarzyszką, czule dbającą o męża. Faktycznie – nie szaleją tu wichry, lecz miłość spokojna i szczęśliwa, dziś powiedzielibyśmy być może partnerska.
Zobacz:
Jakie tematy i wartości znajdujesz we fraszkach Jana Kochanowskiego
Jakie tematy podejmował w swojej twórczości Jan Kochanowski?