ŻIT Homer
Co wiesz o Homerze i jego dziełach? Homera uważa się za autora dwóch najważniejszych eposów – poematów epickich: Iliady i Odysei. O samym Homerze wiadomo niewiele. Legendy głoszą, że był ociemniałym śpiewakiem, recytatorem, który przejął i wykorzystał bogate dziedzictwo poezji heroicznej do swej twórczości. Zarówno Iliada jak i Odyseja zostały spisane i przetrwały do naszych czasów. Tekst przeszedł jednak pewne modyfikacje poczynione początkowo przez kolejnych recytatorów-śpiewaków, a później przez kopistów. Eposy przeznaczone były do opowiadania-śpiewania i formę pisaną zyskały
Pierwsze dzieła literatury greckiej powstały około VIII w. p.n.e. Wcześniejsze źródła pisane, zachowane na glinianych tabliczkach z okresu cywilizacji kreteńskiej, świadczą jedynie o wydatkach i sprawach gospodarczych pałacu w Knossos. Prawdziwą literaturę, co prawda mówioną, przekazywaną ustnie, stworzył dopiero niewidomy aojda, czyli pieśniarz, Homer. Dwa przypisywane mu poematy epickie: Iliada i Odyseja – stały się najważniejszymi tekstami kultury zarówno dla samych Greków, jak i dla całej późniejszej cywilizacji europejskiej. Iliada i Odyseja to eposy bohaterskie: poematy narracyjne
Achilles Achilles, jedyny syn bogini morskiej Tetydy i króla Ftyi Peleusa, miał ciało odporne na ciosy, bo matka zanurzyła go w świętej rzece Styks. Niestety trzymała dziecko za piętę i ta nie została zanurzona. Tak powstał jedyny słaby punkt Achillesa i tam właśnie trafił go strzałą z łuku Parys. Młodzieniec był niezwykłej urody. Kiedy matka poznała jego przeznaczenie, ukryła go wśród córek Likomedesa – był nie do rozpoznania. Wśród wojowników greckich wyróżniał się
Opis tarczy Achillesa (na podstawie fragmentu Iliady Homera). Zgodnie z Homerowym przekazem i wierzeniami Greków uzbrojenie bogów i herosów wykonywał bóg kowali – Hefajstos. Achilles był herosem, dlatego jego tarczę kuł i zdobił boski rzemieślnik. Owe zdobienia nie polegały na wyryciu kilku symbolicznych znaków czy herbów. Swą mistrzowską dłonią Hefajstos przeniósł na tarczę Achillesa trzy sceny z życia Greków: 1. Szerokie pole, na którym wielu oraczy za pomocą zaprzężonych w woły pługów przygotowywało ziemię pod siew.
Opisz cechy eposu homeryckiego na podstawie „Iliady”. Czym jest epos? To jeden z gatunków literackich. Iliada zaś to najpopularniejszy epos starożytny. Jej autorem jest prawdopodobnie Homer. A oto cechy eposu, które odnajdziesz w Iliadzie (większość przykładów opiera się na fragmencie pojedynku Achillesa z Hektorem). Cechy eposu Akcja eposu rozgrywa się w przeszłości. Iliada powstała najprawdopodobniej w VIII w. p.n.e. (a spisana została jeszcze później), natomiast zdarzenia opisywane w tym utworze sięgają kilkuset lat wcześniej –
Przedstaw język i styl Iliady i Odysei. Jakie środki stylistyczne są charakterystyczne dla Homera? Charakterystyczne środki stylistyczne Homera Iliada utrzymana jest w podniosłym, wręcz patetycznym tonie. Opowiada o jednej z największych i najdłuższych wojen w historii starożytnej Grecji, Odyseja zaś o wieloletniej tułaczce Odysa, który naraziwszy się bogom, nie może spokojnie wrócić do rodzinnego domu. Bardzo ważną rolę w eposach odgrywa Fatum – przeznaczenie, któremu podlegają nie tylko ludzie, ale i herosi, a nawet bogowie. Stąd charakterystyczny paralelizm – przeplatanie toku
Jaki wzorzec rycerza proponuje Iliada Homera? Odwołaj się do przykładów postaci z eposu. Wstęp Najważniejszymi wojownikami w całej Iliadzie są Hektor i Achilles. Różni ich niemal wszystko: walczą po przeciwnych stronach (Hektor jest najznakomitszym rycerzem trojańskim, zaś Achilles to najdzielniejszy wojownik grecki), są w różnym wieku, mają inne podejście do walki i do przeciwnika. Przyjrzyjmy się bliżej tym bohaterom. . Rozwinięcie Achilles to bardzo młody zapalczywy człowiek. Wojowanie jest dla niego niemal wszystkim. Bardzo
Lektura w epoce Stop! Jesteśmy w antyku! Starożytność – to najdawniejsze czasy ludzkiej kultury, rozwijające się odkąd człowiek poznał pismo aż do chrześcijańskiej Europy, czyli po nową erę i jej pierwsze stulecia. Wtedy właśnie chrześcijaństwo rozwinęło się i zapanowało w Europie, a kolejną epoką po antyku stało się średniowiecze. Starożytność to pojemny termin – obejmuje cywilizacje odległe – takie jak starożytny Egipt, Babilonię, Chiny, Japonię, Izrael. Bliższy i ściślejszy, a
Wędrówka i poznanie. Ukaż Odyseję Homera jako utwór poświęcony wiedzy o odwiecznych tajnikach życia ludzkiego. Jak zacząć? Od przybliżenia sylwetki Odyseusza: Odyseusz to ojciec wszystkich podróżników i marynarzy. Najstarszy literacki obieżyświat znany nie tylko z Odysei, ale również z mitologii i Iliady. Od sparafrazowania cytatu: Podróże kształcą i… uczą życia (Tu nietrudno o przykłady – liczne przygody Odyseusza sprawiły, iż stał się on człowiekiem doświadczonym życiowo, a jednocześnie bardziej ostrożnym i odpornym na stresy). Od wskazania Odysei
Odyseja Odyseusz jest uosobieniem sprytu i przemyślności, które często okazują się bronią skuteczniejszą niż potęga wojskowa. To najsłynniejszy z wodzów wojny trojańskiej, który umiał pokonać krytyczne momenty inteligencją i odwagą. Powrót Odyseusza do domu – dziesięcioletnia wędrówka, pełna przygód i niezwykłości (m.in. romans z czarodziejką Kirke, która zamieniała ludzi w zwierzęta, i z nimfą Kalipso, która kusiła Odysa nieśmiertelnością, spotkanie z Eolem, bogiem wiatrów, zejście do Hadesu) – jest nie
Autor Homer – pierwszy epik naszej kultury. Żył na przełomie IX i VIII w. p.n.e. Pochodzenie i biografia twórcy owiane są tajemnicą, pewne jest tylko imię. Najprawdopodobniej pochodził z greckiej wyspy Chios. Imię Homer oznacza ślepca, co dało podstawę do podań, że był niewidomy. Kwestionowano jego istnienie, lecz badania potwierdzają fakt, iż oba wielkie eposy, Iliada i Odyseja, są dziełem jednego człowieka. Pozostał uosobieniem wieszcza, stał się wielkim autorytetem dla współczesnych sobie i potomnych.
Wartości Iliady Humanizm Ukazuje zło wojny, straszne skutki gniewu, cierpienie ludzi i śmierć. Homer, owszem, chciał zapisać dzieje wojny sprzed stuleci, ale wojna ta staje się tłem rozważań moralnych, ukazania konfliktów i uczuć ludzkich. Wiele scen cierpienia i śmierci ukazuje zło wojny! Przeciwnicy wojenni nie żywią do siebie nienawiści, w końcu wyrzekają się jej, czego dowodem jest decyzja Achillesa dotycząca zwłok Hektora. Homer zatem wskazuje, że gniew i nienawiść nie są wartościami godnymi człowieka. A przecież,
