- By uprawiać ten zawód, kierunkowe studia nie są konieczne, niezbędna jest natomiast ciekawość ludzi i zjawisk zachodzących w świecie.
- Dziennikarstwo to popularny, ciekawy i mocno oblegany kierunek, na który trudniej się dostać, niż z niego wylecieć.
- Bycie dziennikarzem kojarzy się z powszechnym uznaniem i sympatią, wykrywaniem wielkich afer i odbieraniem za to prestiżowych nagród, jednak musisz pamiętać, że tylko niektóre nazwiska i twarze stają się znane szerokiej publiczności.
- Ukończenie tego kierunku nie daje gwarancji sukcesu, a nawet pracy. Konkurencja w zawodzie jest bardzo duża, ponieważ dziennikarstwo jest zawodem otwartym i o tę pracę mogą ubiegać się również absolwenci innych kierunków.
Dziennikarstwo i komunikacje społeczną można studiować na uczelniach publicznych i niepublicznych, w trybie stacjonarnym (dziennym) i niestacjonarnym (zaocznym), w systemie studiów I (licencjat), II (magisterium) stopnia. |
Predyspozycje i wymagania
- Myśląc o wyborze tego zawodu, musisz być ciekawy świata, zainteresowany przemianami społecznymi i gospodarczymi dokonującymi się wokół.
- To studia dla ludzi łatwo nawiązujących kontakty, komunikatywnych, kreatywnych, otwartych, przebojowych, takich, którzy nie boją się dyskutować i wyrażać swoich opinii.
- Wyjątkowo cenna w tym zawodzie jest inteligencja, erudycja, elokwencja, sprawność w posługiwaniu się słowem i… poczucie humoru.
- Praca dziennikarza wymaga odpowiedzialności za słowo, dużej odporności psychicznej, umiejętności pracy w grupie i pod presją czasu, wysiłku intelektualnego, a często nawet fizycznego. Bywa niebezpieczna.
- Ważnymi cechami dobrego dziennikarza jest umiejętność kojarzenia faktów, rzetelność, niezależność, uczciwość, bezstronność, obiektywizm i umiejętność spojrzenia na dane zjawisko z różnych stron.
- Podstawą jest biegłość w obsłudze komputera i sprawność w poruszaniu się w Internecie i perfekcyjna znajomość angielskiego.
Zanim rozpoczniesz naukę, dobrze jest zastanowić się nad specjalizacją. Inna wiedza i inne umiejętności potrzebne są sprawozdawcy sportowemu, inne dziennikarzowi kulturalnemu, a jeszcze inne – przyszłemu pracownikowi działu ekonomicznego. Każdy jednak powinien umieć pisać teksty (dotyczy to nie tylko dziennikarzy prasowych) i posługiwać się poprawną polszczyzną. |
Czemu studiować dziennikarstwo?
- Często mówi się, że aby być dziennikarzem, nie trzeba kończyć studiów dziennikarskich. Owszem, nie jest to warunek konieczny, ale dzięki tym studiom masz kontakt z zawodowymi dziennikarzami oraz osobami, które zajmują się teorią dziennikarstwa, ludźmi, którzy mogą pomóc przetrzeć zawodowe szlaki. Dzięki tym kontaktom łatwiej pokazać się w środowisku, wkręcić się w dziennikarski świat, złapać cenne kontakty, płynnie wejść do zawodu.
- Na tym kierunku nie ma wyścigu szczurów. Ludzie są wobec siebie serdeczni, pomocni, pożyczają notatki, nie ma rywalizacji, osiągania sukcesu za wszelką cenę. Dziennikarze wiedzą, że w przyszłości dzięki dobrym kontaktom, znajomościom, wtyczkom w różnych środowiskach, będą mogli utrzymać się w branży.
- Wśród studentów dziennikarstwa sporo jest osób, które podejmują naukę na drugim kierunku: prawie, psychologii, socjologii, ochronie środowiska, czasami na innych uczelniach. Powodem takiej decyzji jest często chęć wyspecjalizowania się w jakiejś dziedzinie, a przez to stania się bardziej kompetentnym dziennikarzem.
Inwestycje w liceum
- Wybierz humanistyczny lub dziennikarski profil klasy w liceum.
- Stwórz szkolną gazetkę, działaj w radiowęźle, nawiąż współpracę z lokalną gazetą czy telewizją kablową. To cenne doświadczenie, którym będziesz mógł się pochwalić podczas rekrutacji na studia.
- Powinieneś dobrze orientować się w historii, a bardzo dobrze w historii XX wieku oraz zagadnieniach z wiedzy o społeczeństwie, dlatego nie odpuszczaj sobie tych przedmiotów.
- Musisz na bieżąco śledzić to, co dzieje się w kraju i na świecie – w polityce, gospodarce, kulturze i sporcie. Tej wiedzy nie da się nadrobić w ciągu jednego dnia, a jest konieczna na studiach i w późniejszej pracy dziennikarskiej.
- Na studiach i później w pracy szalenie pomaga oczytanie. Kiedy się dużo czyta, zna się dużo słów, można dzięki temu napisać lepszy tekst, łatwiej przeprowadzić wywiad czy poprowadzić dyskusję w studiu.
- Obserwuj to co dzieje się wokół Ciebie, w szkole, dzielnicy, mieście. Pomyśl, co mogłoby stanowić materiał do artykułu, jakbyś go mógł napisać?
- Powinieneś pisać, pisać, pisać! Jeśli nie masz wrodzonego talentu, dzięki temu nauczysz się dobrego rzemiosła pisarskiego, wzbogacisz swój język, nauczysz się zwięzłości wypowiedzi i umiejętności w posługiwaniu się słowem.
- Oczywiście, jak na większości kierunków, bardzo potrzebna jest znajomość języków obcych. W późniejszej Twojej pracy, jako np. zagranicznego korespondenta, wręcz niezbędna. Angielski to podstawa.
Studia
- Szkoły niepubliczne oferują zazwyczaj kształcenie na trzyletnich studiach licencjackich, rzadziej pięcioletnich magisterskich. Po licencjacie można zdobyć tytuł magistra na państwowej uczelni, przeważnie na innym kierunku, np. politologii czy kulturoznawstwie.
- Dziennikarstwo i komunikację społeczną można studiować na uczelniach publicznych i niepublicznych, w trybie stacjonarnym (dziennym) i niestacjonarnym (zaocznym), w systemie studiów I (licencjat), II (magisterium) stopnia.
- Zanim rozpoczniesz naukę, dobrze jest zastanowić się nad specjalizacją. Inna wiedza i inne umiejętności potrzebne są sprawozdawcy sportowemu, inne dziennikarzowi kulturalnemu, a jeszcze inne – przyszłemu pracownikowi działu ekonomicznego. Każdy jednak dziennikarz powinien umieć pisać teksty (dotyczy to nie tylko dziennikarzy prasowych) i posługiwać się poprawną polszczyzną.
Przykładowe specjalizacje• specjalizacja radiowa, Jeśli się na nią zdecydujesz będziesz specem od kreacji wizerunku firmy, a także będziesz odpowiadał za kontakty z mediami. |
Praca
Po ukończeniu studiów na dziennikarstwie będziesz mógł się starać o pracę w:
- redakcjach gazet codziennych i magazynów,
- redakcjach portali internetowych,
- domach mediowych,
- agencjach reklamowych, public relations i promocyjnych,
- placówkach upowszechniania informacji i kultury,
- instytucjach i organizacjach działających w sferze publicznej i utrzymujących kontakty z mediami.