Opis przedmiotu

We wstępie:

napisz
- co to za przedmiot, do czego służy,
- gdzie się znajduje,
- kto jest jego właścicielem.

W rozwinięciu:

opisz cechy przedmiotu:
- wygląd,
- wielkość, kształt, kolor,
- tworzywo, z którego jest wykonany,
- powierzchnię,
- ozdoby,
- cechy charakterystyczne,
przedstaw poszczególne elementy przedmiotu, podaj
ich cechy, zwróć uwagę na ich usytuowanie,
zastosuj przymiotniki opisujące (płaski, prostokątny) i oceniające (piękny).

W zakończeniu:

Opisujesz cechy szczególne przedmiotu.
Uwzględnij własną ocenę wyglądu i przydatności opisywanego przedmiotu:
- Dlaczego został przez ciebie wybrany?
- Czym się wyróżnia?

Uwaga! Opisowi przedmiotu należy nadać tytuł.

Porcelanowa lalka

Mam szczęście być właścicielką przepięknej, starej lalki. Zabawka jest jedną z nielicznych pamiątek po prababci. Teraz stanowi ozdobę mojego pokoJu. Przypomina mi błogie czasy dzieciństwa. Lalka ma ok. 40 cm wysokości. Utrzymuje pion dzięki metalowemu stojakowi. Jest lekka i delikatna. Wykonano ją z porcelany. Ma małą, pucołowatą twarzyczkę. LAlka ma duże, błękitne oczy z długimi rzęsami, zgrabny, odrobinę zadarty nosek i pełne, różowiutkie, szeroko uśmiechnięte usteczka. Jej blond włosy są długie i kręcone. Sięgają do pasa. Grzywka delikatnie opada na czoło. Na głowę lalki włożony jest kapelusz- ogromny, niebiesko-biały, obszyty koronką. Z przodu kapelusza, z lewej strony widnieje kokarda, a na niej różowa różyczka z trzema zieloniutkimi listkami i koralikami. Lalka ubrana jest w długą, do ziemi, suknię, zapinaną z tyłu na metalowe haftki. Trudno ją zdjąć, z uwagi na kruchość materiału, z jakiego wykonana jest zabawka. Suknię uszyto z błękitnego jedwabiu. Bufiaste rękawy zostały wykończone koronką i tiulem. Stójkę wykonano z białej, niezwykle delikatnej tkaniny. Do sukni, z prawej strony, przypięta jest mała, owalna broszka. Przód stroju bogato ozdobiono koronką, dzianiną i niewielkimi złotymi kwiatami z czarnymi koralikami w środku. Dół sukni obwiedziony został białym tiulem. W talii lalka przepasana jest szarfą – takiego samego koloru, jak kokarda na kapeluszu. Zabawka ubrana jest ponadto w płócienne pantalony i cieniuteńkie białe skarpetki. Jej srebrzyste pantofelki mają wąziutkie, lekko zadarte do góry noski. W ręku trzyma małą torebeczkę obszytą frędzlami. Charakterystyczną cechą lalki jest jej niepowtarzalny urok i kruchość. Uwielbiam ją, może dlatego, że jako mała dziewczynka nie lubiłam bawić się lalkami i dopiero zaczynam odkrywać piękno niektórych z nich. Tych wyjątkowych. Bo moja lalka – jest niewątpliwie jedyna w swoim rodzaju.