Tag "grupy poetyckie dwudziestolecia"
Grupy poetyckie dwudziestolecia międzywojennego Skamander Nazwa od mitologicznej rzeki Skamander, przywołanej przez Stanisława Wyspiańskiego w Akropolis. Skład: Julian Tuwim Antoni Słonimski Jan Lechoń Jarosław Iwaszkiewicz Kazimierz Wierzyński Program Postulat bezprogramowości. Poeci Skamandra nie chcą określać wspólnego programu. Ideał młodości, siły twórczej i przyjaźni ma zastąpić manifesty programowe. Skamandryci odrzucają patos i wielkie tematy narodowe, mit twórcy – mesjasza. Głoszą prawo do swobody artystycznej, niechęć do patosu i kult talentu. Poeta
Skamander to: Nazwa rzeki, która opływała Troję, stanowiąc jej naturalną osłonę. Według legendy rzeka wystąpiła z brzegów, by walczyć z Achillesem w obronie mordowanych przez niego młodzieńców trojańskich. Motyw można odnaleźć na kartach Iliady Homera. Na współczesnej mapie szukaj tej rzeki pod nazwą Menderez. Grupa poetycka założona w roku 1918 przez Juliana Tuwima, Antoniego Słonimskiego, Jarosława Iwaszkiewicza, Kazimierza Wierzyńskiego oraz Jana Lechonia. Głównym założeniem grupy była bezprogramowość, a jej członkowie
SKAMANDER – grupa poetycka działająca w dwudziestoleciu międzywojennym (od początku lat 20.), a skupiająca poetów takich jak: Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Jan Lechoń, Jarosław Iwaszkiewicz i Kazimierz Wierzyński. Była to grupa oryginalna, która jako program głosiła… bezprogramowość. Poeci „Skamandra” zrezygnowali z redagowania obowiązującego programu, łączyły ich głównie poglądy na temat miejsca poezji we współczesnym świecie, przyjaźń i sposób życia. Grupa ta wywodzi się z tzw. „pikadorczyków” – czyli poetów organizujących
Skamander Poetycka grupa Skamander wywodzi się z grupy pikadorczyków – organizatorzy słynnych imprez „Pod Picadorem” w kilka miesięcy po rozwiązaniu ogłosili się poetycką grupą o nazwie Skamander i urządzili reklamowy wieczór przy ulicy Karowej. Skład grupy: Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Jan Lechoń, Jarosław Iwaszkiewicz, Kazimierz Wierzyński. Postulaty: Programowa zapowiedź bezprogramowości. Poeci Skamandra nie chcą określać wspólnego programu. Łączy ich przyjaźń i ogólne poglądy na temat poezji, poza tym obierają różne techniki twórcze. Prawo do swobody
