Jakie poglądy przedstawił Zygmunt Krasiński w Psalmach przyszłości i jak ustosunkował się do nich Juliusz Słowacki w Odpowiedzi na Psalmy przyszłości?
Psalmy przyszłości napisał Zygmunt Krasiński w 1845 r., pod pseudonimem Spirydion Prawdzicki, poruszony teoriami zawartymi w broszurze O prawdach żywotnych narodu polskiego autorstwa Henryka Kamińskiego, który w przyszłej walce narodowościowej główną rolę wyznaczał wyzwolonemu ludowi. Poeta potraktował to jako nawoływanie do rewolucji i rzezi szlachty i w Psalmach przyszłości przedstawił własną teorię, którą można by sprowadzić do następujących stwierdzeń:
- zamiast przelewać krew bratnią, należy się zjednoczyć w myśl hasła: „Jeden tylko, jeden cud; Z szlachtą polską – polski Lud”;
- bez szlachty lud polski nie będzie w stanie istnieć;
- należy doskonalić się przez cierpienie i działać w myśl chrześcijańskiego miłosierdzia.
Juliusz Słowacki miał na sprawę przyszłej walki o wolność Polski i roli ludu poglądy zgoła odmienne, dlatego ostro zareplikował w utworze Odpowiedź na Psalmy przyszłości, twierdząc że:
- Krasiński nie rozumie rzeczywistego sensu dziejów;
- rewolucja i wyzwolenie ludu to historyczna konieczność;
- oczekiwania narodu spełni nie chrześcijańska cnota, ale krwawa ofiara;
- rozwiązaniem nie zbratanie szlachty z ludem, tylko obalenie starych form społecznych;
- polska szlachta i magnateria odegrały już swoją rolę (nie zawsze najlepiej).
Zobacz:
Co wiesz o twórczości epistolograficznej Zygmunta Krasińskiego?
Czy twórczość dramatopisarska Zygmunta Krasińskiego ogranicza się tylko do Nie-Boskiej komedii?