Tag "François Villon"
François Villon był prawdziwym średniowiecznym dekadentem. Choć pochodził z ubogiej rodziny, rozpoczął studia, których prawdopodobnie nie skończył, wybierając cygański tryb życia. Wielokrotnie miał konflikty z prawem. Wreszcie, przed śmiercią, na wygnaniu, jeszcze jako młody człowiek, napisał Wielki testament – dzieło uznane za największy zabytek średniowiecznej literatury francuskiej. Pierwsza część utworu opowiada o życiu Villona, jego edukacji, zabawach i uciechach. Z tej części dowiadujemy się najwięcej o życiu samego poety – jego szemranej kompanii, spotykanych kobietach, zabawach,
Spróbuj na podstawie fragmentów Wielkiego testamentu odpowiedzieć na pytanie, co François Villon myśli o świecie. Przedstaw jego dwoistą wizję świata, posługując się odpowiednimi cytatami. Podpowiedź Dwoistość wizji świata Przyziemność O sobie: ma niedola Żaczyna lichy i ubogi. Jam grzesznik, złego jadem struty występny ciało głód (…) wysuszył nazbyt wielce ciało grzeszne srogim wyrokiem przepędzony (…) w sam zadek celnie ugodzony Nagi, do skóry ogolony, Na sposób rzepy obłuszczonej O świecie: Wszystko
Zinterpretuj podaną poniżej pierwszą strofę Ballady Wilona dla swey miłey, jednego z utworów umieszczonych w Wielkim testamencie. Ustosunkuj się do słów poety. Zwodna miłości, cierpieniem zbyt droga, Okrutna w skutku, w słodyczy obłudna, Miłości twardsza niźli stal złowroga, Mogę cię nazwać: morderczyni cudna, Serca biednego ty śmiertelny czarze, Pycho sekretna y wszytkim jednaka, Oczy okrutne – czyż ludzkość nie każe Nie dręczyć, ale wspomagać biedaka? Jak wiadomo, każda interpretacja powinna być poprzedzona analizą tekstu.
Mini-CV François Villon urodził się w 1431 roku w ubogiej rodzinie. 1452 – zostaje magistrem sztuk wyzwolonych. 1455 – w związku z licznymi burdami i oskarżeniem o morderstwo ucieka z Paryża, dokąd wraca w 1456 roku. 1462 – pisze Wielki testament. 1463 – skazany na banicję opuszcza Paryż i słuch po nim ginie. François Villon to jedna z ciekawszych postaci francuskiej poezji średniowiecznej. Słynny jako awanturnik i przestępca, lubujący się w rozrywkach światka paryskiego. Rzetelnie wykształcony, wybiera drogę przestępstw i zabawy. W swej poezji
Wielki testament François Villona – manifest indywidualizmu. Ukaż to dzieło na tle podejścia do kwestii autorstwa w średniowieczu. Jak zacząć? Rozważaniami na temat kwestii autorstwa dziś. Przykład Zastanawiając się nad wyborem książki, którą chcemy kupić lub wypożyczyć z biblioteki, często zwracamy uwagę na nazwisko autora. Wybieramy tych autorów, których dzieła już poznaliśmy i które wydały się nam godne uwagi lub zwracamy uwagę na tych pisarzy, którzy „wyrobili już sobie nazwisko”. Decydując się
Test wiedzy o średniowieczu Daty wyznaczające początek i koniec epoki to: a. 1096-1292 – początek i koniec wypraw krzyżowych b. 1096-1492 – początek wypraw krzyżowych i odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba c. 476-1453 – upadek Cesarstwa Rzymskiego i zdobycie Konstantynopola Odpowiedź c. Komentarz Umowną datą rozpoczynająca epokę średniowiecza jest upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego. Miało to miejsce w 476 roku. Za datę końcową, również umownie, przyjmuje się upadek Konstantynopola, czyli koniec Cesarstwa
Utwory Villona, Rabelais’ego, Reja – apoteoza zwyczajności. Obraz epoki w ich twórczości. To jedno z trudniejszych ujęć problematyki renesansowej, zwłaszcza ze względu na literaturę powszechną i raczej słabą znajomość twórczości Rabelais’go. Spodziewać się go można raczej w klasach humanistycznych, a w ogólnych – podobnego, w kontekście obyczajów ukazanych w literaturze świeckiej. Za to mamy temat ciekawy, pozwala popisać się oczytaniem. Plan pracy Wielki testament – jak możemy rozumieć zwyczajność zaprezentowaną przez Villona? Gargantua i Pantagruel – dlaczego
Autorem jednego z największych dzieł średniowiecza – poematu pt. Wielki testament. Ale także barwną, niezwykłą postacią twórcy-włóczęgi, który przekreślił swoją karierę już w studenckich czasach, poprzez nieodpowiednie towarzystwo, bójki, pijackie awantury – nawet kradzieże. Podobno miał na koncie zabójstwo księdza, podobno skazany był na powieszenie, lecz kary tej uniknął. Z jednej strony był znawcą i bywalcem marginesu Paryża – spędzał noce wśród złodziei i prostytutek, w scenerii knajp i domów
Poemat złożony ze 173 ośmiowierszy z wplecionymi weń balladami i sądami to najważniejszy utwór Villona. Jest parodią testamentu, bo i nie miał za bardzo co rozdawać pierwszy poeta przeklęty. Gdy pisał te strofy, był chory i biedny, rozdaje więc swoje strofy, pieśni i książki, a chude ciało („robactwo się ta nim nie naje”) zapisuje ziemi. Interesujące są ballady – bo zawierają refleksje umierającego Villona (lat zaledwie trzydzieści) nad kwestiami, które ludzkość trapiły na długo przed nim, i trapią
