Tag "Charles Baudelaire"

Symbolika Młodej Polski

Symbol jako środek wyrażania utajonych myśli i emocji towarzyszy człowiekowi od dawien dawna. Nie tylko literatura, ale także architektura, rzeźba, malarstwo, sztuka użytkowa stały się obszarem zaszyfrowanych, wieloznacznych treści. Starogreckie wazy zachowujące idealne proporcje były synonimem greckiej duszy – dostojnej i wyważonej jak sama sztuka. Strzeliste i wysmukłe katedry gotyckie symbolizowały tak upragniony przez człowieka średniowiecza lot duszy do nieba. Pełna zawiłych, tajemniczych znaków jest najstarsza księga świata – Biblia.

Symbolizm francuski – poezja

Symbolizm to prąd literacki ukształtowany we Francji i Belgii w ostatnim piętnastoleciu XIX wieku. Jego nazwa pochodzi od ogłoszonego w roku 1886 manifestu Jeana Moréasa Le Symbolisme. Początkowo nazwą tą obejmowano grupę ówczesnych debiutantów, lecz wkrótce jej zakres się rozszerzył i zaczęto ją stosowaæ wobec poetów działających wcześniej: Charles’a Baudelaire’a, Paula Verlaine’a, Stéphane’a Mallarmégo. Potem zaś symbolistami nazywa się także kontynuatorów tych tendencji, zarówno w literaturze francuskiej, jak i w literaturach innych krajów. Dwa źródła Mówiąc

Wypracowanie nr 4 – POZIOM ROZSZERZONY

AKADEMIA MATURALNA Przykładowa realizacja wypracowania na poziom rozszerzony z modelem oceniania.   Temat: Kim jest artysta? Jakie jest jego miejsce w społeczeństwie? Rozważ zagadnienie, wykorzystując wnioski z interpretacji Evviva l’arte! Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Albatrosa Charles’a Baudelaire’a. Kazimierz Przerwa-Tetmajer Evviva l’arte! Evviva l’arte! Człowiek zginąć musi – cóż, kto pieniędzy nie ma, jest pariasem, nędza porywa za gardło i dusi – zginąć, to zginąć jak pies, a tymczasem, choć życie nasze

Charles Baudelaire

Mini-CV 1827 – śmierć ojca, Baudelaire był wówczas sześcioletnim chłopcem. 1828 – powtórne małżeństwo matki, ojczym Baudelaire’a, major Aupick, wprowadził do domu surową i nieznaną chłopcu dyscyplinę. 1832 – przeprowadzka do Lyonu, gdzie Charles rozpoczął naukę w renomowanym Liceum Luis-le-Grand. 1841 – podróż do Indii. 1842 – poeta poznał Jeanne Duval, która została jego kochanką i muzą na wiele lat. 1847 – publikacja jego debiutanckiej powieści Fanfarlo. 1848 – udział w zamieszkach lutowych w Paryżu.

Poezja francuskiego modernizmu

Zanim u nas pojawiły się pierwsze zwiastuny kryzysu światopoglądowego i nowe prądy, nim do Krakowa zawitała cygańska bohema z Przybyszewskim na czele – Charles Baudelaire ogłosił drukiem swój tomik: Kwiaty zła (1857). Wiersze prekursora symbolizmu wnoszą do poezji „nowy dreszcz” (tak powiedział o nich romantyczny Francuz – Victor Hugo). Inspirujące wpływy Baudelaire’a widoczne są w twórczości tych, którzy w zachwyceniu się im poddają, a z pewnością do owej grupy należy

Kim jest artysta? Jakie jest jego miejsce w społeczeństwie?

Kim jest artysta? Jakie jest jego miejsce w społeczeństwie? Rozważ zagadnienie, wykorzystując wnioski z interpretacji Evviva l’arte! Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Albatrosa Charles’a Baudelaire’a. Kazimierz Przerwa-Tetmajer Evviva l’arte! Evviva l’arte! Człowiek zginąć musi – cóż, kto pieniędzy nie ma, jest pariasem, nędza porywa za gardło i dusi – zginąć, to zginąć jak pies, a tymczasem, choć życie nasze splunięcia niewarte: evviva l’arte! Evviva l’arte! Niechaj pasie brzuchy, nędzny filistrów naród! My, artyści, my, którym często na

Czy brzydota może być piękna? Rozważ ten problem, odnosząc się do Padliny Charles’a Baudelaire’a.

Czy brzydota może być piękna? Rozważ ten problem, odnosząc się do Padliny Charles’a Baudelaire’a. Na pytanie zawarte w poleceniu można by odpowiedzieć przekornie: w wierszu pt. Padlina nie mamy do czynienia z brzydotą. Utwór jest piękny, kunsztowny, pełen niespodzianek. Poza tym jest to swego rodzaju wyznanie miłosne – czyż zapewnienie o trwałości uczuć do kobiety, mimo (to delikatne określenie) skutków działania okrutnego czasu może być „brzydkie”? Przy lekturze wiersza Baudelaire’a nie towarzyszą nam przecież

Poezja i poeta w twórczości francuskich modernistów

Poezja i poeta w twórczości francuskich modernistów. Komentarz do tematu Temat niezbyt trudny. Musisz wprawdzie wyciągnąć wnioski, ale prawdopodobnie znasz je już z lekcji, na których interpretowaliście wiersze francuskich modernistów. Poezja i poeta to były tematy podstawowe ich utworów. Zadanie dla ambitnych: możesz powołać się na utwory spoza programu. Rada Jeśli decydujesz się na kompozyc­ję tradycyjną, możesz, jak w tej pracy, przejrzyście i poprawnie przyjrzeć się motywowi poety i poezji u kolejnych twórców francuskiego modernizmu. Praca będzie jeszcze

SPLEEN

SPLEEN – termin przeniesiony do polszczyzny z języka angielskiego, oznaczający stan zmęczenia duchowego, przygnębienia, zniechęcenia. Motyw spleenu (splinu) podejmują poeci modernistyczni, zwłaszcza Charles Baudelaire, autor wierszy takich jak: Padlina, Albatros, Spleen – podejmujących tematy dekadenckie. Pomijając literaturę, słowo „spleen” przeniknęło do mowy potocznej w tym samym znaczeniu: „ogarnął mnie spleen” oznacza: „nie chce mi się żyć, popadłem w skrajny pesymizm”.

Wymień twórców modernizmu europejskiego

Charles Baudelaire (1821-1867) Pierwszy z tak zwanych poètes maudits – poetów przeklętych. Co rozumieć przez to określenie? Biografię pełną skandali obyczajowych, wielkich problemów uczuciowych, gwałtownych miłości i dramatycznych zerwań, ucieczek i problemów z prawem, wczesna, często samobójcza śmierć. Twórczość literacka poetów przeklętych spotykała się zwykle z odrzuceniem współczesnych, po śmierci autorów stając się przedmiotem kultu. W życiu Baudelaire’a bez trudu znajdziemy to wszystko. Był bywalcem domów publicznych i ulubieńcem pracujących

Czym jest zasada analogii i metoda synestezji

Bez znajomości tych terminów w ogóle nie da się mówić o poezji końca wieku! Sonet Oddźwięki Baudelaire’a jest chyba pierwszym wyraźnym zapisem nowego rodzaju artystycznej wrażliwości, z jakim wiążą się te pojęcia. Pojawia się w nim następująca teza: Jak oddalone echa, wiążące się w chóry, Tak sobie, w tajemniczej, głębokiej jedności – Wielkiej jako otchłanie nocy i światłości Odpowiadają dźwięki, wonie i kolory Cała natura ukazana jest w tym utworze

73. Omów cechy symbolizmu jako prądu artystycznego

Omów cechy symbolizmu jako prądu artystycznego. Zacznij: Za początek literackiego symbolizmu uważa się wydanie w roku 1857 tomu poetyckiego Kwiaty zła Charles’a Baudelaire’a. Najważniejszym wyróżnikiem prądu jest oczywiście technika symbolu – tajemniczego, wieloznacznego i wizyjnego obrazu zapisanego w wierszu i otwierającego przed czytelnikiem jak najszersze pole do domysłów i interpretacji – idealnym przykładem mogą być róża i uschnięta sosna w Krzaku dzikiej róży w ciemnych smreczynach Jana Kasprowicza. Rozwiń: Wymień pozostałe pojęcia i techniki związane z symbolizmem, wskaż ich

Charles Baudelaire – poeta przeklęty

Poznaj poetę przeklętego – poète maudit – odtrąconego przez ludzi, wyobcowanego, nie rozumianego. Nawet znienawidzonego. A przecież, z drugiej strony – geniusza, jednostkę wybitną, wielką osobowość płonącą mistycznym cierpieniem. Skandaliczna biografia. Twórczość nie lepsza – wywołała proces o niemoralność. Nadwrażliwy. Zbuntowany dandys, negujący światowe konwencje. Jeszcze jeden? – tak pewnie zapytasz. Tak. Prawdziwy poète maudit – twórca i realizator tego modnego potem terminu. Charles Baudelaire Rzeczywiście Baudelaire nie tylko ukuł

Jakich europejskich poetów „końca wieku” możesz wymienić? Scharakteryzuj krótko ich twórczość.

Na czoło europejskiej krytyki modernistycznej wysuwają się Charles Baudelaire (czyt. Bodler), Paul Verlaine (czyt. Werlę), Jean Artur Rimbaud (czyt. Rębo). Poezję Baudelaire’a określają tak typowe dla epoki: wyższość duchowa artysty, koncepcja poety przeklętego, motyw szatana, motyw spleenu, użycie jako środka: brzydoty, nędzy, śmierci i grzechu. Materię jego wierszy tworzą kraty, deszcz, pająki, pogrzeby i ołowiane niebo – nastrój smutku i pesymizmu. Uderzają odbiorcę utwory: Padlina – dobitny portret przemijalności, Albatros – symbol odtrąconego poety

Poeci francuskiego modernizmu

Najważniejsi poeci Artur Rimbaud Rimbaud jest poetą zbuntowanym: przeciw rodzinie, małżeństwu, cesarstwu i wszelkim podobnym formom życia społecznego. Skandaliczna biografia, poszukiwanie prawdy przez stany narkotyczne nie powinny przesłonić osiągnięć poetyckich Rimbauda. Utwory: zbiory prozy poetyckiej Sezon w piekle, Iluminacje, Statek pijany, Samogłoski  i inne wiersze. Znany wiersz  Statek pijany jest poematem o pragnieniu wolności, takim właśnie, jakie wyzwala w człowieku bezkresne morze w przeciwieństwie do kałuży na rodzinnym  podwórku. Samogłoski to sonet świetnie obrazujący zabieg synestezji: