Tag "konflikt tragiczny"
Racje serca i racje rozumu – rozpatrz konflikt między Antygoną a Kreonem. Forma pracy Trudno cokolwiek doradzić, bowiem wszystko już było… Na ten temat powstało tysiące rozprawek – ta forma bardzo dobrze się do tego nadaje. Spora grupa ambitnych uczniów wybierała z kolei dialog między zwolennikiem racji Kreona a zwolennikiem racji Antygony. Były także mowy oskarżycielskie i obrończe. Zaletą tego tematu jest duża dowolność w wyborze formy pracy. Pocieszeniem zaś fakt, że choć ten temat
Co możesz powiedzieć o konflikcie tragicznym w „Antygonie” Sofoklesa? Osią konfliktu dramatycznego w Antygonie jest zakaz Kreona i sprzeciw wobec tego zakazu Antygony. Nie był to jednak zwykły zakaz – dotyczył pochówku brata Antygony – Polinika. Jest to więc konflikt między dwiema racjami – ludzką (ustanowioną prawem) i boską (dusza z niepochowanego ciała nigdy nie zazna spokoju). Antygona decyduje się sprawić bratu pogrzeb i zostaje skazana na śmierć. Konflikt tragiczny w Antygonie można rozpatrywać poprzez trzy antytezy:
Sofokles nawiązuje do mitu Labdakidów. Antygona jest córką Edypa, a siostrą Polinejkesa i Eteoklesa oraz Ismeny. Sofokles umieszcza akcję tragedii w chwili, gdy obaj bracia już nie żyją. Walcząc o władzę, doprowadzili do wojny – Eteokles nie dopełnił umowy i po roku panowania nie odstąpił tronu bratu Polinejkesowi, a Polinejkes, uzyskawszy w królestwie Argos pomoc, napadł na Teby, aby dochodzić swoich praw. Obaj bracia giną, a władzę obejmuje Kreon. Eteoklesa nakazuje pochować jako bohatera, ze wszelkimi honorami. Jeśli
Tragedia – gatunek dramatyczny powstały w starożytnej Grecji, obejmuje utwory, których ośrodkiem i motorem akcji jest nieprzezwyciężony konflikt między dążeniami wybitnej jednostki a siłami wyższymi, czyli tragizm. Mówiąc inaczej, bohaterowie tragedii są uwikłani w konflikt tragiczny, a ich czas, działanie są uzależnione od siły wyższej, Fatum. Co to jest „fatum”? Inaczej los lub przeznaczenie. Starożytni Grecy wierzyli, że człowiek ma przypisany z góry, zaprogramowany los, bieg wydarzeń w życiu, których nie da się uniknąć. Właśnie Fatum decydowało o dziejach
Tragizm – jest to sytuacja, w której bohater musi dokonać wyboru pomiędzy dwoma równorzędnymi racjami. Każda decyzja, jaką podejmie, będzie miała negatywne skutki. Konflikt tragiczny – istota tragedii – to istnienie dwóch równorzędnych racji, pomiędzy którymi nie sposób dokonać wyboru. Przykładem mogą być losy bohaterów Sofoklesa. Nieszczęsny bohater znajduje się niejako w sytuacji bez wyjścia. Jeśli wybierze decyzję a – przegra, jeśli b – też przegra. Trzeciego wyjścia nie ma. Przyznasz, że to
Znany nam dzisiaj gatunek dramatyczny, podzielony na akty i sceny, różni się całkowicie od tragedii starożytnej. Początkowo tragedia składała się z następujących części: prologos – aktor wygłaszał zapowiedź tragedii, parodos – wejście chóru na scenę i odśpiewanie pieśni, epeisodion – czyli „epizod”, część akcji, stasimon – czyli komentarz chóru, epeisodion – kolejne wydarzenia, stasimon – znów komentarz chóru, kommos – scena lamentu, exodos – końcowa pieśń i wyjście chóru. Zwróć uwagę, że epejsodiony, czyli
Gdybyś chciał zabawić się w dramaturga i stworzyć dzieło ściśle według norm obowiązujących w tragedii greckiej, obowiązuje Cię reguła trzech jedności: Całą akcję zdarzenia należy umieścić w jednym miejscu – może to być sala gimnastyczna albo szkolne schody – ale już nigdzie poza tym terenem. W dramacie antycznym to, co się działo poza tą przestrzenią, było relacjonowane – np. przez posłańca. TO JEDNOŚĆ MIEJSCA Wszystko musi rozegrać się w jak
