Praca pisemna - Język polski
Pieniądze szczęścia nie dają – na przykładzie Opowieści wigilijnej ustosunkuj się do tych słów. Wstęp Schemat I Pobieżna lektura Gazety Wyborczej nie nastraja zbyt optymistycznie. Już same tytuły przerażają. Bezrobocie wzrasta, Kolejny strajk stoczniowców, Matka porzuca swoje dziecko, Śmierć z głodu. A najbardziej przeraża, że wszystkie te dramatyczne historie mają jedną przyczynę – brak pieniędzy. Ludzie są biedni. Nie stać ich na zakup mieszkania, samochodu, nie stać nawet na kupno podręczników szkolnych
Z wizytą w zamku Cześnika. Napisz opowiadanie. Zanim napiszesz Zbierz potrzebne informacje – wypisz z tekstu zwroty charakterystyczne dla poszczególnych bohaterów, tematy, o jakich mógłbyś z nimi porozmawiać. Ustal, o czym będzie to opowiadanie. Raczej odradzamy „wtrącanie” się w środek akcji komedii, lepiej dopisz epilog do całej historii lub wątek, którego w Zemście nie było. W rozwinięciu wprowadzasz dialogi, opisujesz postacie, prezentujesz stany psychiczne bohaterów. Relacjonujesz akcję – musi przecież coś się dziać. Możesz też wpleść fragmenty listów,
Uczestniczyłem w dziadach. Napisz opowiadanie. Zanim napiszesz Zbierz wszystkie fakty, zwróć uwagę na szczegóły – jak wyglądała kaplica, jakie zjawiska towarzyszyły pojawieniu się poszczególnych duchów, jakie słowa wypowiadali uczestnicy obrzędu. Tych elementów nie może zabraknąć w wypracowaniu. Nie zapomnij też o fantastyce, odpowiednim nastroju. Jak to napisać? We wstępie opowiadania informujesz o miejscu i czasie wydarzenia, a także o jego przyczynach (np. powód wycieczki, spotkania). W rozwinięciu przedstawiasz wydarzenie, wprowadzasz dialogi, opisujesz uczucia bohaterów. W zakończeniu podsumowujesz wydarzenie –
Bohaterstwo i bohaterszczyzna – Twoje rozważania o wojnie w świetle „Pamiętnika z powstania warszawskiego”, „Kamieni na szaniec” i innych lektur. Wstęp Zacznij od cytatu Od bomb i samolotów – wybaw nas, Panie, Od czołgów i goliatów – wybaw nas, Panie. Od pocisków i granatów – wybaw nas, Panie. Od miotaczy min – wybaw nas, Panie, Od pożarów i spalenia żywcem – wybaw nas, Panie, Od rozstrzelania – wybaw nas, Panie, Od zasypania – wybaw nas, Panie… Oto modlitwa autora
Autor „Kamieni na szaniec„ zwraca się do czytelników: „Posłuchajcie opowieści o ludziach, którzy w tych niesamowitych czasach potrafili żyć pełnią życia”. Jak rozumiesz to sformułowanie? W czym przejawia się pełnia życia bohaterów tej książki? Temat Narzuca pewną ścieżkę myślową: jest sformułowany tak, że piszącemu trudno podjąć polemikę, nie zgodzić się z zawartym w temacie sądem. Dlaczego? Ponieważ nikt nie pyta: czy zgadzasz się z opinią autora… albo czy podzielasz pogląd, iż bohaterowie Kamieni na szaniec żyli
Bohaterowie „Syzyfowych prac” to twoi rówieśnicy. Z którym z nich chciałbyś się zaprzyjaźnić? Zanim napiszesz Zastanów się, który z chłopców jest ci najbliższy. Uparty, odważny Andrzej Radek, tajemniczy Bernard Zygier czy wrażliwy, nieco zarozumiały Marcin Borowicz? Oczywiście, możesz wybrać spośród innych bohaterów – np. Figę Waleckiego. Ale czy na pewno będziesz miał wystarczająco dużo informacji na temat epizodycznej postaci? Pamiętaj! Wybierasz tylko spośród rówieśników, czyli nauczyciel Kawka odpada. Jak to napisać? Nie unikniesz
Napisz list wybranego bohatera literackiego do innej postaci literackiej. Opowiedz w nim o życiu bohatera i jego planach. Najmilsza moja Oleńko! Wybacz Waćpanna, że z taką poufałością do Niej się zwracam, ale przecież Waćpanna narzeczoną moją jesteś przez los mi przeznaczoną i szczerze ukochaną. Na tak długo rozdzielił nas los, wrogowie ojczyzny i winy moje. Wiem, że Waćpanna do końca nie ufasz, nie wierzysz mi jeszcze, i nie przeczę, masz ku temu powody. Dlatego piszę do
Czy młody idealista może być dobrym władcą? Rozważ problem w oparciu o Faraona Bolesława Prusa. Zanim napiszesz Jakie są zalety młodego władcy? Jest otwarty na zmiany. Zapewnia nowe spojrzenie na pewne sprawy. Nie myśli tylko utartymi schematami, wręcz przeciwnie, jest twórczy. Podejmuje wyzwania, które inni uznali za niewykonalne. A wady: Kieruje się emocjami, a nie rozumem. Buntuje się przeciwko nakazom i ograniczeniom. Nie potrafi zdystansować się do wielu spraw. Nie wzbudza autorytetu wśród poddanych
Trzon rozprawki to jej rozwinięcie. Kiedy już ułożyłeś ładny wstęp – cytat, tezę, myśl własną lub zapowiedź pracy w rozprawce – nie pozostaje nic oprócz wyłożenia i udowodnienia swoich racji. To właśnie będzie rozwinięcie – jak zresztą samo słowo wskazuje: rozwinięcie swoich myśli. Czy odrobiłeś pracę domową i napisałeś obronę Ikara wymierzoną przeciw wszystkim realistom tego świata? Jeśli tak, to stworzyłeś rozwinięcie tezy, którą sobie założyłeś. Temat: Oceniam postacie mitu ikaryjskiego.
Bardzo prawdopodobne, że temat dłuższej pracy pisemnej będzie dotyczył „Iliady” albo „Odysei”. Jeśli tak – zwróć uwagę na przytoczony fragment tekstu, opisz go: czego lub kogo dotyczy, jaką jest sceną i kiedy się rozgrywa. Iliada na egzaminie Czy dziełem, którego dotyczyć będzie temat wypracowania, może być Iliada? Jak najbardziej. Obszar odwołań – to z pewnością mitologia grecka i Odyseja. Jakie fragmenty przywołają autorzy testu? Tego nie wie nikt. Słynny jest
Autocharakterystyka Nazywam się Iwona Grodzka. Mam trzynaście lat. Mieszkam w niewielkiej wsi na Podlasiu wraz z rodzicami – rolnikami i dwojgiem rodzeństwa – ośmioletnimi bliźniętami Kasią i Jackiem. Jestem uczennicą I klasy gimnazjum. Lubię czytać i tańczyć. Jestem brunetką średniego wzrostu, mam szczupłą, wysportowaną sylwetkę. Długie, kręcone włosy sięgają mi do ramion. Moja twarz jest pociągła, oczy – zielone, nos mały i zadarty, a usta – wąskie, malinowe. Mam
Charakterystyka porównawcza Uwaga! Bardzo popularny pomysł to opisywanie Hektora, potem Achillesa. Błąd! To ma być charakterystyka porównawcza! Bohaterów należy porównać na tych wszystkich płaszczyznach, które podlegają opisowi i ocenie w charakterystyce. Dopiero wtedy praca będzie zasługiwała na nazwę charakterystyki porównawczej. Obie postacie należy przedstawić. Obydwaj to królewscy synowie, z wysokich rodów, ale wrogowie. Obaj waleczni i dumni rycerze. Ich relacja – to konflikt i nienawiść. Hektor zabił ukochanego przyjaciela Achillesa – za
Rozważania o losach bohaterów mitu o Dedalu i Ikarze. Jestem przeciw Ikarowi Teza 1. Ikar był beznadziejnie bezmyślnym idealistą, który zmarnował zamysł ojca. Dedal leciał nisko, ale przynajmniej doleciał. Uwaga! Jest to teza kontrowersyjna i mniej popularna od tej, która głosi, że Ikar jest patronem i duszą przewodnią marzycieli, wynalazców i rozmaitych twórczych eksperymentatorów. Niemniej wolno Wam tak myśleć, należy tylko myśl elegancko i dyplomatycznie sformułować – i jako tezę zamieścić we wstępie. Nie wolno
Wskaż sceny obyczajowe lub obyczaj i tradycję w polskich dziełach literackich. Przyczyna nieporozumień związanych z pytaniem tkwi w słowach obyczaje i tradycja. Trzeba dobrze je zdefiniować i zrozumieć, a wówczas – przykłady zlecą się bez problemów. Obyczaj to pewien sposób zachowań, typowy dla danej grupy ludzi lub epoki albo regionu. Np.: obyczaje Wschodu różnią się od zachodnich, obyczaj całowania kobiety w rękę jest typowo polski – a i tak już zanika,
Udowodnij, że „Wesele w Atomicach” Sławomira Mrożka jest utworem groteskowym. Atomice – to taka wieś ze świata fantazji, niby podobna do zwykłej wsi, ale usytuowana w „atomowym” świecie. Zamiast pola pod lasem – chłop ma laboratorium, zamiast ptaków latają odrzutowce (i jeszcze wiją sobie pola startowe za stodołą), a panna młoda w posagu otrzymuje siłownię (nie taką do fitness clubu, lecz atomową). Jasne, że nie jest to opis realistyczny, bo
Wesele w Atomicach nosi cechy groteski, bo: przedstawia fantastyczne i absurdalne zjawiska: na przykład laboratoria i reaktory na wsiach, powszechnie dostępne, zwykłe prace: odwracanie biegu rzeki czy też zalesianie pustyni, operuje przesadą – możemy sobie wyobrazić technikę wysokiej jakości, ale ta w Atomicach jest zdecydowanie przesadna, zestawia zupełnie sprzeczne obszary: naukowy temat i terminy miesza z wiejską modą, wysoką technikę ze starymi obyczajami weselnymi, postacie są „wyposażone” w gadżety, o
Przeczytaj fragment: Adam Mickiewicz Pan Tadeusz (…) Słońce ostatnich kresów nieba dochodziło, Mniej silnie, ale szerzej niż we dnie świeciło, Całe zaczerwienione jak zdrowe oblicze Gospodarza, gdy skończywszy prace rolnicze, Na spoczynek powraca. Już krąg promienisty Spuszcza się na wierzch boru i już pomrok mglisty, Napełniając wierzchołki i gałęzie drzewa, Cały las wiąże w jedno i jakoby zlewa, (…) I wnet sierpy gromadnie dzwoniące We zbożach i grabliska suwane po łące Ucichły i stanęły, tak pan
Czy jeśli ulubiony bohater – to koniecznie charakterystyka? Nie. Właściwie tylko wtedy, gdy słowo „charakterystyka” zawarte jest w temacie. Wówczas – trudno. Przypominamy sobie schemat tej formy. Ale – nawet gdy nie piszemy charakterystyki – przy tematach o bohaterach potrzebne są nam jej elementy. Możemy zacząć od „danych personalnych”, od zaprezentowania postaci lub od wyobrażeń na temat jej wyglądu. Przecież nie zawsze pisarz dał dokładny portret postaci. Wtedy można opisać swoje wyobrażenia.
