Tag "zapożyczenia językowe"

Przyczyny zapożyczeń językowych

Na ich obecność w języku wpływa kilka powodów: kontakty kulturalne, gospodarcze czy polityczne (np. wojny) pomiędzy narodami, które mówią odmiennymi językami, niedostateczny rozwój struktur danego języka (np. przez długi czas łacina była językiem nauki), istnienie rzeczy, które nie mają nazwy w innym języku (np. grill, igloo, ananas), przeświadczenie, że obce słowo jest bardziej odpowiednie niż rodzime; często łączy się z modą językową.   Związki kulturalne i polityczne Polski z innymi krajami pozwalają wyjaśnić, jak przenikały

Typy zapożyczeń w języku polskim

Wyrazy można klasyfikować ze względu na różne kryteria (społeczne, chronologiczne itp.). Jednym z nich jest podział ze względu na pochodzenie – wyróżniamy wyrazy rodzime i zapożyczenia. Warto też wspomnieć, że na polszczyznę oddziaływały języki wszystkich krajów, z którymi mieliśmy jakiekolwiek kontakty (handlowe, polityczne – zwłaszcza dynastyczne!, gospodarcze). Najsilniej zaznaczyły się wpływy łaciny (chrześcijaństwo!) oraz języków najbliższych sąsiadów: niemieckiego, czeskiego i rosyjskiego. W sposób pośredni (tzn. przez jeszcze jakiś inny język) dotarły pożyczki z języków krajów bardzo

Z jakim okresem rozwoju polszczyzny wiążesz następujące wyrazy: burmistrz, rynek, ratusz, kancelaria, statut, data, basza, haracz, bazar?

Z jakim okresem rozwoju polszczyzny wiążesz następujące wyrazy: burmistrz, rynek, ratusz, kancelaria, statut, data, basza, haracz, bazar? Prawie wszystkie powyższe wyrazy są przykładami zapożyczeń charakterystycznych dla poszczególnych okresów w dziejach polszczyzny. Rzeczowniki burmistrz, rynek oraz ratusz, dotyczące rozwoju miast, pochodzą z niemieckiego. Polszczyzna przejęła je w późniejszych wiekach doby staropolskiej (XIII –XV w.). Następna trójka wyrazów kancelaria, statut, data to najwcześniejsze latynizmy – również z doby staropolskiej. Zapożyczenia z łaciny – języka wykształconych

3. Jaką drogą przeszły do polszczyzny poniższe grupy zapożyczeń wyrazowych?

3. Jaką drogą przeszły do polszczyzny poniższe grupy zapożyczeń wyrazowych? biskup, kielich, ofiara, chrzest. Te rzeczowniki przeszły do polszczyzny z łaciny, za pośrednictwem języka czeskiego – razem z przyjęciem chrztu. sałata, seler, kalafior; włoszczyzna. Te zapożyczenia należy odnieść do renesansu, o czym przypomina małżeństwo Zygmunta Starego z Boną Sforzą. bagaż, buduar, fryzjer, toaleta. Są to wyrazy pochodzenia francuskiego z XVII-XVIII w., dotyczące realiów życia na dworze. Zobacz: Zapożyczenia w języku polskim

4. Wymień języki obce, które w przeszłości oddziaływały na język polski. Podaj przykłady wyrazów zapożyczonych z tych języków.

Większość wyrazów pochodzenia obcego spolszczono na przestrzeni wieków. Ich formę – na ogół – dostosowano do polskiej ortografii i wymowy. Wiele wyrazów przeszło z języków obcych do polszczyzny tak dawno, że dzisiaj nikt nie odczuwa ich jako zapożyczonych czy nawet przyswojonych. Kierunek i tematyka tych zapożyczeń były określone przez czas, w którym zachodziły. Dlatego do charakterystyki oddziaływania innych języków na polszczyznę przyda się podstawowa znajomość historii Polski. W dobie staropolskiej(X – XV w. (okresy