Wymień cechy powieści poetyckiej.
Powieść poetycka to jeden z najważniejszych gatunków wczesnego romantyzmu (potem stracił na znaczeniu, ustępując miejsca np. dramatowi). Ten gatunek został stworzony przez Waltera Scotta, ale popularność zawdzięcza Byronowi, którego powieści zostały przetłumaczone na wiele języków. Początkowo używano tylko miana „powieść”; nazwa „powieść poetycka” pojawiła się później, gdy zaistniała potrzeba odróżnienia jej od „zwyczajnej” powieści pisanej prozą.
Cechy powieści poetyckiej
- W powieści poetyckiej zdarzenia nie są ułożone chronologicznie. Treść składa się z przytaczanych przez narratora domysłów na temat losów bohatera, hipotez, świadectw i plotek. Czytelnik luki w prezentowanych losach bohatera musiał uzupełniać sam.
- Bohatera otacza aura tajemnicy – często nie znamy jego imienia, dokładnego pochodzenia itd. (tak jest np. w wypadku Giaura, tytułowego bohatera dzieła George’a Byrona).
- Główny bohater powieści jest rozdarty wewnętrznie, stoi przed nierozwiązywalnymi dylematami etycznymi (jak np. Konrad – Alf z Konrada Wallenroda Adama Mickiewicza) lub ma poczucie winy w związku z czynami popełnianymi w przeszłości.
Zakończ:
Pierwsza polska powieść poetycka to Grażyna Adama Mickiewicza. Wątki powieści poetyckich znajdziemy także w późniejszych, polistopadowych utworach polskich romantyków, np. w spowiedzi Jacka Soplicy w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza.
Najważniejsze teksty:
- Giaur i Korsarz George’a Byrona,
- Konrad Wallenrod i Grażyna Adama Mickiewicza,
- Arab Juliusza Słowackiego,
- Maria Antoniego Malczewskiego,
- Zamek kaniowski Seweryna Goszczyńskiego
Zobacz:
Określ powieść poetycką jako gatunek literacki