Był to twórca wszechstronny, który walczył piórem o reformy w kraju, o moralność społeczną, wreszcie nie tylko działalnością literacką, lecz także pozycją swojego stanowiska oraz aktywnością w życiu publicznym dał wyraz patriotyzmowi i trosce o kraj. Był wszak książę biskup warmiński – współpracownik króla Stanisława Augusta Poniatowskiego – współzałożycielem Monitora, autorem bajek, satyr, pierwszej nowożytnej powieści, poematów heroikomicznych. Można go nawet nazwać osobowością renesansową.
Kilka słów o życiu i osobowości Ignacego Krasickiego
Nie chciał zbytnio mieszać się w twardą politykę, ale potrafił obserwować swoją współczesność i ostro wytknąć wady, wyśmiać pewne postawy. A był kimś w swojej epoce, nie tylko dostojnikiem kościelnym i przyjacielem królów – był autorytetem intelektualnym. Pochodził z rodziny wielodzietnej, dlatego najlepszym rozwiązaniem edukacji i przyszłości była w jego przypadku kariera duchownego. Przy pomocy protektorów i własnych talentów osiągnął wszechstronne wykształcenie. Był zdaje się, tak zwaną duszą towarzystwa, lubiany przez damy, pełen wdzięku i dowcipu – po prostu ówczesny galant. Uwielbiały go damy, co z kolei wytykali mu (zapewne zazdrośni) satyrycy:
Ten nowomodny galant mszy nigdy nie miewa
Ale tylko z damami sursum corda śpiewa.
Przy całej swojej inteligencji, wielkich talentach twórczych i popularności Ignacy Krasicki nie umiał radzić sobie z pieniędzmi. Nie potrafił rządzić finansami, przez całe życie miał z nimi kłopoty. Miał też poważne wydatki, uwielbiał bowiem cenne precjoza, piękne wykończenia wnętrz, egzotyczne rośliny w ogrodach i niezwykłe przysmaki na stole. Wszystko to musiało kosztować. Pasowało jednakże do ,,ulubieńca epoki”, którym niewątpliwie był Ignacy Krasicki, podpisujący się kryptonimem XBW (książę biskup warmiński). Związany był również z dworem, przyjaźnił się też z królem, choć uczucia ich ochłodły po konfederacji barskiej, z którą Krasicki sympatyzował. Miał też książę biskup swoje problemy, był podobno nawet bliski samobójstwa. Na szczęście nie doszło do tragedii – i największe dzieła Krasickiego powstały… między pierwszym a trzecim rozbiorem Polski. Po roku 1795 Krasicki milknie. Wielu badaczy po dziś dzień pyta dlaczego. Dlaczego ten wielki umysł i autorytet swoich czasów w żaden sposób nie zareagował twórczością na tragedię ojczyzny? Niektórzy bardzo to krytykują, zwłaszcza że po rozbiorach Krasicki będzie przyjaźnić się z królem pruskim i bywać na jego dworze. Inni bronią Krasickiego, traktując owo milczenie jako wyraz rezygnacji i poczucia, iż nic już nie można zrobić. Ignacy Krasicki zmarł w Berlinie, w 1801 r.
Utwory Ignacego Krasickiego:
- Bajka – w krótkich wierszach o zwierzętach zamyka wielkie i trudne prawdy o naturze ludzkiej.
- Satyra – w krzywym zwierciadle ukazuje ludzkie wady i społeczne bolączki.
- Powieść – Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki.
- Poematy heroikomiczne
- Monachomachia – poemat heroikomiczny o mnichach, satyra na kler i ludzkie przywary.
- Antymonachomachia – pozorne odwołanie Monachomachii.
- Myszeida – poemat heroikomiczny o walce kotów z myszami, ale tak naprawdę o ludziach.
Zobacz: