PAN TADEUSZ - wypracowanie
Skomentuj opinię Czesława Miłosza: „Pan Tadeusz” jest poematem na wskroś metafizycznym, to znaczy jego przedmiotem jest rzadko dostrzegany w codziennie nas otaczającej rzeczywistości ład istnienia jako obraz […] czystego Bytu. Uwagi do tematu Czy jeśli w poleceniu czytamy o „poemacie metafizycznym” lub „czystym Bycie”, należałoby czym prędzej wybrać inny temat? Niekoniecznie. Czasami trzeba kilkakrotnie coś przeczytać, by zrozumieć, że wcale nie jest takie trudne. Ta uwaga dotyczy zwłaszcza tematów, w których pojawia się cytat.
Gerwazy – ocena postaci. Wcale nie tak łatwo ocenić Gerwazego. Powie ktoś: przecież to okrutnik, człowiek zawzięty, mściwy! Można zaprzeczyć tej opinii: przecież to wierny sługa, oddany swojemu panu i ojczyźnie! Mickiewicz tak konstruuje swoje postacie, ze nie budzą one w czytelniku skrajnej niechęci, grozy, ani złych ocen. Tak samo dzieje się w przypadku Gerwazego – sługi Stolnika Horeszki. Pierwsza cecha Gerwazego to wierność i zaufanie do swojego pana. Są
Jacek Soplica jako główny bohater „Pana Tadeusza”. Kim był Jacek Soplica Gdyby losy Jacka Soplicy potoczyły się inaczej, inna musiałaby być treść epopei narodowej. Nie byłoby przecież pana Tadeusza, być może nie byłoby tajemnicy i kto inny musiałby wykonywać patriotyczną robotę emisariusza wśród szlachty. Dlatego uważam, że jest to najważniejszy bohater „Pana Tadeusza”, że tajemniczość, jaka mu towarzyszy, rola, którą odgrywa politycznie, przeszłość, uczucia tej postaci stanowią o wartości dzieła
Soplicowo jako arkadia romantyków. Postaw tezę Istotnie Pan Tadeusz kreśli wizję świata wyidealizowanego, dominują w nim realia typowe dla sielanki. Przywołaj argumenty: arkadyjskie usytuowanie dworu – pola, ruczaj, gaj, wzgórze; odwiecznie kultywowane obyczaje i rytuały; rola etykiety w zachowaniu ładu; przyjazny, niemal ojcowski stosunek Sędziego do chłopów; sprzężenie życia mieszkańców dworu z rytmem przyrody; liczne obrazy natury dające poczucie bytowania w świecie – wielkim, uporządkowanym ogrodzie, dającym poczucie bezpieczeństwa; idealizacja postaci. Postaw problem Czy jest
Pan Tadeusz Adama Mickiewicza jako portret szlachty polskiej. Wstęp I „Pan Tadeusz” nazywany jest bardzo często epopeją szlachecką. Zawiera on wyidealizowany, nostalgiczny portret szlachty. To dzieło to narodowy mit – szlachecka idylla uzmysławiająca ogrom ofiary powstańców i emigracyjnych cierpień. A Soplicowo? To przecież syntetyczny obraz polskości i szlacheckości, arkadyjska kraina i swego rodzaju arka Noego – bo to przecież świat skazany na zagładę. Wstęp II W „Panu Tadeuszu” mamy do czynienia z wyidealizowanym opisem sarmackiej
Rola historii w Panu Tadeuszu. Wstęp I Wydarzenia w „Panu Tadeuszu” rozgrywają się w latach 1811-1812, czyli w dobie walk napoleońskich. Był to ważny okres dla Polaków, którzy pokładali w Napoleonie ogromne nadzieje. Główne wydarzenia historyczne tego utworu to ekspansja Napoleona na Rosję, z udziałem wojsk polskich. Do wojska wstąpili np. Tadeusz i romantyczny Hrabia, któremu w mundurze bardzo do twarzy. Dla Mickiewicza, który pracował nad dziełem w latach 1832 –1834, wydarzenia kampanii napoleońskiej były już przeszłością… Wstęp
Jakie podobieństwa i różnice możesz odnaleźć w Panu Tadeuszu i Iliadzie? Podobieństwa: Pan Tadeusz rozpoczyna się inwokacją – do Litwy i Matki Boskiej, a Homer zwracał się do Apollina. W obu przypadkach pada prośba o pomoc i natchnienie w tworzeniu dzieła. Mickiewicz zachowuje stałą liczbę sylab w wersach przez cały utwór (trzynastozgłoskowiec), Homer pisał heksametrem. Polski wieszcz dba o realizm szczegółu – np. w opisie Soplicowa, stołu i siedzących przy nim biesiadników, serwisu z porcelany itd. Przykładem z Iliady jest opis tarczy
