Polski bohater romantyczny i jego przeobrażenia w utworach Adama Mickiewicza
- Gustaw (Dziady cz. II i IV) – romantyczny (nieszczęśliwy) kochanek, który przemieni się w w Konrada – polskiego spiskowca – męczennika III części Dziadów.
- Walter Alf (Konrad Wallenrod) przywłaszcza sobie imię Konrada Wallenroda – staje się bojownikiem walczącym podstępem, z lisią chytrością.
- Nieszczęśliwie zakochany Jacek Soplica (Pan Tadeusz) – przeobraża się w patriotę – emisariusza ukrywającego pod mnisim habitem (ksiądz Robak) nie tylko działalność konspiracyjną, ale i przeszłość.
To, co powinniśmy zauważyć i podkreślić w swojej wypowiedzi, to liczne przemiany bohatera Mickiewiczowskiego. Jak wytłumaczyć np. obcokrajowcowi te maski, przebrania, płaszcze, habity? Przemiany te obrazują walkę naszych romantyków z wzorcami europejskimi – w literaturze europejskiej główną cechą bohatera romantycznego była nieszczęśliwa miłość, a nasi poeci musieli wyposażyć dzieje postaci w wątek historyczny, narodowowyzwoleńczy. Dlatego kochankowie (Walter Alf, Gustaw, Jacek Soplica) mają swoje alter ego, stają się bojownikami, patriotami (Konrad Wallenrod, Konrad, ksiądz Robak).
Gustaw-Konrad – bohater Dziadów
Cechy bohatera romantycznego:
Tajemniczy, zagadkowy, pełen sprzeczności, uczuciowy, zakochany, pesymistyczny, samotny, wyobcowany, w konflikcie z otoczeniem, nieprzeciętny, odważny, ponury.
Co łączy naszych bohaterów romantycznych z bohaterami europejskimi?
Zauważ podobieństwa:
- Konrada Wallenroda do Giaura George’a Byrona – to buntownicy, mściciele, outsiderzy – obcy w świecie, w którym żyją.
- Gustawa z Dziadów do Wertera (Cierpienia młodego Wertera) – nieszczęśliwa miłość pcha ich do szaleństwa i śmierci.
Zobacz:
Udowodnij, że Pan Tadeusz Mickiewicza spełnia wymagania gatunku, jakim jest epos