Tag "Bolesław Chrobry"

Monarchia Bolesława Chrobrego

Bolesław I Chrobry (992-1025) był jedynym synem Mieszka I i Dobrawy. Po śmierci ojca wygnał z kraju macochę Odę z przyrodnim rodzeństwem (byli oni pretendentami do tronu) i przywrócił jedność kraju. Po śmierci ojca wygnał z kraju macochę Odę z przyrodnim rodzeństwem (byli oni pretendentami do tronu) i przywrócił jedność kraju. W 997 r. zorganizował pokojową misję chrystianizacyjną do Prusów (pogańskiego ludu bałtyjskiego mieszkającego na terenach obecnej Polski pn.-wsch.). Misją

Jaką politykę zagraniczną prowadzili pierwsi Piastowie?

Stałym strategicznym celem w polskiej polityce zagranicznej pierwszych Piastów było zapewnienie krajowi bezpieczeństwa oraz dbałość o rozszerzanie polskich wpływów w Europie. Najważniejsze wydarzenia w Polsce pierwszych Piastów (od Mieszka I do Bolesława Krzywoustego) Chrzest w 966 roku, który miał nie tylko znaczenie wewnętrzne, ale również międzynarodowe – podkreślał suwerenność państwa i stanowił swojego rodzaju przepustkę do ówczesnej społeczności europejskiej. Wielkie znaczenie dla Polski miały stosunki z Niemcami, najpotężniejszym w tamtych czasach mocarstwem na kontynencie: za panowania Mieszka I kontakty polsko-niemieckie były poprawne.

Dzieje Polski za panowania Bolesława Chrobrego

Początki panowania Bolesława Chrobrego Po kilku latach walki z Odą Bolesław Chrobry, pierworodny syn Mieszka I, objął władzę w kraju. W 997 roku Bolesław Chrobry zorganizował wyprawę o charakterze misyjnym do Prus. Na jej czele stał wygnany z Pragi czeski biskup Wojciech, który zginął potem z rąk pogan. Wyprawa odbiła się głośnym echem w ówczesnym świecie – biskup został wyniesiony na ołtarze, a jego szczątki złożone w Gnieźnie. Gród stał się dzięki temu ważnym ośrodkiem pielgrzymowania. W 1000

Bolesław Chrobry

Dane personalne Imię: Bolesław Przydomek: Chrobry, nazywany także Wielkim Personalia rodziców: Mieszko I, książę Polski, i Dobrawa, córka księcia Czech Bolesława Data urodzenia: ok. 967 r. Stan cywilny: czterokrotnie żonaty (z córką margrabiego Miśni Rykdaga, potem z Węgierką, następnie z Emnildą, a na końcu z Odą) Dzieci: m.in. Bezprym; Mieszko II, późniejszy król Polski; Otto; co najmniej 4 córki Zawód: książę, od 1025 r. król Polski Zmarł: 1025 Pochowany: katedra w Poznaniu   Walka o władzę Podział kraju

Mieszko I i Bolesław Chrobry budowniczymi państwa polskiego

Dlaczego Mieszka I i Bolesława Chrobrego można nazwać budowniczymi państwa polskiego? Mieszka I i Bolesława Chrobrego można nazwać budowniczymi państwa polskiego, gdyż na trwale włączyli w skład swego państwa ziemie, które potem były zawsze podstawą naszego kraju. Potrafili nadać mu sprawną organizację i obronić przed najazdami nieprzyjaciół. Zawierali takie układy, które zapewniły trwałość stworzonemu przez nich państwu. Mieszko I i Bolesław Chrobry potrafili skutecznie bronić swoich ziem. Mieszko I odparł w 972 r. wyprawę zbrojną niemieckiego margrabiego

Polska pierwszych Piastów: od okresu plemiennego i budowy państwa do jego załamania i przezwyciężenia tego kryzysu (IX-XI w.).

Według analizy obcojęzycznych źródeł, głównie tzw. Geografa Bawarskiego, w IX w. dorzecze Odry i Wisły (za wyjątkiem północno-wschodniego odcinka tej drugiej) zamieszkane były przez plemiona polskie należące do umownej grupy zachodniosłowiańskiej. Najdokładniejsze informacje zachodni autorzy podali o plemionach śląskich, wymieniając kilka z nich: Bobrzanie, Dziadoszanie (rejon środkowej Odry), Ślężanie (na południe od obecnego Wrocławia), Opolanie, Golęszyce (rejon źródeł Odry i ziemi cieszyńskiej). Prawdopodobnie mnogość informacji o Śląsku jeszcze przez Rzymian zwanego Silesią, wynikała z ożywionych kontaktów handlowych

Państwa wczesnofeudalne – Polska

Wczesnofeudalna Polska pojawia się w połowie X w. w wyniku przekształcenia organizacji plemiennej – polańskiej, w państwo ponadplemienne. Mimo niewątpliwych zasług legendarnych poprzedników, za twórcę państwa, a co najmniej pierwszego, historycznego władcę, uważany jest Mieszko I. W ciągu swego panowania (druga poł. X w.), zapewnił krajowi granice w przybliżeniu podobne do dzisiejszych. Szczególną uwagę poświęcił ujściu Odry i opanowaniu Pomorza, a u schyłku swych rządów – Śląsku. Poprzez przyjęcie chrztu

Granice Polski pierwszych Piastów

Według analizy obcojęzycznych źródeł, głównie tzw. Geografa Bawarskiego, w IX w. dorzecze Odry i Wisły (za wyjątkiem północno-wschodniego odcinka tej drugiej) zamieszkane były przez plemiona polskie należące do umownej grupy zachodniosłowiańskiej. Najdokładniejsze informacje zachodni autorzy podali o plemionach śląskich, wymieniając kilka z nich: Bobrzanie, Dziadoszanie (rejon środkowej Odry), Ślężanie (na południe od obecnego Wrocławia), Opolanie, Golęszyce (rejon górnej Odry i ziemi cieszyńskiej). Prawdopodobnie mnogość informacji o Śląsku jeszcze przez Rzymian zwanego Silesią, wynikała z ożywionych kontaktów handlowych