ŻiT Fredro Aleksander
Recenzja z adaptacji filmowej „Zemsty” Aleksandra Fredry. Przy okazji lekcji związanych z Zemstą Aleksandra Fredry obejrzeliśmy ekranizację tej znakomitej komedii. Film został wyprodukowany w Łódzkiej Wytwórni Filmów Fabularnych, a wyreżyserowało go dwóch twórców, to jest Antoni Bohdziewicz i Bohdan Korzeniewski. Za oprawę plastyczną dzieła odpowiedzialny był zespół scenografów i dekoratorów w składzie: Roman Mann, Jerzy Skrzepiński, Aleksy Kryska oraz Jadwiga Przeradzka. Autorami zdjęć byli Stanisław Wohl i Fryderyk Fuks. A oto na
Czym jest komedia? Komedia to jeden z najstarszych gatunków dramatu, znany już w starożytności. Nazwą tą określa się utwory o pogodnej tematyce i wartkiej akcji, która kończy się pomyślnie dla bohaterów. Komedia ośmiesza ludzkie wady i słabostki. Odrzuca też charakterystyczny dla tragedii patos, wysoki styl i rygorystycznie zwartą akcję. Utwór oparty jest na akcji, która zostaje wyrażona w dialogach i monologach, jest to tekst główny. W dramacie są również komentarze, wskazówki i opisy sytuacji
Temat: Cześnik i Sędzia – dwaj szlachcice. (Charakterystyka porównawcza.) Gdy w temacie pojawią się imiona bohaterów i sformułowania typu: zestaw, porównaj, zastanów się nad podobieństwami i różnicami, pomyśl, czy nie powinieneś napisać charakterystyki porównawczej. Nie wystarczy umieć opisywać postaci. Często trzeba je porównywać! Uczymy się pisać charakterystykę porównawczą. Jest trudniejsza od charakterystyki. Trzeba więcej myśleć… Co to za forma? Najważniejsze w charakterystyce jest: opisywanie postaci, wyliczanie ich cech, popieranie tych cech przykładami, krótkie podsumowanie dotyczące postaci. Na czym
Które postacie z Zemsty wydają Ci się najbardziej, a które najmniej komiczne? Uzasadnij swoją opinię. Niedawno przeczytałam Zemstę Aleksandra Fredry. Obejrzałam też filmową adaptację w reżyserii Andrzeja Wajdy. Obie wersje – i ta do czytania, i ta do oglądania – bardzo mi się podobały. Komiczne sytuacje, język i zachowania bohaterów rozbawiły mnie do łez. Najbardziej urzekła mnie postać Józefa Papkina. W rolę „rycerza Europy” w filmie wcielił się Roman Polański. Dlaczego Papkin mnie śmieszył? Cóż, nie da
Rozpoznaj rodzaje komizmu występującego w Zemście. Komizm sytuacyjny Śmiech budzi cała sytuacja, scenka lub intryga. To miejsca, w których cała widownia w teatrze zazwyczaj głośno się śmieje. Przykład? Bitwa o mur, dyktowanie listu Dyndalskiemu czy wizyta Papkina u Rejenta. Dla ułatwienia – komizm sytuacyjny to typowe gagi, kiedy z powodu głupiej sytuacji wszyscy oglądający wybuchają śmiechem. Komizm postaci (charakteru) Tutaj źródłem śmiechu jest bohater – tak przedstawiony, że jego wygląd, charakter czy sposób bycia są karykaturalne.
Opisz rodzaje komizmu, z którymi możesz się zetknąć w Zemście Aleksandra Fredry. Komizm postaci Śmieszny jest tchórzliwy, dziwnie ubrany, paplający, pakujący się wciąż w nowe kłopoty, groteskowy Papkin. Śmieszą obłudny Rejent i porywczy Cześnik, którzy nie kłócą się właściwie o zamek, a o mur graniczny, o prawo do jego odbudowy. Śmieszy podrywacz Wacław, który podawał się w latach studenckich za księcia i tym sposobem „zarywał” kobiety – a teraz jedna taka zdobycz trafia do jego domu. Śmieszy Podstolina
Zemsta. Nowa wersja, nowe wcielenie bohaterów, nowe wizje. Z pamiętnika Klary. 19.10.2000 No i proszę! Tydzień zapowiadał się dosyć nudnawo, aż tu nagle taka niespodzianka! Do naszej klasy doszedł nowy chłopak. Na imię mu Wacław. Wacek. Wacuś. Rany, jego rodzice albo byli zafascynowani książką Jacek, Wacek i Pankracek, albo impreza była wyjątkowo udana. Szczerze współczuję z tego powodu naszemu nowemu. Ale imię to chyba jedna z niewielu jego wad. Chłopak jest przeuroczy. Jak na
Klara i Podstolina – dwa typy kobiece z „Zemsty” Aleksandra Fredry (charakterystyka porównawcza). …Klara młoda, płocha, Chociaż dzisiaj i pokocha, Któż za jutro mi zaręczy! – mówi o swej młodziutkiej wychowanicy (rozpatrywanej także jako kandydatka na żonę!) Cześnik. Podstolina na zasadzie kontrastu jawi mu się jako …wdowa doświadczona, Zna proporcją, mocium panie, I nie każe fircykować, Po kulikach balansować. Z relacji Cześnika wyłania się zatem obraz dwu zupełnie różnych typów kobiet: młodziutkiej panny, atrakcyjnej,
Wyobraź sobie, że nagle znalazłeś się w świecie bohaterów „Zemsty”. Przeprowadź wywiad z jednym z nich, w taki sposób, aby uchwycić najważniejsze cechy jego osobowości i języka. Przeprowadź wywiad z jednym z bohaterów Zemsty. Pamiętaj! Zadawaj rozmówcy takie pytania, które ujawnią cechy jego osobowości. Staraj się sprowokować rozmówcę, stworzyć sytuację, w której ujawni swoje poglądy. Niech pokaże się ze wszystkich możliwych stron! Wykorzystaj wiedzę o bohaterze wyniesioną z lektury, ale staraj się też tworzyć nowe sytuacje, konfrontować go
Z wizytą w zamku Cześnika (opowiadanie). Zanim napiszesz Zbierz potrzebne informacje – wypisz z tekstu zwroty charakterystyczne dla poszczególnych bohaterów, tematy, o jakich mógłbyś z nimi porozmawiać. Ustal, o czym będzie to opowiadanie. Raczej odradzamy „wtrącanie” się w środek akcji komedii, lepiej dopisz epilog do całej historii lub wątek, którego w Zemście nie było. Wstęp: wprowadzenie w sytuację, opis miejsca, przedstawienie czasu wydarzeń Rozwinięcie: powody zorganizowania wycieczki do Odrzykonia, zwiedzanie ruin, dziwne spotkania: z Cześnikiem i Rejentem Spotkanie z Papkinem Powrót
Napisz recenzję adaptacji Zemsty Aleksandra Fredry w reżyserii Andrzeja Wajdy. Przykładowa recenzja Ostatnimi czasy w polskim kinie zapanowała wyraźna moda na adaptowanie klasyki naszej literatury. Modę tę zapoczątkował chyba Jerzy Hoffman swym Ogniem i mieczem. Później przyszedł czas na Quo vadis Jerzego Kawalerowicza, Przedwiośnie Filipa Bajona, Starą baśń Jerzego Hoffmana. Różne są opinie na temat przyczyn tej mody. Teoria oficjalna – najczęściej przywoływana przez reżyserów – łączy ją z chęcią wskrzeszania tradycji i klasyki w czasach popkultury.
Czas i miejsce akcji Dokładnie nieznane. Akcja Zemsty toczy się najprawdopodobniej pod koniec XVIII albo na początku XIX wieku – świadczy o tym wypowiedź Cześnika, wspomnienie konfederacji barskiej (1768-1772) – akt IV, scena I. Wydarzenia przedstawione w Zemście rozgrywają się w ciągu jednego dnia. Miejscem jest zamek szlachecki. Skąd pomysł, czyli geneza Zemsty Cześnik i Rejent mieli swoje rzeczywiste pierwowzory. Żona Fredry, Zofia Skarbkowa, była dziedziczką połowy zamku w Odrzykoniu pod Krosnem (ruiny tego zamku
Przebieg akcji Rzecz dzieje się na wsi, w szlacheckim dworku niedaleko od Lublina, w czasach współczesnych Fredrze – około 1815 roku, w czasie nieprzekraczającym 12 godzin. Wielu wiąże miejsce akcji z sentymentem Fredry do tych ziem, na których stacjonował ok. 1810 roku jako podporucznik wojsk napoleońskich, nie były to lata obfite w walki, lecz raczej czas wesołych, beztroskich zabaw… W domu pani Dobrójskiej prócz jej córki Anieli i siostrzenicy Klary
1. W jakiej epoce powstał ten utwór? W epoce romantyzmu. 2. Dlaczego jest to utwór nietypowy dla tej epoki w Polsce? Jest to lekka komedia o tematyce miłosnej. Powstała w czasach, gdy Polska była pod zaborami, a polscy wieszczowie pisali utwory o tematyce poważnej, patriotycznej. Niektórzy nawet zarzucali Fredrze, że poświęcił swój talent tematyce tak lekkiej i rozrywkowej w tych ciężkich czasach. Z tego powodu Fredro, skądinąd gorący patriota, na
Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca Aleksandra Fredry jako literacka gra z czytelnikiem. Wstęp Literacka gra z czytelnikiem to pewien konflikt pomiędzy przyzwyczajeniami czytelniczymi odbiorcy a kompromitowaniem, odrzucaniem ich przez autora. Co powoduje, że my jako czytelnicy mamy pewne przyzwyczajenia literackie? Przede wszystkim powtarzające się schematy literackie, które po pewnym czasie, po przeczytaniu kilku utworów wydają się nam konieczne i oczywiste. Przykładem takiej gry z czytelnikiem mogą być właśnie Śluby panieńskie. Przywołaj schematy literackie Kiedy zaczynamy
Zemsta Fredry Ten znakomity komediopisarz epoki romantyzmu nie przystaje do portretu wzniosłego, tragicznego i ponurego romantyka. Jego sztuki utrzymane są w konwencji realistycznej, nadprzyrodzonych sfer i osób raczej w nich nie spotkamy. Znajdziemy natomiast zarejestrowany obraz Polski szlacheckiej, sarmackiej, w tym pozytywnym znaczeniu, związanym z pielęgnowaniem tradycji. Epoka Romantyzm. Ale Zemsta to utwór nietypowy dla tej epoki w Polsce. Jest to lekka komedia o tematyce miłosnej. Powstała w czasach, gdy Polska była pod zaborami, a polscy wieszczowie pisali utwory
Walory artystyczne Zemsta, podobnie jak Śluby panieńskie, została napisana wierszem. To ośmiozgłoskowiec trocheiczny (wiersz składający się z ośmiu sylab ze średniówką po czwartej sylabie). W komedii tej zwraca uwagę, podobnie jak w innych sztukach Fredry, obecność mowy potocznej i indywidualizacja języka postaci. Wacław i Klara mówią w patetycznym stylu wczesnej poezji romantycznej, Cześnik używa latynizmów i makaronizmów, Rejent latynizmów. Cześnik stosuje też charakterystyczne porównania z języka myśliwskiego („Rejent siedzi jak
Śluby panieńskie są nazywane komedią intrygi, oznacza to, że pisarz główny akcent kładzie na rozwój wydarzeń. Są również komedią miłości (pierwszym takim utworem były Igraszki trafu i miłości Piotra Marivaux), gdyż uczucie jest centralnym tematem utworu, akcja opowiada o jego narodzinach. Podobnie jak w innych utworach tego typu (w czasach Fredry pisał je Musset) autor koncentruje się na przeszkodach, jakie stają na drodze przyszłych kochanków do szczęścia. Przeszkody te nie
Śluby panieńskie są komedią o narodzinach uczucia. Podtytuł: „magnetyzm serca” to nawiązanie do modnej na przełomie XVIII i XIX wieku, stworzonej przez Franciszka Mesmera teorii magnetyzmu, tj. zdolności oddziaływania na innych za pomocą duchowej siły, fluidu, istniejącego rzekomo w ludzkim ciele (takiej siły użyje właśnie Gucio, by rozkochać w sobie Anielę). Tematem komedii Fredry jest zatem, podobnie jak wielu utworów romantycznych, miłość. Jednakże Fredro ukazuje to uczucie inaczej niż np. Mickiewicz w IV części Dziadów,
Zemsta Dane lektury: Komedia – oparta o konflikt i jego rozwiązanie, intrygę, kontrast, komizm słowa, postaci i sytuacji. Powstała w romantyzmie i w czasach współczesnych autorowi się rozgrywa. Nawiązuje do prawdziwego sporu z XVII wieku – pomiędzy dwoma współwłaścicielami zamku w Odrzykoniu – Firlejem i Skotnickim. Głowna oś akcji – to kłótnia Rejenta i Cześnika o zamkowy mur i miłość młodych potomków skłóconych stron. Ważną rolę w Zemście odgrywa parodia – Fredro
