Właściwie dzieje wszystkich więźniów Jercewa są wstrząsające, szokują nawet mało wrażliwego człowieka.
- Oto Kostylew i jego proces samookaleczania. Człowiek ten, aby uniknąć pracy, codziennie wkładał rękę w ogień. Lecz nie dla samego uciekania przed wysiłkiem. „Ręka w ogniu” to bunt Kostylewa przeciw zniewoleniu, to idea: „nie będę dla nich pracował, choćby za cenę swojego cierpienia, zdrowia i życia”.
- Inny przykład rzeczy straszliwej to „nocne łowy” i historia Marusi… Łowy „na kobiety” i gwałty nie mieszczą się w wyobraźni, to, że w potrzebie choćby odrobiny ludzkiego uczucia Marusia niewolniczo oddaje się Kowalowi, a ten, by nie zrazić do siebie kolegów oddaje ją im jak rzecz do użytkowania – dławi w gardle.
- Podobnie historia „generalskiej doczki” którą zmuszono głodem do tego, by zrezygnowała z cnoty. Udało się. Odstąpiwszy od swych zasad raz – dziewczynie stało się obojętne: z kim, kiedy i gdzie – byle zdobyć jedzenie… Szybko straciła urodę i jasność myślenia.
- Podobnie tragiczny jest przypadek Pamfiłowa – bezgranicznie pogrążonego w miłości do syna, który wyrzeka się go, by nie być rodziną przestępcy – lecz sam potem trafia do obozu.
Poraża i napawa wstrętem wszechogarniająca siła donosu – w przypadku Grudzińskiego sypał go najlepszy przyjaciel, Machapetian… Analiza głodu – zwłaszcza gdy bohater podejmuje głodówkę pod koniec pobytu w Jercewie, gdy uwolniono Polaków po pakcie Sikorski – Majski, a kilku (w tym Grudzińskiego) pominięto – etapy puchnięcia głodowego, psychiki wyniszczonego człowieka odbierają czytelnikowi sen.
Zobacz:
Jakim gatunkiem literackim jest Inny świat Gustawa Herlinga-Grudzińskiego?
Jakim gatunkiem literackim jest Inny świat Gustawa Herlinga-Grudzińskiego?