Udowodnij, że życie świętego Aleksego wpisuje się w schemat gatunku zwanego legendą.
- Zacznij od przypomnienia, czym jest legenda. To gatunek hagiograficzny, czyli opisujący życie świętego. To również gatunek parenetyczny, który buduje wzorzec świętego z myślą o czytelniku pragnącym go naśladować.
- Przypomnij, że średniowieczna legenda była utworem schematycznym, zbudowanym wokół pewnej, powtarzającej się matrycy.
- Dopasuj do tego schematu wydarzenia z życia Aleksego: pochodzenie z książęcego rodu, bogobojnych rodziców; dzieciństwo i młodość zapowiadające zalety duchowe i dalsze wspaniałe czyny; ślub z Famijaną i nakłonienie jej do przyjęcia ślubu czystości; rozdzielenie majątku między ubogich; żebracze życie pełne umartwień; cuda – Matka Boska prosi o wpuszczenie nieszczęsnego żebraka do kościoła; powrót Aleksego do Rzymu i jego pełne upokorzeń życie pod schodami własnego pałacu; śmierć świętego – rozlega się dźwięk dzwonów, następują uzdrowienia, do ciała zmarłego przybywa procesja kapłanów wraz z papieżem i cesarzem.
- Zauważ także dwa elementy nietypowe – odkrycie tożsamości Aleksego następuje w dwóch fazach: pacholę (mały chłopiec), czyli istota bliska Bogu i świętości mówi wszystkim o prawdziwym imieniu żebraka, co później potwierdza jego żona Famijana; jej jako jedynej udaje się wyjąć list z ręki zmarłego.
Wniosek:
Mimo tych ubarwień z całą pewnością możemy hagiografię świętego Aleksego uznać za utwór wpisujący się we wzorzec średniowiecznej legendy.
Zobacz:
Przedstaw Legendę o św. Aleksym jako przykład literatury hagiograficznej
Przedstaw Legendę o św. Aleksym jako przykład literatury hagiograficznej
Święty Aleksy jako wzorzec osobowy – czy może być symbolem wartości cenionych i dziś?