Konflikt między pragnieniami a możliwościami. Omów problem w kontekście „Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego.
Zacznij:
Zawarta w temacie sprzeczność to jeden z kluczy do całej twórczości Żeromskiego. Niemożność dosięgnięcia ideału – czy to narodowego (Rozdzióbią nas kruki, wrony…), czy to miłosnego (Dzieje grzechu), czy wreszcie życiowego (Ludzie bezdomni) to jedno z podstawowych zagadnień jego utworów.
Rozwiń:
W Ludziach bezdomnych bohaterem podlegającym wewnętrznemu konfliktowi czy raczej grupie konfliktów jest, rzecz jasna, doktor Tomasz Judym. Omówmy pokrótce najistotniejsze płaszczyzny jego mentalnych sprzeczności:
- Problem autoidentyfikacji. Judym – pochodzący z bardzo biednej rodziny, obecnie zaś wykonujący elitarny zawód, nie do końca potrafi się określić. Wizyta w rodzinnej dzielnicy wcale mu w tym nie pomaga.
- Wybór między szczęściem ojca rodziny i spełnieniem społecznika – miłość do Joasi kontra marzenie o pomocy ubogim. Sprzeczność bez wyjścia, sytuacja właściwie tragiczna.
- Chęć przekonania kolegów po fachu do swej idei i ich całkowita obojętność, wręcz wrogość. Niemożność pociągnięcia za sobą innych jest z całą pewnością jednym z podstawowych problemów Judyma.
Zakończ:
Sam Żeromski dostarczył nam praktycznego zakończenia. Zawarty w temacie konflikt doskonale obrazuje słynny, zawarty w powieści, symbol rozdartej sosny – rozszczepionej w dwie strony, a korzeniami wrośniętej na stałe w ziemię.
Zobacz:
Jak rozumieć tytuł powieści Stefana Żeromskiego Ludzie bezdomni
Czy można powiedzieć, że Ludzie bezdomni są powieścią o tematyce społecznej?