Dramat romantyczny to najważniejsza z romantycznych form literackich. Łączy niemal wszystkie rodzaje literackie ze wszystkimi rodzajami sztuki. Przez wielu uważany jest za niesceniczny, gdyż odwołuje się raczej do wyobraźni czytelnika niż oczu widza.
Charakteryzuje się:
- Zerwaniem z klasyczną zasadą trzech jedności: akcja rozgrywa się w wielu przestrzeniach, które przemierzamy, podążając za bohaterem; czas akcji często rozciąga się na przestrzeni kilku lat, podobnie jest z samą akcją, w dramacie mamy do czynienia z wielością wątków, często wcale ze sobą niepowiązanych.
- Synkretyzmem rodzajowym i gatunkowym: łączeniem części epickich z partiami lirycznymi.
- Obecnością istot fantastycznych i zdarzeń nadprzyrodzonych.
- Kompozycją otwartą: sceny zdarzenia utworu nie są powiązane ciągiem przyczynowo-skutkowym. Każda z nich stanowi niezależną całość.
Między scenami brak związku, akcję oglądamy we fragmentach, koniec dzieła nie przynosi żadnego rozwiązania. - Niescenicznością: oznacza to, że utwór jest trudny do wystawienia na scenie, a to dlatego, że nie był pisany na potrzeby teatru, istnieje jako dzieło samo w sobie i stąd techniczne trudności w jego realizacji.
- Wprowadzeniem romantycznego bohatera: jego obecność jest wyznacznikiem gatunku.
Najważniejsze przykłady dramatów romantycznych w literaturze polskiej to: Dziady Adama Mickiewicza, Kordian, Balladyna Juliusza Słowackiego, Nie-Boska komedia i Irydion Zygmunta Krasińskiego.
Zapamiętaj pojęcia
• Indywidualizm romantyczny
• Powieść poetycka
• Bohater bajroniczny
• Ballada
• Dramat romantyczny
• Synkretyzm
• Kompozycja otwarta
• Niesceniczność
• Poemat dygresyjny
Zobacz:
Udowodnij, że Dziady Adama Mickiewicza są dramatem romantycznym