Przedstaw język i styl Iliady i Odysei. Jakie środki stylistyczne są charakterystyczne dla Homera?
Charakterystyczne środki stylistyczne Homera
Iliada utrzymana jest w podniosłym, wręcz patetycznym tonie. Opowiada o jednej z największych i najdłuższych wojen w historii starożytnej Grecji, Odyseja zaś o wieloletniej tułaczce Odysa, który naraziwszy się bogom, nie może spokojnie wrócić do rodzinnego domu.
Bardzo ważną rolę w eposach odgrywa Fatum – przeznaczenie, któremu podlegają nie tylko ludzie, ale i herosi, a nawet bogowie. Stąd charakterystyczny paralelizm – przeplatanie toku narracyjnego poświęconego ludziom z opowieściami o bogach. Świat realny istnieje równolegle do świata fantastycznego, boskiego. Bezpośrednio z Fatum wiążą się przepowiednie, które pod względem kompozycyjnym pełnią rolę retardacyjną, spowalniają tok narracji. Podobną rolę pełnią też liczne opisy przedstawiające np. życie codzienne Greków.
Warto zauważyć, że styl utworów nie jest jednolity, a Odyseja nie jest zwykłą kontynuacją Iliady. Sposób opisywania życia codziennego jest inny niż styl, w jakim przedstawione są relacje z bitew, postaci herosów lub bogów. Opisy te nie są więc patetyczne, lecz bardzo dokładne, szczegółowe, dające wiele wiadomości o życiu starożytnych. Ważnym środkiem są też stałe epitety określające bogów, ludzi i rzeczy oraz porównania homeryckie będące całymi obrazami poetyckimi, które przerywają długie opisy i urozmaicają akcję.
Zapamiętaj!
Epos jest najważniejszym gatunkiem literackim, jaki pojawił się w Grecji. Iliada i Odyseja powstały jako utwory przeznaczone do recytacji bądź melorecytacji. Twórcami pieśni ludowych byli śpiewacy zwani aojdami, którzy akompaniując sobie grą na instrumencie, wykonywali układane przez siebie opowieści o życiu i czynach sławnych bohaterów mitycznych.
Zobacz:
Czy Iliada jest dziełem przebrzmiałym? W czym poszukiwać jej wartości?