Ugrupowania poetyckie | ||
Grupa | Skład | Program |
Skamander nazwa pochodzi od mitologicznej rzeki Skamander, przywołanej przez Wyspiańskiegow Akropolis |
Julian Tuwim Antoni Słonimski Jan Lechoń Jarosław Iwaszkiewicz Kazimierz Wierzyński |
Postulat bezprogramowości. Ideał młodości, siły twórczej i przyjaźni ma zastąpić manifesty programowe. Odrzucają patos i wielkie tematy narodowe, mit twórcy – mesjasza, i kult talentu. W poezji dominują nareszcie tematy,czysto poetyckie: wiosna, miłość, radość życia. |
Futuryści WarszawaKlub Futurystów „Katarynka” Kraków |
Anatol Stern Aleksander WatTytus Czyżewski Bruno Jasieński Stanisław Młodożeniec |
Eksperymenty formalne – równoległy zapis wersów, odrzucenie ortografii, hasło,,słów na wolności” – czyli uwolnionych od reguł składni i logiki. Wiara w przyszłość, uwolnienie od przeszłości, mitów narodowych – na wzór futuryzmu włoskiego i radzieckiego. |
Awangarda Krakowska | Tadeusz Peiper Julian Przyboś Jan Brzękowski Jalu Kurek |
Sztukę należy dostosować do cywilizacji, jej wiodącymi tematami powinny być miasto, masa, maszyna (program,,3 x M”). W kompozycji – dążenie do maksymalnej skrótowości i skondensowania znaczeń, hasło,,najmniej słów”, metafora nadrzędnym chwytem poetyckim. Według Przybosia „wiersz ma się składać z samych puent”. |
Druga Awangarda (lubelska – później w Warszawie) |
Józef Czechowicz Zbigniew Bieńkowski Stanisław Piętak |
Przejmuje od Awangardy Krakowskiej poetykę skrótu i kondensacji znaczeń, natomiast uznaje tematy tradycyjne w poezji: piękno pejzażu, temat wiejski – ukazane na zasadzie marzeń sennych lub skojarzeń. Krytykuje model poetycki Skamandra. |
Kwadryga wokół pisma o tym tytule, 1927-1931 | Stanisław Dobrowolski Władysław Sebyła Lucjan Szenwald Konstanty Ildefons Gałczyński |
Wizja sztuki uspołecznionej, której tematem głównym jest krytyka rzeczywistości, niesprawiedliwości społecznej. Głoszą prostotę formalną w poezji. |
Żagary (od tytułu pisma) nazwa regionalna chrustu na ognisko – Wilno | Czesław Miłosz Teodor Bujnicki Jerzy Putrament Jerzy Zagórski |
Głoszą katastrofizm – w przekonaniu o końcu i kryzysie istniejącego świata i jego ideologii. Wpływa to na symboliczno-wizyjne przedstawianie świata w poezji. |
Zobacz:
Grupy poetyckie dwudziestolecia międzywojennego
Poezja dwudziestolecia wobec rzeczywistości ówczesnej Polski
Obrazy wsi w poezji i prozie dwudziestolecia międzywojennego
Co możesz powiedzieć o twórczości Leopolda Staffa w dobie dwudziestolecia międzywojennego?
Jak scharakteryzujesz stosunek twórców dwudziestolecia międzywojennego do tradycji romantycznej?