Tag "rewolucje"
Za panowania władców z dynastii Stuartów – Jakuba I (1603-1625) i Karola I (1625-1649) doszło do konfliktu między monarchią, dążącą do absolutyzmu a parlamentem, który chciał współdecydować o losach Anglii. W 1640 r. zwołano parlament zwany Długim (1640-1653). Podczas jego obrad uchwalono w 1641 r. tzw. Wielką Remonstrację, zawierającą program burżuazji angielskiej, potępiający nadużycia popełnione przez króla, żądającą jednocześnie ścisłej kontroli nad finansami i ograniczenia uprawnień biskupów. Doprowadziło to do
Konstytucje do powtórki! 1787 – Stany Zjednoczone – pierwsza konstytucja na świecie. Uchwalono ją w Filadelfii. Z prowadzonymi do niej uzupełnieniami obowiązuje do dziś. Zgodnie z jej postanowieniami na czele państwa stoi prezydent, który ma władzę wykonawczą. Władzę ustawodawczą pełni Kongres, składający się z Izby Reprezentantów i Senatu. Sąd Najwyższy to najważniejszy organ sądowy. 1791 – Polska – Konstytucja 3 maja – jej tekst ogłoszono w czasie obrad Sejmu Wielkiego (1788–1792). Miała stać się początkiem wielkich
Na Kongresie Wiedeńskim (obradował od września 1814 do czerwca 1815) w wyniku kompromisu między mocarstwami rozbiorowymi, na miejsce zlikwidowanego Księstwa Warszawskiego z większości jego obszarów zostało utworzone Królestwo Polskie połączone unią personalną z Rosją. Prusy otrzymały dawne departamenty bydgoski i poznański i kawałki kaliskiego, zaś Kraków z okolicami stał się republiką konstytucyjną pod kontrolą Rosji, Prus i Austrii. W latach 1813-15 podczas przejściowej okupacji całego Księstwa przez Rosję, car Aleksander
Rewolucja lutowa Rok 1917 zaznaczył się w dziejach Rosji dwiema rewolucjami, pierwszą o charakterze burżuazyjno-demokratycznym, która doprowadziła do obalenia caratu (luty-marzec; drugą, o charakterze socjalistycznym, która zrodziła pierwsze państwo mieniące się proletariackim, rządzone przez partię proletariacką (październik). Obalenie caratu okazało się wielokroć prostsze, niż można się było spodziewać po doświadczeniach lat 1905-1907. Złożyły się na to jednak przeróżne przyczyny: przedłużająca się, przynosząca same klęski wojna; niewłaściwe przygotowanie państwa do konfliktu; poważne osłabienie carskiego
Geneza rewolucji Sprzężenie dwojakiego rodzaju konfliktów: politycznego, związanego z terrorystycznymi metodami rządów w samodzierżawionej Rosji, oraz społecznego, związanego z nienotowanym już na Zachodzie wyzyskiem robotników, nieposiadających zarazem legalnych możliwości wyrażenia swego sprzeciwu. Konflikty narodowościowe związane z faktem, że Rosja była faktycznym więzieniem narodów i brutalnie na ogół tłumiła dążenia odśrodkowe czy postulaty autonomii kulturalnej, np. w Polsce, Gruzji, krajach nadbałtyckich, Finlandii. Rosły przy tym wpływy rosyjskiego szowinizmu („czarnosecinny” od organizacji nacjonalistycznej „Czarna sotnia”), potęgowane przegraną wojną
We Francji rządzi Ludwik XVI. Uprzywilejowaną klasą społeczną jest burżuazja i wyższe duchowieństwo. Rośnie wyzysk chłopstwa, które poniosło największe straty podczas długotrwałych i wyniszczających wojen prowadzonych przez Francję w XVI w. Geneza Pogłębiający się kryzys gospodarczy i relikty obciążeń feudalnych. Wzrost antyfeudalnych nastrojów wśród chłopów i plebsu. Upadek programu reform proponowanych przez dwór – jako wynik działań arystokracji na rzecz obrony swych przywilejów. Ambicje polityczne burżuazji, najbardziej aktywnej i najzamożniejszej części stanu trzeciego. Rozpowszechnianie się idei
