Realizm Fantastyka
Miejsce Wieś Bronowice pod Krakowem (zabór galicyjski), weselna chata: dworek Włodzimierza Tetmajera. Przed chatą stoją chochoły, czyli krzewy ochronione na zimę słomą. Pod koniec I aktu ze zwykłych chochołów przekształcą się w Chochoły – Osoby Dramatu i zapoczątkują pojawienie się na weselu fantastycznych postaci.
Główne
postacie		 Goście weselni:

  • Pan Młody (poeta Lucjan Rydel)
  • Panna Młoda (16-letnia chłopka Jadwiga Mikołajczykówna)
  • Gospodarz (malarz Włodzimierz Tetmajer, również za żonę pojął chłopkę)
  • Gospodyni (Anna Tetmajerowa)
  • Isia (Jadwisia – córka gospodarzy)
  • Marysia (siostra Panny Młodej i Gospodyni)
  • Haneczka (młodsza siostra Pana Młodego – Anna Rydlówna)
  • Zosia i Maryna (córki znanego krakowskiego lekarza; Zosia po latach zostanie żoną Tadeusza Żeleńskiego-Boya)
  • Dziennikarz (redaktor konserwatywnego dziennika Czas – Rudolf Starzewski)
  • Poeta (Kazimierz Tetmajer)
  • Radczyni (ciotka Lucjana Rydla – Antonina Domańska)
  • Żyd (bronowicki karczmarz – Hersz Singer)
  • Rachela (córka żydowskiego karczmarza)
  • Czepiec (Błażej Czepiec – wójt Bronowic)
  • Niektórym osobom realistycznym ukażą się postacie fantastyczne zgodnie z zasadą:
  • Co się w duszy komu gra,
  • co kto w swoich widzi snach.
 Osoby Dramatu

  • Chochoł – przywołany przez Rachelę.
  • Widmo (duch zmarłego na gruźlicę malarza Ludwika de Laveaux) – ukazuje się Marysi, bo był jej narzeczonym.
  • Stańczyk (błazen ostatnich Jagiellonów) – ukazuje się Dziennikarzowi, gdyż należy on do grupy tzw. stańczyków (ale wcale nie jest pewien swych poglądów).
  • Rycerz Czarny (średniowieczny rycerz) – ukazuje się Poecie (autorowi dramatu Zawisza Czarny).
  • Hetman (targowicki zdrajca Franciszek Ksawery Branicki) – ukazał się Panu Młodemu, który ma wątpliwości, czy przez ożenek z chłopką nie popełnił zdrady społecznej.
  • Upiór (Jakub Szela – przywódca powstania chłopskiego, zwanego rzezią galicyjską) – ukazał się Dziadowi, dawnemu uczestnikowi powstania z 1846 roku.
  • Wernyhora (legendarna postać z poezji ukraińskiej symbolizująca wezwanie do walki) – ukazuje się Gospodarzowi, by powierzyć mu zadanie zorganizowania powstania. Pomocne mają być w tym: złoty róg, złota podkowa i czapka z pawich piór.
Kompozycja Większość aktu I to sceny realistyczne – weselne. Odbywa się wesele, na którym goście bawią się, jedzą, tańczą, piją, rozmawiają – jak na Polaków przystało również na tematy polityczne.

W akcie II Jaśkowi zostaje powierzone zadanie porwanie chłopów do walki.

W akcie III realistyczną sceną wydaje się oczekiwanie gości weselnych na dalszy ciąg zdarzeń, na rozpoczęcie zrywu narodowego.

 Fantastyczne elementy pojawiają się od momentu zaproszenia na weselną biesiadę Chochoła – od tej chwili zaczynają działać dziwne moce.

W akcie II pojawiają się tzw. Osoby Dramatu, czyli postacie fantastyczne rozmawiające ze zwykłymi weselnikami.

W finale aktu III weselnicy pogrążają się w dziwnym letargu – tańczą w rytm melodii przygrywanej przez Chochoła.

Zobacz:

Jakie słynne symbole z Wesela Wyspiańskiego możesz wymienić i jak je rozszyfrujesz?

Wesele Wyspiańskiego na maturze

 

 

 

Czym i o czym jest Wesele Stanisława Wyspiańskiego?

Wesele w pytaniach i odpowiedziach

 

Wesele Stanisława Wyspiańskiego pytaniem o świadomość narodową Polaków.

Wesele na maturze

Przedstaw Wesele Stanisława Wyspiańskiego jako dramat realistyczno-symboliczny.

Jakie są główne wyznaczniki artyzmu Wesela Stanisława Wyspiańskiego?

Realizm i fantastyka w Weselu Wyspiańskiego – ich znaczenie dla kompozycji ideowej dramatu.