Podczas rozmowy z Hanną Krall jej rozmówca – zarazem główny bohater zdarzeń – wraca myślą do ludzi, których znał lub znał ich historię, są to bliscy znajomi, współpracownicy, działacze ŻOB-u lub zwyczajni ludzie dotknięci ciężką tragedią getta i prześladowań.
- Wśród nich wyróżnić należy Mordechaja Anielewicza – komendanta ŻOB-u, dowódcę powstania w getcie. Wraz z całą swoją grupą popełnił samobójstwo w obliczu klęski zrywu – zabił swoją dziewczynę, potem strzelił do siebie. Ale Edelman opowiada o nim bez patosu, wspominając na przykład, że przed wojną, jako syn handlarki rybami, Anielewicz malował nieświeżym rybom skrzela na czerwono aby wyglądały na świeże… Ta uwaga zbulwersowała zresztą odbiorców, lecz Edelman, który przeżył gehennę wojny, widział bohaterstwo i załamanie ludzi – nie uważa takiego szczegółu za istotny lub deheroizujący.
- Inny bohater – Arie Wilner, poeta, łącznik pomiędzy gettem a aryjską stroną, torturowany na gestapo, uciekł i wrócił do getta i tu walczył w grupie Anielewicza, wraz ze wszystkimi popełnił samobójstwo.
- Doktor Teodozja Goliborska prowadziła badania nad chorobą głodową.
- Luba Blumowa – dyrektorka szkoły pielęgniarskiej prowadzonej w getcie.
- Adam Czerniakow – prezes gminy w getcie, który na wieść o likwidacji Żydów i wobec nakazu wyznaczania Żydów do transportu, popełnił samobójstwo.
- Michał Klepfisz – to bohater powstania, żydowski Winkelried, bo aby umożliwić przejście grupie Edelmana, zasłonił sobą karabin maszynowy…
- Wspomina też Edelman Polę Lifszyc, która podążyła za matką do transportu „przesiedleńczego”.
- Przywołuje postać Tennenbaumowej, która oddała córce swój numerek życia, i policjanta Lejkina, na którego organizacja żydowska wydała wyrok za nadgorliwość w „dostarczaniu” Żydów na Umschagplatz. Okazało się potem, że robił to, aby ocalić swoją córeczkę ukrywaną po aryjskiej stronie.
- Edelman mówi też o współczesnych, o współpracownikach ze szpitala, o profesorze Janie Mollu – wybitnym kardiochirurgu, który podjął się operacji na otwartym sercu, a obawiał się tylko straszliwego oskarżenia, że eksperymentuje na człowieku.
- Koleżanki Edelmana: Elżbieta Chętkowska, Aga Zuchowska, Zofia Wróblówna – to współpracowniczki, także asystentki profesora, które przyczyniły się do sukcesu kardiochirurgii.
Podaje podczas rozmowy także nazwiska pierwszych zoperowanych pacjentów. Osoby przywołane w rozmowie – to ludzie postawieni wobec konieczności dokonywania wyboru, w sytuacjach ostatecznych, na różne sposoby usiłujący wygrać walkę o życie – zdążyć przed Bogiem, zanim zdmuchnie płomień istnienia.
Zobacz:
Zdążyć przed Panem Bogiem – Hanna Krall
Omów kompozycję utworu Hanny Krall Zdążyć przed panem Bogiem
Jaką wizję getta poznajemy z książki Hanny Krall Zdążyć przed Panem Bogiem?
Jakie przesłanie, jaką problematykę spotyka czytelnik w Zdążyć przed Panem Bogiem?
Jaką tematykę podejmuje utwór Hanny Krall pt. Zdążyć przed panem Bogiem?