Proces Kafki to powieść-parabola (przypowieść). Jest to taki typ powieści, w której wydarzenia i postacie odgrywają rolę drugorzędną – są przykładami uniwersalnych prawideł ludzkiej egzystencji. I tak, aby znaleźć właściwą interpretację, należy przejść od bezpośredniego znaczenia dziejów Józefa K. do sensu jego losów jako reprezentanta ludzkości.
Zestawmy cechy powieści:
- Akcja – rozgrywa się w umownej scenerii poza czasem i historią, czyli w uniwersalnej czasoprzestrzeni.
- Narracja – obiektywna, bez komentarzy i wskazówek. Autor wytwarza męczącą atmosferę, nastrój snu i alogiczności, lecz nie wtrąca się w sferę interpretacji.
- Bohater – to typowy everyman (człowiek-każdy). Można pod tę postać podstawić każdego człowieka każdej epoki. Wystarczy popatrzeć na „nazwę” bohatera – Józef K. – typowe imię i zredukowane nazwisko.
- Fabuła – ma kształt majaków sennych, nie jest tu najważniejsza, służy jako pretekst, wymaga podstawiania i znajdowania głębszych znaczeń.
Zobacz: