Tag "autobiografizm"

Arcydzieła do matury – Wilk ­stepowy

Hermann Hesse Wilk ­stepowy Choroba epoki W powieści autor przedstawia (demaskuje!) neurozę swojego pokolenia. Zapiski Harry’ego, samotnika i indywidualisty pogrążonego w melancholii są czymś więcej niż tylko jego prywatnymi zapiskami – są dokumentem czasu i próbą pokonania wielkiej choroby epoki – poprzez jej opisania, jej analizę. Choroba epoki, na którą cierpi Harry Haller, to samotność i wyobcowanie duchowe, nieumiejętność odnalezienia się w życiu.   Kim jest Harry Haller? Harry Haller to bohater tajemniczy. Prowadzi dziwny,

Elementy autobiograficzne w powieści Goethego Cierpienia młodego Wertera

„Każdy pisarz w pewnej mierze opisuje siebie w swoich dziełach – nawet wbrew własnej woli” – napisał Johann Wolfgang Goethe. Cierpienia młodego Wertera – powieść w listach – zawiera wiele wątków autobiograficznych. Badacze twórczości Goethego twierdzą, że podczas pisania utworu korzystał on z oryginalnych listów własnych i cudzych. Powieść powstała w ciągu dwóch miesięcy – lutego i marca 1774 roku i w tym samym roku ukazała się drukiem. Genezy utworu

Autobiografia jako tworzywo literackie – przedstaw to zjawis­ko, odwołując się do wybranych tekstów kultury XIX i XX wieku.

Autobiografia jako tworzywo literackie – przedstaw to zjawis­ko, odwołując się do wybranych tekstów kultury XIX i XX wieku. Autobiografizm to cecha przede wszystkim literatury współczesnej. Już jednak w wieku XIX twórcy lubowali się we włączaniu do utworów literackich wątków związanych z własnym życiem. Czasem było to zupełnie świadome posunięcie, czasem jednak informacje autobiograficzne niejako „wymykały się” autorowi. Albo raczej – to dopiero krytycy i historycy literatury wyłapywali je w tekście. Jak bowiem rozpoznać, czy w danym

Autobiografizm

Autobiografizm Materiał – według gatunków Gatunki autobiograficzne Istnieją gatunki literackie niejako „przypisane” do twórczości typowo autobiograficznej. Są to: pamiętnik, autobiografia, wspomnienie i dziennik. W pamiętniku autor – narrator opowiada o zdarzeniach, których był świadkiem lub uczestnikiem, o ludziach, których znał, o miejscach, w których przebywał, o swoim środowisku i epoce w czasie przeszłym, ujmując je jako wspomnienia. W pamiętniku autor raczej nie skupia się na sobie i swoich wewnętrznych przeżyciach, lecz usiłuje zarysować czytelnikowi ogólny obraz epoki, środowiska, w którym żył,