Cechy impresjonizmu i ekspresjonizmu
Cechy impresjonizmu
Impresjonizm to kierunek zapoczątkowany w europejskim malarstwie. Nazwa prądu pochodzi od francuskiego słowa impression – wrażenie.
- Sztuka impresjonistyczna ma przede wszystkim wytwarzać odpowiedni nastrój u odbiorcy – być zapisem ulotnego, chwilowego i niepowtarzalnego wrażenia. Temat impresjonistycznego utworu to moment, chwila zatrzymana i okiełznana. Jej utrwalenie to najwyższy cel sztuki.
Impresjonizm w utworze osiągano za pomocą następujących środków stylistycznych:
- synestezji – jednoczesnego oddziaływania na wszystkie zmysły odbiorcy, przemieszania zmysłowych wrażeń: np. kolor pachnie, a zapach lśni; przykład w znanym tytule: Melodia mgieł nocnych;
- muzyczności utworu – ulubione środki wyrazu to wyrazy dźwiękonaśladowcze, onomatopeje, upodobnienia, epitety barw i kształtów;
- plastyczności – dla twórczości impresjonistów charakterystyczne są kolory rozmyte, pastelowe, unikanie kontrastów i szybkiego ruchu.
Cechy ekspresjonizmu
Ten prąd rozwinął się u schyłku modernizmu, w Polsce w okolicach roku 1900. Jego nazwa pochodzi od ekspresji, czyli wyrażania, eksplikacji uczuć.
- Ekspresjonizm to upodobanie do swoistej przesady i oscylowania pomiędzy skrajnościami: silnie skontrastowanego obrazowania, wyostrzonych kolorów, gwałtownego, szaleńczego ruchu.
- Utwór ekspresjonistyczny aż kipi od obrazowych metafor, dominują w nim krzyczące barwy, a wszystko razem sprawia wręcz wrażenie przerysowania. Pamiętaj o nim, gdyby przyszło Ci interpretować hymny Jana Kasprowicza lub wiersze Tadeusza Micińskiego.
Zobacz:
Jak znaleźć i wskazać w lekturach młodopolskich impresjonizm?
Omów impresjonizm jako nurt w malarstwie i przedstaw jego wpływ na literaturę polską.